|
|
Line 103: |
Line 103: |
| {{tt|nochar|code=132|tl= องค์หญิงน่ะต้องซ่อนตัวมาตลอดเวลาร่วมพันปีเชียวนะ」}} | | {{tt|nochar|code=132|tl= องค์หญิงน่ะต้องซ่อนตัวมาตลอดเวลาร่วมพันปีเชียวนะ」}} |
| {{tt|nochar|code=135|tl=คางุยะ 「พูดอะไรแบบนั้นล่ะ}} | | {{tt|nochar|code=135|tl=คางุยะ 「พูดอะไรแบบนั้นล่ะ}} |
| {{tt|nochar|code=137|tl=}} | | {{tt|nochar|code=137|tl= ฉันเป็นผู้อาศัยอยู่ในความนิรันดร์นะ, ต้องมีอดีตมากมายอย่างไร้สิ้นสุดอยู่แล้ว}} |
| {{tt|nochar|code=139|tl=}} | | {{tt|nochar|code=139|tl=}} |
| {{tt|nochar|code=141|tl=}} | | {{tt|nochar|code=141|tl=}} |
Revision as of 17:15, 14 January 2021
|
end00a.end.jdiff
|
Ending No.09 Bad End ทีมเขตแดนมายา
|
8 ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในยามเช้า
|
|
10 สุดท้ายแล้ว, ก็มาถึงยามเช้าโดยที่ไม่อาจคลี่คลายอะไรได้เลย
ยูคาริกล่าวว่า 「ฉันต้องใช้ชีวิตอย่างถูกต้องตามกฎระเบียบ, เพราะงั้นราตรีสวัสดิ์จ้ะ」
แล้วก็หายไปไหนไม่รู้
ไปไหนไม่รู้.. ตรงตามตัวอักษรเลย
|
|
16 เรย์มุ 「อืม---
ไม่เห็นพระจันทร์อย่างนี้ก็ช่วยไม่ได้นะ」
|
|
19 เรย์มุ 「คืนพรุ่งนี้ต้องโค่นให้ได้เลย」
|
|
22 ยังไงซะ คืนพรุ่งนี้ (พูดให้ถูกคือวันนี้) ยูคาริก็ต้องมาอีกแน่
|
|
25 จากนั้นก็ตีหน้าซื่อแล้วพูดว่า 「ตายจริง แย่แล้ว, พระจันทร์ดูแปลกไปนะ」 อีกตามเคย
|
|
27 BAD ENDING No. 9
พยายามจบเกมโดยไม่ใช้ Continue เท่าที่จะทำได้กันเถอะ !
|
|
end00b.end.jdiff
|
Ending No.05 Normal End ทีมเขตแดนมายา
|
8 ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในยามราตรี
|
|
10 จันทร์เพ็ญที่ไม่เห็นเสียนาน, กำลังสาดแสงใส่เกนโซวเคียวอย่างน่าพิศวง
ราตรีที่รู้สึกหนาวไปถึงตับเล็กน้อย, กับเหล้าที่ช่วยชดเชยความหนาวนั้น
ทั้งที่คืนนี้ก็สนุกกับการชมจันทร์ แต่กลับไม่รู้สึกมากไปกว่านี้
|
|
14 จันทร์เพ็ญได้กลับมาแล้วแน่ๆ แต่ทว่า... ...
องค์หญิงที่ชาวจันทราคนนั้นพูดถึง, ได้ถูกซ่อนตัวไว้ที่ไหนสักแห่งอีกแล้ว
|
|
19 เรย์มุ 「วันนี้ก็ชมจันทร์กันดีกว่า~
อ๊ะ, มากันพร้อมหน้าอีกแล้วนะ」
|
|
23 มาริสะ 「เออ, เป็นเรื่องธรรมดาสุดๆเลยล่ะ
ก็มันไม่มีสถานที่ไหนที่เห็นพระจันทร์สวยเท่าที่ศาลเจ้าแล้วนี่นา」
|
|
27 เรย์มุ 「ตอนซากุระบานก็พูดแบบเดียวกันนี้นี่นา ?」
|
|
30 อลิส 「ในป่ามีแสงจันทร์ส่องถึงน้อยน่ะ
ต้องออกมาสนุกกันพร้อมหน้ากับจันทร์เพ็ญที่ไม่ได้เห็นเสียนานซะบ้าง」
|
|
34 เรย์มุ 「มันก็ได้อยู่หรอกน้า
แต่รู้รึเปล่าว่าใครต้องเหน็ดเหนื่อยกับการเก็บกวาดหลังงานเลิกน่ะ ?」
|
|
39 ยูคาริ 「เอ้า, รัน
ไปรินเหล้าให้ทุกคนสิ」
|
|
43 รัน 「รู้แล้วค่ะ~
ก็เป็นการดื่มเหล้าชมจันทร์นี่คะ」
|
|
47 ยูคาริ 「การดื่มเหล้าชมจันทร์ น่ะ
คือการรอให้พระจันทร์สะท้อนอยู่ในเหล้า, จากนั้นก็ดื่มเข้าไปนะ」
|
|
51 เรย์มุ 「เป็นการดื่มพระจันทร์สินะ」
|
|
54 ยูคาริ 「พระจันทร์น่ะ
ที่จริงมันมีพลังอันสุดยอดอยู่นะ
รัน, เธอเองก็ได้รับผลพลอยได้จากพลังนั่นนิดหน่อยด้วยนะ」
|
|
59 รัน 「แค่ดื่มเข้าไปก็พอใช่มั้ยคะ ?」
|
|
62 เรย์มุ 「แต่ว่า, ไม่ใช่พระจันทร์ดวงนี้นี่น้า... ...」
|
|
65 ยูคาริ 「นั่นสิน้า, ต้องทำอะไรสักอย่างสินะ」
|
|
68 รัน 「?」
|
|
71 พระจันทร์ส่องแสงอย่างน่าพิศวง
ทว่า, แสงนั้นกลับสาดส่องได้น่าเศร้าอย่างบอกไม่ถูก
|
|
74 ใช่แล้ว, พระจันทร์ในช่วงนี้อ่อนแอลงอย่างมาก
ยังมีอะไรบางอย่างถูกซ่อนอยู่อีกเป็นแน่, เรย์มุคิดเช่นนั้น
|
|
77 NORMAL ENDING No. 5
ลองเล่นด้วยตัวละครนี้อีกครั้งให้จบแบบ No Continue Clear กันเถอะ !
|
|
end00c.end.jdiff
|
Ending No.01 Good End ทีมเขตแดนมายา
|
8
|
|
10
|
|
14
|
|
17
|
|
21 เรย์มุ 「วันนี้ก็ชมจันทร์กันดีกว่า~
อ๊ะ, พวกเธอมากันพร้อมหน้าอีกแล้วนะ」
|
|
25
|
|
29
|
|
33
|
|
37
|
|
40
|
|
44
|
|
48
|
|
52
|
|
55
|
|
58
|
|
61
|
|
64
|
|
67
|
|
70
|
|
74
|
|
76
|
|
79
|
|
83
|
|
86
|
|
89 เรย์เซน 「เอ๊ะ ?
|
|
91 ชะ.. เช่นนั้นต้องขออภัยด้วยค่ะ~」
|
|
94 เอย์ริน 「นานแล้วที่องค์หญิงไม่สามารถออกมาเล่นข้างนอกได้อย่างนี้
|
|
96 ก็ต้องนับว่าดีแล้วไม่ใช่เหรอคะ」
|
|
99 คางุยะ 「ง่ะ, คนที่ขังฉันเอาไว้ก็คือเอย์รินเองไม่ใช่เหรอ ? ให้ตายสิ」
|
|
102 เอย์ริน 「แต่แรกเริ่มเดิมที, ก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องอยู่แล้วนี่คะ」
|
|
105 เรย์มุ 「วางใจเถอะ
|
|
107 ต่อให้ทูตจากดวงจันทร์ลงมา, ก็เข้ามาในเกนโซวเคียวไม่ได้หรอก」
|
|
110 ยูคาริ 「ใช่, แถมยังมีเขตแดนขนาดใหญ่อยู่, ไม่มีทางเข้ามาได้หรอก」
|
|
113 เรย์มุ 「ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็, จะออกมาเดินเล่นอย่างสบายใจในเกนโซวเคียวก็ได้นะ」
|
|
116 เอย์ริน 「น่าขายหน้าเสียจริง
|
|
118 ครั้งนี้ฉันทำให้พื้นพิภพกลายเป็นห้องลับ... ...
|
|
120 ทว่าแต่เดิมมันก็เป็นห้องลับอยู่แล้วสินะ, เลยกลายเป็นห้องลับสองชั้นไปเลย」
|
|
123 เรย์เซน 「ดูเหมือนคนบ้ายังไงชอบกล
|
|
125 ถ้ารู้อย่างนี้ล่ะก็ น่าจะเล่นให้มากกว่านี้
|
|
127 การใช้ชีวิตหลบๆซ่อนๆมาหลายสิบปีจนถึงตอนนี้มันคืออะไรกันนะ」
|
|
130 เอย์ริน 「ของเธอน่ะยังดี
|
|
132 องค์หญิงน่ะต้องซ่อนตัวมาตลอดเวลาร่วมพันปีเชียวนะ」
|
|
135 คางุยะ 「พูดอะไรแบบนั้นล่ะ
|
|
137 ฉันเป็นผู้อาศัยอยู่ในความนิรันดร์นะ, ต้องมีอดีตมากมายอย่างไร้สิ้นสุดอยู่แล้ว
|
|
139
|
|
141
|
|
143
|
|
146
|
|
149
|
|
152
|
|
155
|
|
158
|
|
161
|
|
165
|
|
167
|
|
170
|
|
172
|
|
174
|
|
177
|