Th08/Boundary Team's Endings/th: Difference between revisions

From Touhou Patch Center
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "Ending No.09 Bad End ทีมเขตแดนมายา")
 
(Updating to match new version of source page)
 
(101 intermediate revisions by 3 users not shown)
Line 1: Line 1:
<languages />
<languages />
 
บทแปลภาษาไทยโดย [[User:Sabrekun|Sabrekun]] (เซเบอร์คุง)
http://sabrekun.blogspot.com/2013/11/in-storyending.html
==Ending No.09 Bad End ทีมเขตแดนมายา==
{{thcrap Patch File|end00a.end}}
{{thcrap Patch File|end00a.end}}
{{dt/Header}}
{{dt/Header}}
{{dt/color|404060}}{{tt|nochar|code=8|tl=Ending No.09 Bad End ทีมเขตแดนมายา}}
{{dt/color|404060}}{{tt|nochar|code=8|tl=ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในยามเช้า}}
{{tt|nochar|code=10|tl=}}
{{tt|nochar|code=10|tl=สุดท้ายแล้ว, ก็มาถึงยามเช้าโดยที่ไม่อาจคลี่คลายอะไรได้เลย
{{tt|nochar|code=16|tl=}}
ยูคาริกล่าวว่า 「ฉันต้องใช้ชีวิตอย่างถูกต้องตามกฎระเบียบ, เพราะงั้นราตรีสวัสดิ์จ้ะ」
{{tt|nochar|code=19|tl=}}
แล้วก็หายไปไหนไม่รู้
{{tt|nochar|code=22|tl=}}
ไปไหนไม่รู้.. ตรงตามตัวอักษรเลย}}
{{tt|nochar|code=25|tl=}}
{{tt|nochar|code=16|tl=เรย์มุ 「อืม---
{{tt|nochar|code=27|tl=}}
   ไม่เห็นพระจันทร์อย่างนี้ก็ช่วยไม่ได้นะ」}}
{{tt|nochar|code=19|tl=เรย์มุ 「คืนพรุ่งนี้ต้องโค่นให้ได้เลย」}}
{{tt|nochar|code=22|tl=ยังไงซะ คืนพรุ่งนี้ (พูดให้ถูกคือวันนี้) ยูคาริก็ต้องมาอีกแน่}}
{{tt|nochar|code=25|tl=จากนั้นก็ตีหน้าซื่อแล้วพูดว่า 「ตายจริง แย่แล้ว, พระจันทร์ดูแปลกไปนะ」 อีกตามเคย}}
{{tt|nochar|code=27|tl=
BAD ENDING No. 9
พยายามจบเกมโดยไม่ใช้ Continue เท่าที่จะทำได้กันเถอะ !}}
{{dt/Footer}}
{{dt/Footer}}
==Ending No.05 Normal End ทีมเขตแดนมายา==
{{thcrap Patch File|end00b.end}}
{{thcrap Patch File|end00b.end}}
{{dt/Header}}
{{dt/Header}}
{{dt/color|404060}}{{tt|nochar|code=8|tl=}}
{{dt/color|404060}}{{tt|nochar|code=8|tl=ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในยามราตรี}}
{{tt|nochar|code=10|tl=}}
{{tt|nochar|code=10|tl=จันทร์เพ็ญที่ไม่เห็นเสียนาน, กำลังสาดแสงใส่เกนโซวเคียวอย่างน่าพิศวง
{{tt|nochar|code=14|tl=}}
ราตรีที่รู้สึกหนาวไปถึงตับเล็กน้อย, กับเหล้าที่ช่วยชดเชยความหนาวนั้น
{{tt|nochar|code=19|tl=}}
ทั้งที่คืนนี้ก็สนุกกับการชมจันทร์ แต่กลับไม่รู้สึกมากไปกว่านี้}}
{{tt|nochar|code=23|tl=}}
{{tt|nochar|code=14|tl=จันทร์เพ็ญได้กลับมาแล้วแน่ๆ แต่ทว่า... ...
{{tt|nochar|code=27|tl=}}
องค์หญิงที่ชาวจันทราคนนั้นพูดถึง, ได้ถูกซ่อนตัวไว้ที่ไหนสักแห่งอีกแล้ว}}
{{tt|nochar|code=30|tl=}}
{{tt|nochar|code=19|tl=เรย์มุ 「วันนี้ก็ชมจันทร์กันดีกว่า~
{{tt|nochar|code=34|tl=}}
   อ๊ะ, มากันพร้อมหน้าอีกแล้วนะ」}}
{{tt|nochar|code=39|tl=}}
{{tt|nochar|code=23|tl=มาริสะ 「เออ, เป็นเรื่องธรรมดาสุดๆเลยล่ะ
{{tt|nochar|code=43|tl=}}
    ก็มันไม่มีสถานที่ไหนที่เห็นพระจันทร์สวยเท่าที่ศาลเจ้าแล้วนี่นา」}}
{{tt|nochar|code=47|tl=}}
{{tt|nochar|code=27|tl=เรย์มุ 「ตอนซากุระบานก็พูดแบบเดียวกันนี้นี่นา ?」}}
{{tt|nochar|code=51|tl=}}
{{tt|nochar|code=30|tl=อลิส 「ในป่ามีแสงจันทร์ส่องถึงน้อยน่ะ
{{tt|nochar|code=54|tl=}}
   ต้องออกมาสนุกกันพร้อมหน้ากับจันทร์เพ็ญที่ไม่ได้เห็นเสียนานซะบ้าง」}}
{{tt|nochar|code=59|tl=}}
{{tt|nochar|code=34|tl=เรย์มุ 「มันก็ได้อยู่หรอกน้า
{{tt|nochar|code=62|tl=}}
   แต่รู้รึเปล่าว่าใครต้องเหน็ดเหนื่อยกับการเก็บกวาดหลังงานเลิกน่ะ ?」}}
{{tt|nochar|code=65|tl=}}
{{tt|nochar|code=39|tl=ยูคาริ 「เอ้า, รัน
{{tt|nochar|code=68|tl=}}
    ไปรินเหล้าให้ทุกคนสิ」}}
{{tt|nochar|code=71|tl=}}
{{tt|nochar|code=43|tl=รัน 「รู้แล้วค่ะ~
{{tt|nochar|code=74|tl=}}
   ก็เป็นการดื่มเหล้าชมจันทร์นี่คะ」}}
{{tt|nochar|code=77|tl=}}
{{tt|nochar|code=47|tl=ยูคาริ 「การดื่มเหล้าชมจันทร์ น่ะ
    คือการรอให้พระจันทร์สะท้อนอยู่ในเหล้า, จากนั้นก็ดื่มเข้าไปนะ」}}
{{tt|nochar|code=51|tl=เรย์มุ 「เป็นการดื่มพระจันทร์สินะ」}}
{{tt|nochar|code=54|tl=ยูคาริ 「พระจันทร์น่ะ
    ที่จริงมันมีพลังอันสุดยอดอยู่นะ
    รัน, เธอเองก็ได้รับผลพลอยได้จากพลังนั่นนิดหน่อยด้วยนะ」}}
{{tt|nochar|code=59|tl=รัน 「แค่ดื่มเข้าไปก็พอใช่มั้ยคะ ?」}}
{{tt|nochar|code=62|tl=เรย์มุ 「แต่ว่า, ไม่ใช่พระจันทร์ดวงนี้นี่น้า... ...」}}
{{tt|nochar|code=65|tl=ยูคาริ 「นั่นสิน้า, ต้องทำอะไรสักอย่างสินะ」}}
{{tt|nochar|code=68|tl=รัน 「?」}}
{{tt|nochar|code=71|tl=พระจันทร์ส่องแสงอย่างน่าพิศวง
ทว่า, แสงนั้นกลับสาดส่องได้น่าเศร้าอย่างบอกไม่ถูก}}
{{tt|nochar|code=74|tl=ใช่แล้ว, พระจันทร์ในช่วงนี้อ่อนแอลงอย่างมาก
ยังมีอะไรบางอย่างถูกซ่อนอยู่อีกเป็นแน่, เรย์มุคิดเช่นนั้น}}
{{tt|nochar|code=77|tl=NORMAL ENDING No. 5
ลองเล่นด้วยตัวละครนี้อีกครั้งให้จบแบบ No Continue Clear กันเถอะ !}}
{{dt/Footer}}
{{dt/Footer}}
==Ending No.01 Good End ทีมเขตแดนมายา==
{{thcrap Patch File|end00c.end}}
{{thcrap Patch File|end00c.end}}
{{dt/Header}}
{{dt/Header}}
{{dt/color|404060}}{{tt|nochar|code=8|tl=}}
{{dt/color|404060}}{{tt|nochar|code=8|tl=ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในยามราตรี}}
{{tt|nochar|code=10|tl=}}
{{tt|nochar|code=10|tl=จันทร์เพ็ญที่แท้จริงได้กลับมาสู่เกนโซวเคียวแล้ว
{{tt|nochar|code=14|tl=}}
พระจันทร์ในคืนนี้ส่องประกายสว่างจ้าอย่างน่าพิศวง,
{{tt|nochar|code=17|tl=}}
จนพระจันทร์ที่เห็นมาจนถึงตอนนี้, ดูคล้ายกับใบไม้ทับแห้งไปเลยก็มิปาน}}
{{tt|nochar|code=21|tl=}}
{{tt|nochar|code=14|tl=พลังดั้งเดิมของพระจันทร์นั้น, คงจะยกระดับความเป็นมายาของเกนโซวเคียว
{{tt|nochar|code=25|tl=}}
ซึ่งถูกชำระล้างด้วยแสงตะวันให้สูงขึ้นไปอีก}}
{{tt|nochar|code=29|tl=}}
{{tt|nochar|code=17|tl=หากกล่าวว่านี่เป็นสิ่งที่ถูกทำขึ้นโดยต้นกำเนิดของคืนวันเพ็ญที่สมกับเป็นเกนโซวเคียวแล้วล่ะก็... ...}}
{{tt|nochar|code=33|tl=}}
{{tt|nochar|code=21|tl=เรย์มุ 「วันนี้ก็ชมจันทร์กันดีกว่า~
{{tt|nochar|code=37|tl=}}
   อ๊ะ, พวกเธอมากันพร้อมหน้าอีกแล้วนะ」}}
{{tt|nochar|code=40|tl=}}
{{tt|nochar|code=25|tl=มาริสะ 「เออ, ของแบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้นี่นาว่าเป็นเรื่องปกติเหมือนทุกทีนั่นแหละ
{{tt|nochar|code=44|tl=}}
    เอาเหอะน่ะ, นานๆทีก็ไม่เห็นจะเป็นไรนี่, เรื่องแบบนี้」}}
{{tt|nochar|code=48|tl=}}
{{tt|nochar|code=29|tl=เรย์มุ 「เพิ่งพูดไปเองนี่ว่า เป็นเรื่องปกติ, แล้วจะมาอ้างว่านานๆทีได้ยังไงเล่า」}}
{{tt|nochar|code=52|tl=}}
{{tt|nochar|code=33|tl=มาริสะ 「เอาน่า, ไม่เห็นจะเป็นไรเลยไม่ใช่เหรอ
{{tt|nochar|code=55|tl=}}
    หรือยังไง ? จะบอกว่าดื่มเหล้าของเรย์มุไม่ได้งั้นเหรอ ?」}}
{{tt|nochar|code=58|tl=}}
{{tt|nochar|code=37|tl=เรย์มุ 「โธ่---, อย่าดื่มเหล้าของศาลเจ้าตามใจชอบสิ~」}}
{{tt|nochar|code=61|tl=}}
{{tt|nochar|code=40|tl=อลิส 「น่ารำคาญจังน้า
{{tt|nochar|code=64|tl=}}
   ดื่มเหล้าให้มันสงบเงียบกว่านี้ไม่ได้รึไง ?」}}
{{tt|nochar|code=67|tl=}}
{{tt|nochar|code=44|tl=มาริสะ 「ไม่ใช่งานสวดศพสักหน่อย, จะตอนที่เสียงดังหรือไม่เสียงดังมันก็เสียงดังอยู่ดีนั่นล่ะ」}}
{{tt|nochar|code=70|tl=}}
{{tt|nochar|code=48|tl=ยูคาริ 「จันทร์เพ็ญที่ไม่ได้เห็นเสียนาน
{{tt|nochar|code=74|tl=}}
    ความสนุกประมาณนี้น่ะเป็นสิ่งที่อยากให้ได้รับโดยเท่าเทียมกันนะ」}}
{{tt|nochar|code=76|tl=}}
{{tt|nochar|code=52|tl=รัน 「ที่ยิ่งกว่านั้นคือ รู้สึกคึกคักขึ้นมาแล้วค่ะ」}}
{{tt|nochar|code=79|tl=}}
{{tt|nochar|code=55|tl=ยูคาริ 「เพราะโยวไคที่มีความเป็นมนุษย์ต่ำอย่างรัน, จะได้รับผลกระทบจากพระจันทร์ได้ง่ายน่ะน้า}}
{{tt|nochar|code=83|tl=}}
{{tt|nochar|code=58|tl=    ดื่มเหล้าเข้าไปแล้วปรับตัวให้ดีละกัน」}}
{{tt|nochar|code=86|tl=}}
{{tt|nochar|code=61|tl=รัน 「ท่านยูคาริไม่เป็นไรเลยสินะคะ, สมกับเป็นท่านยูคาริจริงๆค่ะ !」}}
{{tt|nochar|code=89|tl=}}
{{tt|nochar|code=64|tl=เรย์มุ 「การที่เธอเหม็นสาปมนุษย์แบบนี้ไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดีกันแน่แฮะ... ...」}}
{{tt|nochar|code=91|tl=}}
{{tt|nochar|code=67|tl=ยูคาริ 「แหม, ต้องเรียกว่า, โยวไคที่มีจิตใจแบบมนุษย์อยู่เต็มอก ต่างหากล่ะ」}}
{{tt|nochar|code=94|tl=}}
{{tt|nochar|code=70|tl=เรย์มุ 「ไม่ล่ะ, ยังไงก็ทำใจพูดไม่ได้จริงๆว่าเธอมีความอบอุ่นแบบมนุษย์น่ะนะ」}}
{{tt|nochar|code=96|tl=}}
{{tt|nochar|code=74|tl=รัน 「ว่าไปแล้ว, เชนเองก็ต้องพยายามไม่ให้โดนพิษของพระจันทร์เล่นงานนะ... ...」}}
{{tt|nochar|code=99|tl=}}
{{tt|nochar|code=76|tl=เชน 「แค่มองพระจันทร์กลมๆที่ลอยอยู่ในเหล้าก็ตาลายแล้วค่ะ~」}}
{{tt|nochar|code=102|tl=}}
{{tt|nochar|code=79|tl=ยูคาริ 「เอาน่า, ตาลายเสียก่อนเลยก็น่าจะดีกว่านะ」}}
{{tt|nochar|code=105|tl=}}
{{tt|nochar|code=83|tl=เรย์เซน 「พูดว่า พิษของพระจันทร์ แล้วฟังดูเหมือนกับว่าบนดวงจันทร์มีแก๊สพิษเลยนะ」}}
{{tt|nochar|code=107|tl=}}
{{tt|nochar|code=86|tl=คางุยะ 「แหม, ก็ฉันเป็นคนพูดกับพวกมนุษย์ไปแบบนั้นเองนี่นะ ?」}}
{{tt|nochar|code=110|tl=}}
{{tt|nochar|code=89|tl=เรย์เซน 「เอ๊ะ ?}}
{{tt|nochar|code=113|tl=}}
{{tt|nochar|code=91|tl=     ชะ.. เช่นนั้นต้องขออภัยด้วยค่ะ~」}}
{{tt|nochar|code=116|tl=}}
{{tt|nochar|code=94|tl=เอย์ริน 「นานแล้วที่องค์หญิงไม่สามารถออกมาเล่นข้างนอกได้อย่างนี้}}
{{tt|nochar|code=118|tl=}}
{{tt|nochar|code=96|tl=    ก็ต้องนับว่าดีแล้วไม่ใช่เหรอคะ」}}
{{tt|nochar|code=120|tl=}}
{{tt|nochar|code=99|tl=คางุยะ 「ง่ะ, คนที่ขังฉันเอาไว้ก็คือเอย์รินเองไม่ใช่เหรอ ? ให้ตายสิ」}}
{{tt|nochar|code=123|tl=}}
{{tt|nochar|code=102|tl=เอย์ริน 「แต่แรกเริ่มเดิมที, ก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องอยู่แล้วนี่คะ」}}
{{tt|nochar|code=125|tl=}}
{{tt|nochar|code=105|tl=เรย์มุ 「วางใจเถอะ}}
{{tt|nochar|code=127|tl=}}
{{tt|nochar|code=107|tl=   ต่อให้ทูตจากดวงจันทร์ลงมา, ก็เข้ามาในเกนโซวเคียวไม่ได้หรอก」}}
{{tt|nochar|code=130|tl=}}
{{tt|nochar|code=110|tl=ยูคาริ 「ใช่, แถมยังมีเขตแดนขนาดใหญ่อยู่, ไม่มีทางเข้ามาได้หรอก」}}
{{tt|nochar|code=132|tl=}}
{{tt|nochar|code=113|tl=เรย์มุ 「ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็, จะออกมาเดินเล่นอย่างสบายใจในเกนโซวเคียวก็ได้นะ」}}
{{tt|nochar|code=135|tl=}}
{{tt|nochar|code=116|tl=เอย์ริน 「น่าขายหน้าเสียจริง}}
{{tt|nochar|code=137|tl=}}
{{tt|nochar|code=118|tl=    ครั้งนี้ฉันทำให้พื้นพิภพกลายเป็นห้องลับ... ...}}
{{tt|nochar|code=139|tl=}}
{{tt|nochar|code=120|tl=    ทว่าแต่เดิมมันก็เป็นห้องลับอยู่แล้วสินะ, เลยกลายเป็นห้องลับสองชั้นไปเลย」}}
{{tt|nochar|code=141|tl=}}
{{tt|nochar|code=123|tl=เรย์เซน 「ดูเหมือนคนบ้ายังไงชอบกล}}
{{tt|nochar|code=143|tl=}}
{{tt|nochar|code=125|tl=    ถ้ารู้อย่างนี้ล่ะก็ น่าจะเล่นให้มากกว่านี้}}
{{tt|nochar|code=146|tl=}}
{{tt|nochar|code=127|tl=    การใช้ชีวิตหลบๆซ่อนๆมาหลายสิบปีจนถึงตอนนี้มันคืออะไรกันนะ」}}
{{tt|nochar|code=149|tl=}}
{{tt|nochar|code=130|tl=เอย์ริน 「ของเธอน่ะยังดี}}
{{tt|nochar|code=152|tl=}}
{{tt|nochar|code=132|tl=    องค์หญิงน่ะต้องซ่อนตัวมาตลอดเวลาร่วมพันปีเชียวนะ」}}
{{tt|nochar|code=155|tl=}}
{{tt|nochar|code=135|tl=คางุยะ 「พูดอะไรแบบนั้นล่ะ}}
{{tt|nochar|code=158|tl=}}
{{tt|nochar|code=137|tl=    ฉันเป็นผู้อาศัยอยู่ในความนิรันดร์นะ, ต้องมีอดีตมากมายอย่างไร้สิ้นสุดอยู่แล้ว}}
{{tt|nochar|code=161|tl=}}
{{tt|nochar|code=139|tl=    เพราะฉะนั้น, ถ้าไม่สนุกกับปัจจุบัน ก็ไม่มีความหมายน่ะสิ}}
{{tt|nochar|code=165|tl=}}
{{tt|nochar|code=141|tl=    จะพันปีหรือหมื่นปี, ก็ไม่อาจเทียบได้กับพริบตานี้หรอกนะ」}}
{{tt|nochar|code=167|tl=}}
{{tt|nochar|code=143|tl=คางุยะ 「แม้เป็นเพียงหนึ่งวินาที, หากมันผ่านไปแล้วก็ให้มันแล้วไปเถอะ」}}
{{tt|nochar|code=170|tl=}}
{{tt|nochar|code=146|tl=เรย์เซน 「อ๊ะ, นั่นลูกชิ้นเนื้อของฉัน~」}}
{{tt|nochar|code=172|tl=}}
{{tt|nochar|code=149|tl=คางุยะ 「เพราะฉันคือชาวนิรันดร์」}}
{{tt|nochar|code=174|tl=}}
{{tt|nochar|code=152|tl=เอย์ริน 「หากองค์หญิงประสงค์เช่นนั้น, ฉันก็เอาด้วยค่ะ」}}
{{tt|nochar|code=177|tl=}}
{{tt|nochar|code=155|tl=เรย์มุ 「นี่ ! อันนั้นมันของฉันนะ !」}}
{{tt|nochar|code=158|tl=มาริสะ 「... ...ชาวจันทรานี่มีแต่พวกไม่ได้เรื่องทั้งนั้นเลยแฮะ」}}
{{tt|nochar|code=161|tl=คืนที่พลังแห่งจันทรากล้าแข็งขึ้น
เหล่าโยวไคส่วนใหญ่ได้รับพลังที่แท้จริงกลับคืนมา,
พลังของเกนโซวเคียวเองก็ค่อยๆกลับเป็นปกติดังเดิม}}
{{tt|nochar|code=165|tl=อาจกล่าวได้ว่า สมดุลพลังแห่งเกนโซวเคียวกำลังจะกลับเป็นปกติดังเดิมแล้ว}}
{{tt|nochar|code=167|tl=เกนโซวเคียวเป็นสถานที่ซึ่งมนุษย์ต้องเป็นอาหารแก่โยวไคอยู่เสมอ,
และโยวไคต้องถูกมนุษย์กำราบอยู่เสมอ}}
{{tt|nochar|code=170|tl=หากพลังของพระจันทร์เพียงอย่างเดียวคลุ้มคลั่งไป, Balance นี้ก็จะพังทลายลง}}
{{tt|nochar|code=172|tl=เรย์มุรู้สึกตระหนักถึงเรื่องนี้เพราะเหตุการณ์ในครั้งนี้}}
{{tt|nochar|code=174|tl=เกนโซวเคียวเริ่มเข้าสู่ Balance อีกครั้ง,
ด้วยการจัดให้ผู้มาจากนอกโลกมีสถานะเป็นมนุษย์ภูต}}
{{tt|nochar|code=177|tl=GOOD ENDING No. 1
ขอบคุณที่หยิบมาเล่น ! (มีด่านสุดท้ายให้เลือกเล่นแล้วนะ)}}
{{dt/Footer}}
{{dt/Footer}}
{{SubpageCategory}}
{{SubpageCategory}}
{{LanguageCategory|endings}}
{{LanguageCategory|endings}}

Latest revision as of 20:38, 4 October 2023

บทแปลภาษาไทยโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com/2013/11/in-storyending.html

Ending No.09 Bad End ทีมเขตแดนมายา

Gnome-colors-gtk-edit.svg end00a.end.jdiff

8ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในยามเช้า

10สุดท้ายแล้ว, ก็มาถึงยามเช้าโดยที่ไม่อาจคลี่คลายอะไรได้เลย

ยูคาริกล่าวว่า 「ฉันต้องใช้ชีวิตอย่างถูกต้องตามกฎระเบียบ, เพราะงั้นราตรีสวัสดิ์จ้ะ」 แล้วก็หายไปไหนไม่รู้

ไปไหนไม่รู้.. ตรงตามตัวอักษรเลย

16เรย์มุ 「อืม---    ไม่เห็นพระจันทร์อย่างนี้ก็ช่วยไม่ได้นะ」

19เรย์มุ 「คืนพรุ่งนี้ต้องโค่นให้ได้เลย」

22ยังไงซะ คืนพรุ่งนี้ (พูดให้ถูกคือวันนี้) ยูคาริก็ต้องมาอีกแน่

25จากนั้นก็ตีหน้าซื่อแล้วพูดว่า 「ตายจริง แย่แล้ว, พระจันทร์ดูแปลกไปนะ」 อีกตามเคย

27BAD ENDING No. 9 พยายามจบเกมโดยไม่ใช้ Continue เท่าที่จะทำได้กันเถอะ !

Ending No.05 Normal End ทีมเขตแดนมายา

Gnome-colors-gtk-edit.svg end00b.end.jdiff

8ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในยามราตรี

10จันทร์เพ็ญที่ไม่เห็นเสียนาน, กำลังสาดแสงใส่เกนโซวเคียวอย่างน่าพิศวง

ราตรีที่รู้สึกหนาวไปถึงตับเล็กน้อย, กับเหล้าที่ช่วยชดเชยความหนาวนั้น

ทั้งที่คืนนี้ก็สนุกกับการชมจันทร์ แต่กลับไม่รู้สึกมากไปกว่านี้

14จันทร์เพ็ญได้กลับมาแล้วแน่ๆ แต่ทว่า... ... องค์หญิงที่ชาวจันทราคนนั้นพูดถึง, ได้ถูกซ่อนตัวไว้ที่ไหนสักแห่งอีกแล้ว

19เรย์มุ 「วันนี้ก็ชมจันทร์กันดีกว่า~    อ๊ะ, มากันพร้อมหน้าอีกแล้วนะ」

23มาริสะ 「เออ, เป็นเรื่องธรรมดาสุดๆเลยล่ะ     ก็มันไม่มีสถานที่ไหนที่เห็นพระจันทร์สวยเท่าที่ศาลเจ้าแล้วนี่นา」

27เรย์มุ 「ตอนซากุระบานก็พูดแบบเดียวกันนี้นี่นา ?」

30อลิส 「ในป่ามีแสงจันทร์ส่องถึงน้อยน่ะ    ต้องออกมาสนุกกันพร้อมหน้ากับจันทร์เพ็ญที่ไม่ได้เห็นเสียนานซะบ้าง」

34เรย์มุ 「มันก็ได้อยู่หรอกน้า    แต่รู้รึเปล่าว่าใครต้องเหน็ดเหนื่อยกับการเก็บกวาดหลังงานเลิกน่ะ ?」

39ยูคาริ 「เอ้า, รัน     ไปรินเหล้าให้ทุกคนสิ」

43รัน 「รู้แล้วค่ะ~    ก็เป็นการดื่มเหล้าชมจันทร์นี่คะ」

47ยูคาริ 「การดื่มเหล้าชมจันทร์ น่ะ     คือการรอให้พระจันทร์สะท้อนอยู่ในเหล้า, จากนั้นก็ดื่มเข้าไปนะ」

51เรย์มุ 「เป็นการดื่มพระจันทร์สินะ」

54ยูคาริ 「พระจันทร์น่ะ

    ที่จริงมันมีพลังอันสุดยอดอยู่นะ

    รัน, เธอเองก็ได้รับผลพลอยได้จากพลังนั่นนิดหน่อยด้วยนะ」

59รัน 「แค่ดื่มเข้าไปก็พอใช่มั้ยคะ ?」

62เรย์มุ 「แต่ว่า, ไม่ใช่พระจันทร์ดวงนี้นี่น้า... ...」

65ยูคาริ 「นั่นสิน้า, ต้องทำอะไรสักอย่างสินะ」

68รัน 「?」

71พระจันทร์ส่องแสงอย่างน่าพิศวง ทว่า, แสงนั้นกลับสาดส่องได้น่าเศร้าอย่างบอกไม่ถูก

74ใช่แล้ว, พระจันทร์ในช่วงนี้อ่อนแอลงอย่างมาก ยังมีอะไรบางอย่างถูกซ่อนอยู่อีกเป็นแน่, เรย์มุคิดเช่นนั้น

77NORMAL ENDING No. 5 ลองเล่นด้วยตัวละครนี้อีกครั้งให้จบแบบ No Continue Clear กันเถอะ !

Ending No.01 Good End ทีมเขตแดนมายา

Gnome-colors-gtk-edit.svg end00c.end.jdiff

8ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในยามราตรี

10จันทร์เพ็ญที่แท้จริงได้กลับมาสู่เกนโซวเคียวแล้ว

พระจันทร์ในคืนนี้ส่องประกายสว่างจ้าอย่างน่าพิศวง,

จนพระจันทร์ที่เห็นมาจนถึงตอนนี้, ดูคล้ายกับใบไม้ทับแห้งไปเลยก็มิปาน

14พลังดั้งเดิมของพระจันทร์นั้น, คงจะยกระดับความเป็นมายาของเกนโซวเคียว ซึ่งถูกชำระล้างด้วยแสงตะวันให้สูงขึ้นไปอีก

17หากกล่าวว่านี่เป็นสิ่งที่ถูกทำขึ้นโดยต้นกำเนิดของคืนวันเพ็ญที่สมกับเป็นเกนโซวเคียวแล้วล่ะก็... ...

21เรย์มุ 「วันนี้ก็ชมจันทร์กันดีกว่า~    อ๊ะ, พวกเธอมากันพร้อมหน้าอีกแล้วนะ」

25มาริสะ 「เออ, ของแบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้นี่นาว่าเป็นเรื่องปกติเหมือนทุกทีนั่นแหละ     เอาเหอะน่ะ, นานๆทีก็ไม่เห็นจะเป็นไรนี่, เรื่องแบบนี้」

29เรย์มุ 「เพิ่งพูดไปเองนี่ว่า เป็นเรื่องปกติ, แล้วจะมาอ้างว่านานๆทีได้ยังไงเล่า」

33มาริสะ 「เอาน่า, ไม่เห็นจะเป็นไรเลยไม่ใช่เหรอ     หรือยังไง ? จะบอกว่าดื่มเหล้าของเรย์มุไม่ได้งั้นเหรอ ?」

37เรย์มุ 「โธ่---, อย่าดื่มเหล้าของศาลเจ้าตามใจชอบสิ~」

40อลิส 「น่ารำคาญจังน้า    ดื่มเหล้าให้มันสงบเงียบกว่านี้ไม่ได้รึไง ?」

44มาริสะ 「ไม่ใช่งานสวดศพสักหน่อย, จะตอนที่เสียงดังหรือไม่เสียงดังมันก็เสียงดังอยู่ดีนั่นล่ะ」

48ยูคาริ 「จันทร์เพ็ญที่ไม่ได้เห็นเสียนาน     ความสนุกประมาณนี้น่ะเป็นสิ่งที่อยากให้ได้รับโดยเท่าเทียมกันนะ」

52รัน 「ที่ยิ่งกว่านั้นคือ รู้สึกคึกคักขึ้นมาแล้วค่ะ」

55ยูคาริ 「เพราะโยวไคที่มีความเป็นมนุษย์ต่ำอย่างรัน, จะได้รับผลกระทบจากพระจันทร์ได้ง่ายน่ะน้า

58    ดื่มเหล้าเข้าไปแล้วปรับตัวให้ดีละกัน」

61รัน 「ท่านยูคาริไม่เป็นไรเลยสินะคะ, สมกับเป็นท่านยูคาริจริงๆค่ะ !」

64เรย์มุ 「การที่เธอเหม็นสาปมนุษย์แบบนี้ไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดีกันแน่แฮะ... ...」

67ยูคาริ 「แหม, ต้องเรียกว่า, โยวไคที่มีจิตใจแบบมนุษย์อยู่เต็มอก ต่างหากล่ะ」

70เรย์มุ 「ไม่ล่ะ, ยังไงก็ทำใจพูดไม่ได้จริงๆว่าเธอมีความอบอุ่นแบบมนุษย์น่ะนะ」

74รัน 「ว่าไปแล้ว, เชนเองก็ต้องพยายามไม่ให้โดนพิษของพระจันทร์เล่นงานนะ... ...」

76เชน 「แค่มองพระจันทร์กลมๆที่ลอยอยู่ในเหล้าก็ตาลายแล้วค่ะ~」

79ยูคาริ 「เอาน่า, ตาลายเสียก่อนเลยก็น่าจะดีกว่านะ」

83เรย์เซน 「พูดว่า พิษของพระจันทร์ แล้วฟังดูเหมือนกับว่าบนดวงจันทร์มีแก๊สพิษเลยนะ」

86คางุยะ 「แหม, ก็ฉันเป็นคนพูดกับพวกมนุษย์ไปแบบนั้นเองนี่นะ ?」

89เรย์เซน 「เอ๊ะ ?

91    ชะ.. เช่นนั้นต้องขออภัยด้วยค่ะ~」

94เอย์ริน 「นานแล้วที่องค์หญิงไม่สามารถออกมาเล่นข้างนอกได้อย่างนี้

96    ก็ต้องนับว่าดีแล้วไม่ใช่เหรอคะ」

99คางุยะ 「ง่ะ, คนที่ขังฉันเอาไว้ก็คือเอย์รินเองไม่ใช่เหรอ ? ให้ตายสิ」

102เอย์ริน 「แต่แรกเริ่มเดิมที, ก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องอยู่แล้วนี่คะ」

105เรย์มุ 「วางใจเถอะ

107   ต่อให้ทูตจากดวงจันทร์ลงมา, ก็เข้ามาในเกนโซวเคียวไม่ได้หรอก」

110ยูคาริ 「ใช่, แถมยังมีเขตแดนขนาดใหญ่อยู่, ไม่มีทางเข้ามาได้หรอก」

113เรย์มุ 「ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็, จะออกมาเดินเล่นอย่างสบายใจในเกนโซวเคียวก็ได้นะ」

116เอย์ริน 「น่าขายหน้าเสียจริง

118    ครั้งนี้ฉันทำให้พื้นพิภพกลายเป็นห้องลับ... ...

120    ทว่าแต่เดิมมันก็เป็นห้องลับอยู่แล้วสินะ, เลยกลายเป็นห้องลับสองชั้นไปเลย」

123เรย์เซน 「ดูเหมือนคนบ้ายังไงชอบกล

125    ถ้ารู้อย่างนี้ล่ะก็ น่าจะเล่นให้มากกว่านี้

127    การใช้ชีวิตหลบๆซ่อนๆมาหลายสิบปีจนถึงตอนนี้มันคืออะไรกันนะ」

130เอย์ริน 「ของเธอน่ะยังดี

132    องค์หญิงน่ะต้องซ่อนตัวมาตลอดเวลาร่วมพันปีเชียวนะ」

135คางุยะ 「พูดอะไรแบบนั้นล่ะ

137    ฉันเป็นผู้อาศัยอยู่ในความนิรันดร์นะ, ต้องมีอดีตมากมายอย่างไร้สิ้นสุดอยู่แล้ว

139    เพราะฉะนั้น, ถ้าไม่สนุกกับปัจจุบัน ก็ไม่มีความหมายน่ะสิ

141    จะพันปีหรือหมื่นปี, ก็ไม่อาจเทียบได้กับพริบตานี้หรอกนะ」

143คางุยะ 「แม้เป็นเพียงหนึ่งวินาที, หากมันผ่านไปแล้วก็ให้มันแล้วไปเถอะ」

146เรย์เซน 「อ๊ะ, นั่นลูกชิ้นเนื้อของฉัน~」

149คางุยะ 「เพราะฉันคือชาวนิรันดร์」

152เอย์ริน 「หากองค์หญิงประสงค์เช่นนั้น, ฉันก็เอาด้วยค่ะ」

155เรย์มุ 「นี่ ! อันนั้นมันของฉันนะ !」

158มาริสะ 「... ...ชาวจันทรานี่มีแต่พวกไม่ได้เรื่องทั้งนั้นเลยแฮะ」

161คืนที่พลังแห่งจันทรากล้าแข็งขึ้น

เหล่าโยวไคส่วนใหญ่ได้รับพลังที่แท้จริงกลับคืนมา,

พลังของเกนโซวเคียวเองก็ค่อยๆกลับเป็นปกติดังเดิม

165อาจกล่าวได้ว่า สมดุลพลังแห่งเกนโซวเคียวกำลังจะกลับเป็นปกติดังเดิมแล้ว

167เกนโซวเคียวเป็นสถานที่ซึ่งมนุษย์ต้องเป็นอาหารแก่โยวไคอยู่เสมอ, และโยวไคต้องถูกมนุษย์กำราบอยู่เสมอ

170หากพลังของพระจันทร์เพียงอย่างเดียวคลุ้มคลั่งไป, Balance นี้ก็จะพังทลายลง

172เรย์มุรู้สึกตระหนักถึงเรื่องนี้เพราะเหตุการณ์ในครั้งนี้

174เกนโซวเคียวเริ่มเข้าสู่ Balance อีกครั้ง, ด้วยการจัดให้ผู้มาจากนอกโลกมีสถานะเป็นมนุษย์ภูต

177GOOD ENDING No. 1 ขอบคุณที่หยิบมาเล่น ! (มีด่านสุดท้ายให้เลือกเล่นแล้วนะ)