|
|
Line 62: |
Line 62: |
| {{tt|nochar|code=41|tl=โยวมุ 「ถ้าสวนของตระกูลไซเกียวจิเล็กขนาดนี้ล่ะก็, คงสบายน่าดู...」}} | | {{tt|nochar|code=41|tl=โยวมุ 「ถ้าสวนของตระกูลไซเกียวจิเล็กขนาดนี้ล่ะก็, คงสบายน่าดู...」}} |
| {{tt|nochar|code=44|tl=ยูยูโกะ 「ถ้าขนาดเท่านี้ล่ะก็, มันจะแคบเกินไปจนคลั่งเอาได้นะ」}} | | {{tt|nochar|code=44|tl=ยูยูโกะ 「ถ้าขนาดเท่านี้ล่ะก็, มันจะแคบเกินไปจนคลั่งเอาได้นะ」}} |
| {{tt|nochar|code=47|tl=}} | | {{tt|nochar|code=47|tl=เรย์มุ 「มาทำอะไรล่ะ」}} |
| {{tt|nochar|code=50|tl=}} | | {{tt|nochar|code=50|tl=}} |
| {{tt|nochar|code=53|tl=}} | | {{tt|nochar|code=53|tl=}} |
Revision as of 09:37, 26 February 2021
บทแปลภาษาไทยโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง)
http://sabrekun.blogspot.com/2017/08/16-part-2_20.html
|
end00.end.jdiff
|
Good Ending No. 04 (เรย์มุ A)
|
8 ที่นี่คือศาลเจ้าฮาคุเรย์, ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ พรมแดนของเกนโซวเคียว
เมื่อมิโกะกลับมายังบ้านอันแสนคุ้นเคยของตน, ก็เริ่มเตรียมการชมดอกไม้
ราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
|
|
13 ใช่แล้ว, ต้นซากุระที่ด้านหลังของศาลเจ้าได้เบ่งบานอย่างสมบูรณ์แล้ว,
ราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
|
|
18
|
|
22 มาริสะ 「อ๋า---
แล้วมันเคยมีอะไรเกิดขึ้นเรอะ ?」
|
|
26 เรย์มุ 「เธอก็หัดออกมาจากบ้านมั่งเหอะ
มันเป็นเรื่องใหญ่อยู่พักหนึ่งเลยนะ
|
|
30 ถึงจะลืมๆไปเยอะแล้วก็เถอะ」
|
|
33 มาริสะ 「อ๋า---, เป็นงั้นหรอกเหรอ ?」
|
|
37 ยูยูโกะ 「ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก
ธรรมดาจะตายไป」
|
|
41 เรย์มุ 「เป็นวิญญาณแล้วมาอยู่ในที่แบบนี้จะไม่เป็นไรเหรอ ?」
|
|
44 ยูยูโกะ 「ไม่นี่, ตัวศาลเจ้าเองก็ใช่ว่าจะมีอะไรอยู่ซะด้วย
แต่ถ้าเป็นวัดหรือโบสถ์ก็คงจะยุ่งยากน่าดู...」
|
|
48 โยวมุ 「อุตส่าห์เป็นฤดูใบไม้ผลิทั้งที
แถมถ้าไม่ใช่ที่สวนของท่านยูยูโกะ, ก็ไม่ต้องทำความสะอาดหลังงานเลิกด้วย」
|
|
52 เรย์มุ 「แต่การทำความสะอาดหลังงานเลิกมันเป็นหน้าที่ของคนสวนอย่างเธอนะ, แน่ๆเลยล่ะ」
|
|
55 ???? 「อ๊ะ, เริ่มแล้วเริ่มแล้ว」
|
|
59 ซาคุยะ 「คุณหนูคะ, รอชมซากุระยามค่ำมันจะไม่ดีกว่าเหรอคะ ?」
|
|
62 เรมิเลีย 「มืดๆแล้วมันมองไม่ค่อยเห็นนี่นา」
|
|
65 เรย์มุ 「อ๊ะ, ผู้มีคุณสมบัติในการรับหน้าที่นั้นอีกคนหนึ่งโผล่มาแล้ว」
|
|
68 ซาคุยะ 「หน้าที่อะไรน่ะ ? ช่างเถอะ, เอาเหล้ากับของหวานมาแล้วนะ」
|
|
71 เรย์มุ 「กะแล้วเชียว, (ชี้ไปทางโยวมุ) ว่ามันต้องเป็นหน้าที่ของเธอ」
|
|
74 โยวมุ 「เอ๋---」
|
|
77 ยูยูโกะ 「แหม, ถ้าเทียบกับสวนอันกว้างใหญ่ของเราแล้ว,
สวนที่เล็กเท่าแมวดิ้นตายแบบนี้เนี่ย, ไม่กินแรงสักเท่าไหร่หรอกเนอะ ?」
|
|
81 โยวมุ 「ท่านยูยูโกะ, อย่าฆ่าหนูเลย~」
|
|
84 เรย์มุ 「ว่าอะไรเล็กเท่าแมวดิ้นตายนะ」
|
|
87 เรมิเลีย 「ยาเบื่อหนูน่ะ」
|
|
90 มาริสะ 「...แล้วเค้กนั่นจะไม่เป็นไรเหรอ ?」
|
|
93 สุดท้ายแล้ว, แม้ว่าไซเกียวอายาคาชิจะเบ่งบาน, แต่ก็ไม่ได้เบ่งบานจนถึงขั้นสมบูรณ์
ผนึกก็ไม่ได้ถูกคลายออก, และฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนดังเช่นที่ผ่านมา
|
|
97 เกนโซวเคียวเองก็เริ่มจะลืมเลือนเรื่องของฤดูหนาวไปแล้ว
ฤดูใบไม้ผลิมันมีพลังมากถึงขนาดนั้นเลยล่ะ
|
|
101 ENDING NO.4
|
|
end01.end.jdiff
|
Good Ending No. 05 (เรย์มุ B)
|
8 ที่นี่คือศาลเจ้าฮาคุเรย์, ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ พรมแดนของเกนโซวเคียว
สุดท้ายแล้ว, แม้ว่าไซเกียวอายาคาชิจะเบ่งบาน, แต่ก็ไม่ได้เบ่งบานจนถึงขั้นสมบูรณ์
ผนึกก็ไม่ได้ถูกคลายออก, และฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนดังเช่นที่ผ่านมา
|
|
13 เมื่อมิโกะกลับมายังบ้านอันแสนคุ้นเคยของตน, ก็ลองไปดูสภาพ
ของด้านหลังของศาลเจ้า
|
|
17 ณ ที่นั้น, ไม่เหลือเค้าลางของฤดูหนาวที่ยาวนานอีกต่อไปแล้ว
|
|
21 เรย์มุ 「หิมะเนี่ย, เป็นสิ่งที่หายไปได้ง่ายดายเหลือเกินนะ」
|
|
23 เรย์มุ 「แต่ทำความสะอาดสวนสักหน่อยน่าจะดีกว่าล่ะมั้ง」
|
|
25 เรย์มุ 「...พูดถึงฤดูใบไม้ผลิแล้ว, นี่ก็ร้อนไปหน่อยน่ะนะ」
|
|
28 ?? 「เพราะฤดูใบไม้ผลิช่วงที่กลายเป็นฤดูหนาว, มันผ่านไปรวดเดียวเลยไงล่ะ」
|
|
31 เรย์มุ 「เรื่องที่พูดมานั่นมันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ ?」
|
|
35 ยูยูโกะ 「ที่ยิ่งกว่านั้นคือ, ช่างเป็นสวนที่ยาจกจริงๆเลยนะจ๊ะ」
|
|
38 เรย์มุ 「หนวกหูน่า, ก็ศาลเจ้ามันเป็นของแบบนั้นนี่นา」
|
|
41 โยวมุ 「ถ้าสวนของตระกูลไซเกียวจิเล็กขนาดนี้ล่ะก็, คงสบายน่าดู...」
|
|
44 ยูยูโกะ 「ถ้าขนาดเท่านี้ล่ะก็, มันจะแคบเกินไปจนคลั่งเอาได้นะ」
|
|
47 เรย์มุ 「มาทำอะไรล่ะ」
|
|
50
|
|
53
|
|
56
|
|
59
|
|
63
|
|
66
|
|
70
|
|
73
|
|
76
|
|
79
|
|
82
|
|
85
|
|
88
|
|
91
|
|
95
|
|
end00b.end.jdiff
|