TH07/ฉากจบของซาคุยะ

From Touhou Patch Center
< Th07
Revision as of 09:50, 26 February 2021 by Koyotokun (talk | contribs) (Created page with "ยูยูโกะ 「อ้าว, เธอก็มาชมดอกไม้ด้วยเหรอ」")
Jump to navigation Jump to search

บทแปลภาษาไทยโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com/2013/11/pcb-storyending.html

Gnome-colors-gtk-edit.svg end20.end.jdiff

Good Ending No. 08 (ซาคุยะ A)

8ที่นี่คือคฤหาสน์ที่ตั้งอยู่อย่างเงียบสงัดในเกนโซวเคียว, คฤหาสน์มารแดง

ธรรมชาติ คือสิ่งที่จะวุ่นวายขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกันเมื่อเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ

ที่นี่, คฤหาสน์มารแดงเองก็ไม่มีข้อยกเว้น...

14ซาคุยะ 「คุณหนูคะ     วันที่อากาศแจ่มใสแบบนี้, ทำตัวเรียบร้อยอยู่ในบ้านดีกว่านะคะ」

18เรมิเลีย 「เอ๋---, ซากุระอุตส่าห์บานขนาดนี้แล้วแท้ๆ」

21ซาคุยะ 「เพื่อคุณหนูที่เป็นแบบนี้

24วันนี้ก็เลยเตรียมความคิดแปลกใหม่ที่พิลึกนิดหน่อยไว้ให้แล้วค่ะ」

27เรมิเลีย 「อะไรล่ะ ?」

31ซาคุยะ 「สวนจำลองโลกวิญญาณ~」

34เรมิเลีย 「สุดยอด------」

37ซาคุยะ 「พวกวิญญาณนี่เป็นของจริงนะคะ」

40เรมิเลีย 「กลีบดอกซากุระด้วยเหรอ ?」

43ซาคุยะ 「ซากุระเป็นแบบจำลอง, แต่ทำมาจากดินเหนี่ยวของโลกวิญญาณค่ะ」

46เรมิเลีย 「ซาคุยะนี่ฝีมือดีจังนะ」

49ซาคุยะ 「ฉันแค่รวบรวมวัตถุดิบเท่านั้นเองค่ะ

51    คนที่ทำสวนจำลองนี้คือท่านแพชูลี่ต่างหาก

53    ถึงแม้ว่าฉันตั้งใจจะเอามาทำอาหารก็เถอะนะคะ」

56เรมิเลีย 「หืม---, พาเช่นี่ฝีมือดีจังนะ」

60แพชูลี่ 「แล้วก็นะ เรมี่,     ที่ใต้รากของซากุระนี่, ลองดูดีๆสิ」

64เรมิเลีย 「หวา, กะทันหันจัง」

67แพชูลี่ 「อย่างอื่นก็มีนะ,

    ผีหวงที่ตนนี้ก็ไม่สามารถขยับไปจากที่เดิมได้จริงๆ,

    แล้ววิญญาณดวงนี้ก็คือวิญญาณอาฆาตแบบย่อส่วนสิบเท่าไงล่ะ」

72เรมิเลีย 「สมกับเป็นพาเช่เลยนะ, ใส่ใจทุกรายละเอียดในงานศิลป์จริงๆ」

75เรมิเลีย 「แต่ว่า, ทำไมต้องเป็นซากุระกับโลกวิญญาณล่ะ ?」

78ซาคุยะ 「ก็แค่เพราะว่าในตัวเมือง, บางครั้งก็เกิดกระแสนิยมคนตายขึ้นมาเท่านั้นล่ะค่ะ」

81เรมิเลีย 「จะยังไงก็เถอะ, งานชมดอกไม้ขนาดจิ๋วนี่ก็สุนทรีย์ดีนะ

83    นี่ถ้ามีเลือดสดๆของยูวเรย์(ผี)ด้วยล่ะก็ จะสุดยอดไปเลย」

86ซาคุยะ 「เลือดสดๆของยูวเรย์...

88    จะออกไปหามาให้ค่ะ」

91สุดท้ายแล้ว, แม้ว่าไซเกียวอายาคาชิจะเบ่งบาน, แต่ก็ไม่ได้เบ่งบานจนถึงขั้นสมบูรณ์ ผนึกก็ไม่ได้ถูกคลายออก, และฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนดังเช่นที่ผ่านมา

95เมื่ออาณาเขตของโลกวิญญาณอ่อนแอลง, เขตแดนระหว่างความเป็นและความตายก็กลายเป็นสิ่งที่ไม่ชัดเจน อาจเป็นแค่การเร่งความเร็วในการเพิ่มขึ้นของ Entropy ก็เป็นได้

99ENDING NO.8

Gnome-colors-gtk-edit.svg end21.end.jdiff

Good Ending No. 09 (ซาคุยะ B)

8ที่นี่คือศาลเจ้าฮาคุเรย์, ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ พรมแดนของเกนโซวเคียว

สุดท้ายแล้ว, แม้ว่าไซเกียวอายาคาชิจะเบ่งบาน, แต่ก็ไม่ได้เบ่งบานจนถึงขั้นสมบูรณ์

ผนึกก็ไม่ได้ถูกคลายออก, และฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนดังเช่นที่ผ่านมา

12ซาคุยะยอมรับฟังความเอาแต่ใจของคุณหนู, จึงออกมาชมดอกไม้กัน และศาลเจ้าแห่งนี้, ก็เป็นสถานที่ซึ่งสามารถชมดอกไม้ได้อย่างสบายใจเป็นที่สุดในเกนโซวเคียว

17ซาคุยะ 「คุณหนูคะ, ได้เวลาแล้วค่ะ」

20เรมิเลีย 「ส่วนที่มาช้าก็มีด้วยเหรอ, ซากุระปีนี้สุดยอดไปเลยนะเนี่ย」

23ซาคุยะ 「ฉันได้ชมดอกไม้ล่วงหน้าไปก่อนนิดหน่อยแล้วล่ะค่ะ」

26เรมิเลีย 「ซาคุยะนี่สายตาดีจังเลยนะ」

29

33ยูยูโกะ 「อ้าว, เธอก็มาชมดอกไม้ด้วยเหรอ」

36

39

42

45

48

50

53

56

59

61

64

67

71

75

78

81

84

88

91

94

97

100

103

107

109

112

115

118

122

Gnome-colors-gtk-edit.svg end20b.end.jdiff

8

11

15

17

21

24

27