|
|
Line 49: |
Line 49: |
| สุดท้ายแล้ว, แม้ว่าไซเกียวอายาคาชิจะเบ่งบาน, แต่ก็ไม่ได้เบ่งบานจนถึงขั้นสมบูรณ์ | | สุดท้ายแล้ว, แม้ว่าไซเกียวอายาคาชิจะเบ่งบาน, แต่ก็ไม่ได้เบ่งบานจนถึงขั้นสมบูรณ์ |
| ผนึกก็ไม่ได้ถูกคลายออก, และฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนดังเช่นที่ผ่านมา}} | | ผนึกก็ไม่ได้ถูกคลายออก, และฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนดังเช่นที่ผ่านมา}} |
| {{tt|nochar|code=12|tl=}} | | {{tt|nochar|code=12|tl=ซาคุยะยอมรับฟังความเอาแต่ใจของคุณหนู, จึงออกมาชมดอกไม้กัน |
| | และศาลเจ้าแห่งนี้, ก็เป็นสถานที่ซึ่งสามารถชมดอกไม้ได้อย่างสบายใจเป็นที่สุดในเกนโซวเคียว}} |
| {{tt|nochar|code=17|tl=ซาคุยะ 「คุณหนูคะ, ได้เวลาแล้วค่ะ」}} | | {{tt|nochar|code=17|tl=ซาคุยะ 「คุณหนูคะ, ได้เวลาแล้วค่ะ」}} |
| {{tt|nochar|code=20|tl=}} | | {{tt|nochar|code=20|tl=}} |
Revision as of 09:50, 26 February 2021
บทแปลภาษาไทยโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง)
http://sabrekun.blogspot.com/2013/11/pcb-storyending.html
|
end20.end.jdiff
|
Good Ending No. 08 (ซาคุยะ A)
|
8 ที่นี่คือคฤหาสน์ที่ตั้งอยู่อย่างเงียบสงัดในเกนโซวเคียว, คฤหาสน์มารแดง
ธรรมชาติ คือสิ่งที่จะวุ่นวายขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกันเมื่อเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ
ที่นี่, คฤหาสน์มารแดงเองก็ไม่มีข้อยกเว้น...
|
|
14 ซาคุยะ 「คุณหนูคะ
วันที่อากาศแจ่มใสแบบนี้, ทำตัวเรียบร้อยอยู่ในบ้านดีกว่านะคะ」
|
|
18 เรมิเลีย 「เอ๋---, ซากุระอุตส่าห์บานขนาดนี้แล้วแท้ๆ」
|
|
21 ซาคุยะ 「เพื่อคุณหนูที่เป็นแบบนี้
|
|
24 วันนี้ก็เลยเตรียมความคิดแปลกใหม่ที่พิลึกนิดหน่อยไว้ให้แล้วค่ะ」
|
|
27 เรมิเลีย 「อะไรล่ะ ?」
|
|
31 ซาคุยะ 「สวนจำลองโลกวิญญาณ~」
|
|
34 เรมิเลีย 「สุดยอด------」
|
|
37 ซาคุยะ 「พวกวิญญาณนี่เป็นของจริงนะคะ」
|
|
40 เรมิเลีย 「กลีบดอกซากุระด้วยเหรอ ?」
|
|
43 ซาคุยะ 「ซากุระเป็นแบบจำลอง, แต่ทำมาจากดินเหนี่ยวของโลกวิญญาณค่ะ」
|
|
46 เรมิเลีย 「ซาคุยะนี่ฝีมือดีจังนะ」
|
|
49 ซาคุยะ 「ฉันแค่รวบรวมวัตถุดิบเท่านั้นเองค่ะ
|
|
51 คนที่ทำสวนจำลองนี้คือท่านแพชูลี่ต่างหาก
|
|
53 ถึงแม้ว่าฉันตั้งใจจะเอามาทำอาหารก็เถอะนะคะ」
|
|
56 เรมิเลีย 「หืม---, พาเช่นี่ฝีมือดีจังนะ」
|
|
60 แพชูลี่ 「แล้วก็นะ เรมี่,
ที่ใต้รากของซากุระนี่, ลองดูดีๆสิ」
|
|
64 เรมิเลีย 「หวา, กะทันหันจัง」
|
|
67 แพชูลี่ 「อย่างอื่นก็มีนะ,
ผีหวงที่ตนนี้ก็ไม่สามารถขยับไปจากที่เดิมได้จริงๆ,
แล้ววิญญาณดวงนี้ก็คือวิญญาณอาฆาตแบบย่อส่วนสิบเท่าไงล่ะ」
|
|
72 เรมิเลีย 「สมกับเป็นพาเช่เลยนะ, ใส่ใจทุกรายละเอียดในงานศิลป์จริงๆ」
|
|
75 เรมิเลีย 「แต่ว่า, ทำไมต้องเป็นซากุระกับโลกวิญญาณล่ะ ?」
|
|
78 ซาคุยะ 「ก็แค่เพราะว่าในตัวเมือง, บางครั้งก็เกิดกระแสนิยมคนตายขึ้นมาเท่านั้นล่ะค่ะ」
|
|
81 เรมิเลีย 「จะยังไงก็เถอะ, งานชมดอกไม้ขนาดจิ๋วนี่ก็สุนทรีย์ดีนะ
|
|
83 นี่ถ้ามีเลือดสดๆของยูวเรย์(ผี)ด้วยล่ะก็ จะสุดยอดไปเลย」
|
|
86 ซาคุยะ 「เลือดสดๆของยูวเรย์...
|
|
88 จะออกไปหามาให้ค่ะ」
|
|
91 สุดท้ายแล้ว, แม้ว่าไซเกียวอายาคาชิจะเบ่งบาน, แต่ก็ไม่ได้เบ่งบานจนถึงขั้นสมบูรณ์
ผนึกก็ไม่ได้ถูกคลายออก, และฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนดังเช่นที่ผ่านมา
|
|
95 เมื่ออาณาเขตของโลกวิญญาณอ่อนแอลง, เขตแดนระหว่างความเป็นและความตายก็กลายเป็นสิ่งที่ไม่ชัดเจน
อาจเป็นแค่การเร่งความเร็วในการเพิ่มขึ้นของ Entropy ก็เป็นได้
|
|
99 ENDING NO.8
|
|
end21.end.jdiff
|
Good Ending No. 09 (ซาคุยะ B)
|
8 ที่นี่คือศาลเจ้าฮาคุเรย์, ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ พรมแดนของเกนโซวเคียว
สุดท้ายแล้ว, แม้ว่าไซเกียวอายาคาชิจะเบ่งบาน, แต่ก็ไม่ได้เบ่งบานจนถึงขั้นสมบูรณ์
ผนึกก็ไม่ได้ถูกคลายออก, และฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนดังเช่นที่ผ่านมา
|
|
12 ซาคุยะยอมรับฟังความเอาแต่ใจของคุณหนู, จึงออกมาชมดอกไม้กัน
และศาลเจ้าแห่งนี้, ก็เป็นสถานที่ซึ่งสามารถชมดอกไม้ได้อย่างสบายใจเป็นที่สุดในเกนโซวเคียว
|
|
17 ซาคุยะ 「คุณหนูคะ, ได้เวลาแล้วค่ะ」
|
|
20
|
|
23
|
|
26
|
|
29
|
|
33
|
|
36
|
|
39
|
|
42
|
|
45
|
|
48
|
|
50
|
|
53
|
|
56
|
|
59
|
|
61
|
|
64
|
|
67
|
|
71
|
|
75
|
|
78
|
|
81
|
|
84
|
|
88
|
|
91
|
|
94
|
|
97
|
|
100
|
|
103
|
|
107
|
|
109
|
|
112
|
|
115
|
|
118
|
|
122
|
|
end20b.end.jdiff
|