Th10.5/ฉากจบของเทนชิ

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/scenario/tenshi/ed.cv0.jdiff

	อุโฉวเทน (สวรรค์ชั้นสูงสุด) ส่วนหนึ่งในพื้นที่ของสวรรค์อันเป็นที่อาศัยของเทวดา ที่แห่งนี้มีดอกไม้ที่งดงาม, เสียงเพลงที่ไพเราะ และเหล้าที่แสนอร่อย
	แม้เต้นรำต่อเนื่องจนลืมวันลืมเวลาก็ไม่เป็นไร@ ดื่มเหล้าต่อเนื่องจนเพลียหลับไปก็ไม่เป็นไร@ โลกแบบนี้มีอยู่ที่เหนือเมฆนั่นเอง
	ซุยกะ 「สุดท้ายแล้ว, ขนาดให้ทุกคนมารวมตัวกันก็ยังไม่ไหวสิน้า~@ 　　　　น่าสมเพชจังน้า」@ เทนชิ 「แต่ว่าเธอออมมือใช่มั้ยล่ะ ? เฉพาะเรื่องนั้นแหละที่อภัยให้ไม่ได้」
	ซุยกะ 「ก็แหม, คนที่มีความแค้นกับเธอมีอยู่ตั้งเยอะนี่น้า@ 　　　　จะให้ฉันทำลายโอกาสล้างแค้นนั้นก็ไม่ได้ซะด้วย」@ เทนชิ 「แล้วโอกาสที่ฉันจะได้ล้างแค้นบ้าง มันไปอยู่ที่ไหนซะล่ะ」
	อลิส 「ที่ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ เธอแข็งแกร่งจริงๆนะคะ@ 　　　　แต่ว่า, แผ่นดินไหวเนี่ยมันสามารถควบคุมสถานที่ต่อสู้ได้ไม่ใช่เหรอ ?」 @ เทนชิ 「แต่ว่านะ, ถึงไม่เกิดแผ่นดินไหวขึ้น ก็ไม่คิดว่าจะแพ้เธอหรอกนะ」
	แพชูลี่ 「คราวนี้สู้กันใน Home Ground ของเธอก็เลยแพ้น่ะนะ, 　　　　ถ้าสู้กันที่ห้องสมุดของฉันจะเป็นยังไงนะ... ...」@ มาริสะ 「หนังสือในชั้นมันคงถล่มลงมาทับจนจมมิดเลยล่ะมั้ง」
	มาริสะ 「แผ่นดินไหวตอนที่ห้องรกไม่เป็นระเบียบน่ะมันน่ากลัวน้า」@ เทนชิ 「ไม่หรอก, โดยสรุปรวบยอดแล้วไม่อาจพูดอย่างนั้นได้ค่ะ 　　　　เพราะหากไม่มีสิ่งของอะไรเลย ก็เท่ากับว่าไม่มีวิธีหลบเลี่ยงของที่จะตกลงมาค่ะ」
	มาริสะ 「งั้นหรอกเหรอ ? 　　　　งั้นไม่ต้องจัดห้องแล้วก็ได้ใช่มะ ?」@ ซาคุยะ 「ไม่นะ, คิดว่าทำเอาไว้จะดีกว่าค่ะ」
	เรย์มุ 「ที่สำคัญกว่าคือ, ตรงไหนที่มันเป็นงานฉลองรำลึกการเริ่มก่อสร้างกันเนี่ย 　　　　นี่มันก็แค่งานเลี้ยงธรรมดานี่นา」
	ซุยกะ 「ถ้าไม่อ่านให้ลึกซึ้งถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในงานเลี้ยง, 　　　　ถึงมีชีวิตอยู่ต่อไปก็ไม่สนุกหรอกนะ ?」@ ยูยูโกะ 「... ...ที่ยิ่งกว่านั้นคือ ของกินที่นี่มันพื้นๆเหลือเกินนะ」
	เทนชิ 「ใช่, สวรรค์น่ะไม่ค่อยมีอะไรเกี่ยวกับของกินน่ะน้า@ 　　　　อย่างมาก, ก็แค่กินลูกท้อที่อยู่บนหัวเท่านั้นแหละ」@ ซาคุยะ 「กะแล้วว่าต้องเป็นอย่างนี้, ก็เลยเอาปลาที่ตกได้ระหว่างทางตอนปีนเขามาด้วยค่ะ」
	มาริสะ 「รอบคอบอะไรอย่างนี้」@ อลิส 「เฮ้ย, ปลาดุกตัวใหญ่ขนาดนี้ ?@ 　　　　มันจะไปจับได้ระหว่างทางปีนเขาได้ยังไงกันล่ะ, แค่แบกจากบ้านขึ้นมาล่ะสิ」
	ซาคุยะ 「ลองทำอาหารเกี่ยวกับปลาดุกดูดีมั้ย ?」@ ซุยกะ 「เอาเลยเอาเลย」@ เทนชิ 「ปลาดุกเนี่ยมันจะอร่อยเหรอ ?」
	ทุกคนดื่มกินกันยันเช้าด้วยอาหารของซาคุยะกับเหล้าของซุยกะ งานเลี้ยงของสวรรค์ไม่ใช่สิ่งที่จะครึกครื้นได้ถึงขนาดนี้ เทนชิรู้สึกว่าเป็นหนึ่งวันที่ไม่มีเบื่อ ซึ่งเธอไม่ได้พบเจอมานาน
	ซุยกะตั้งใจจะอยู่บนสวรรค์ไปอีกนานเท่าไหร่กันแน่นะ มีเพียงเรื่องนี้ที่เทนชิยังคงเป็นห่วงอยู่นิดหน่อยเท่านั้น