Th10.5/ฉากจบของแพชูลี่

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/scenario/patchouli/ed.cv0.jdiff

	คฤหาสน์มารแดงในฤดูร้อน@ คฤหาสน์ของปิศาจที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบ@ บริเวณรอบคฤหาสน์ถูกปกคลุมด้วยหมอกหนา, กลายเป็นฤดูร้อนที่อุณหภูมิไม่สูงขึ้นซะอย่างนั้น
	หลังจากที่เธอกลับมาก็ผ่านไปหลายวันแล้ว แต่จนถึงตอนนี้ ความผิดปกติของสภาพอากาศก็ยังไม่หายไป@ บางทีแค่โค่นยักษ์ตนนั้นอาจจะไม่เพียงพอ@ หรือว่าบางที, ความจริงแล้วนี่อาจเป็นแค่ปรากฏการณ์ธรรมชาติงั้นหรือ
	แพชูลี่ 「...นี่ไงล่ะ...@ 　　　　นี่คือสิ่งที่ริวกูวโนะทสึไคเมื่อตอนนั้นเคยพูดเอาไว้」
	หนังสือในมือเธอได้เขียนถึง สัญญาณบ่งชี้ก่อนเกิดแผ่นดินไหว กล่าวคือ ปรากฏการณ์ประหลาดหลายอย่างที่จะเกิดขึ้นก่อนที่จะเกิดแผ่นดินไหว อาทิเช่น 『ปลาดุกแตกตื่น』 หรือ 『ปลาเกยฝั่ง』
	แพชูลี่ 「『มักพบเห็นว่าเมฆมีสีผิดปกติ』@ 　　　　『ริวกูวโนะทสึไคปรากฏตัว』@ 　　　　อย่างนี้นี่เอง... ...」
	แพชูลี่ 「ที่เหลือก็คือ เรื่องที่ว่าทำไมลักษณะนิสัยของสิ่งมีชีวิตถึงถูกดูดออกไปสินะ... ...@ 　　　　แต่ไม่ว่าจะคิดยังไงก็นึกออกแค่ว่า มีใครบางคนเป็นคนทำ」
	ซาคุยะ 「ท่านแพชูลี่@ 　　　　ปลอดภัยรึเปล่าคะ !?」
	แพชูลี่ 「มีอะไรเหรอ ? รีบร้อนขนาดนั้น」@ ซาคุยะ 「คือ ได้ยินมาว่าในระหว่างที่ฉันไม่อยู่บ้านได้เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขึ้นน่ะค่ะ」
	แพชูลี่ 「... ...แผ่นดินไหว...ครั้งใหญ่... ...?」@ ซาคุยะ 「ศาลเจ้าพังพินาศไปแล้วค่ะ 　　　　ส่วนคฤหาสน์มารแดงนี้ เท่าที่ตรวจสอบดูในตอนนี้ยังไม่พบว่ามีความเสียหายค่ะ」
	แพชูลี่ 「ไม่รู้สึกตัวเลยสักนิดนะ@ 　　　　มีเรื่องอย่างนั้นเกิดขึ้นด้วยเหรอ ?」@ ซาคุยะ 「ตอนนั้นคงกำลังมีสมาธิเต็มที่เลยสินะคะ... ...กำลังตรวจสอบอะไรอยู่เหรอคะ ?」
	แพชูลี่ 「อ๊ะ, เอ่อ, เกี่ยวกับแผ่นดินไหวนิดหน่อยน่ะ」@ ซาคุยะ 「คะ ? แต่เมื่อกี้บอกว่าไม่รู้สึกตัวถึงแผ่นดินไหว.. ...」@ แพชูลี่ 「แบบว่า, บังเอิญน่ะ, บังเอิญแน่ๆ」
	แพชูลี่ยังไม่ลืมคำพูดที่ได้ยินจากการต่อสู้ครั้งก่อน 『ยกตัวอย่างเช่นศาลเจ้าพังทลายนี่ก็ไม่ถือว่าช้าเกินไปใช่มั้ย ?』 เธอจึงมั่นใจแล้วว่าตนเองเข้าใจผิดเกี่ยวกับตัวคนร้ายไปเสียแล้ว
	ถ้าอย่างนั้น, ทำไมยักษ์ตนนั้นจึงไปอยู่บนสวรรค์ได้ล่ะ ตัวเธอซึ่งไม่ว่ายังไงก็ยังยอมรับไม่ได้, จึงออกคำสั่งแก่ซาคุยะไปว่า 『จงไปทำให้มิโกะนั่นมุ่งหน้าสู่เหนือเมฆาซะ』