TH105/ฉากจบของยูคาริ

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/scenario/yukari/ed.cv0.jdiff

	ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในฤดูร้อน@ ศาลเจ้าที่เคยพังเพราะแผ่นดินไหว และได้รับการบูรณะด้วยฝีมือของเหล่าเทวดามาแล้วครั้งหนึ่ง แต่มีอันต้องพังทลายลงอีกครั้งด้วยการต่อสู้ระหว่างโยวไคกับเทวดา
	「จะทำยังไงก็เอาเลย」 เรย์มุที่กำลังอารมณ์บูดกล่าว@ นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะศาลเจ้าถูกทำลายถึงสองครั้งสองคราในช่วงเวลาสั้นๆ
	เรย์มุ 「อุตส่าห์ซ่อมเสร็จแล้วแท้ๆ... ...」@ โยวมุ 「แหม่, แบบนี้คงพูดได้แค่ว่า ซ่อมใหม่อีกครั้งก็พอ สินะคะ」@ มาริสะ 「คราวก่อนเป็นภัยธรรมชาติ ส่วนคราวนี้เป็นภัยผู้คนสิน้า」
	เรย์มุ 「พังศาลเจ้ากันเป็นว่าเล่นแบบนี้มันจะดีเหรอ ?@ 　　　อ๊ะ, จะว่าไปแล้ว แก่นหินปลอดภัยดีรึเปล่านะ」@ มาริสะ 「แก่นหิน ?」
	เรย์มุ 「เทวดาตนนั้นมาติดตั้งให้น่ะ, เห็นว่ามันช่วยระงับแผ่นดินไหวอะไรเทือกนั้น... ...@ 　　　อื้ม, ดูเหมือนจะยังอยู่ดีนะ」@ ซาคุยะ 「แต่ว่า... ...ถ้าแก่นหินนั่นเป็นกลอุบายที่เทวดาตนนั้นเหลือทิ้งเอาไว้ล่ะ ?」
	เรย์มุ 「หะ !@ 　　　แต่เห็นเล่าว่าถ้าถอดออกมันจะเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ซะด้วยสิ... ...」
	ซุยกะ 「ไม่เป็นไรหรอก ! ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรทั้งนั้น」@ เรย์มุ 「เหวอ ! มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย」@ ซุยกะ 「ตรวจสอบมาแล้วล่ะว่าแก่นหินนั่นเป็นของจริง, ดังนั้นห้ามถอดออกเด็ดขาดเลยนะ」
	เรย์มุ 「งั้นเหรอ ? 　　　แล้วแต่งตัวแบบนั้นทำไมล่ะ ?」@ ซุยกะ 「มันก็แน่อยู่แล้ว, จากนี้ไปจะทำการซ่อมแซมศาลเจ้าไงล่ะ」
	เรย์มุ 「จะช่วยงั้นเหรอ ?」@ ซุยกะ 「ยูคาริไหว้วานมาน่ะ, เรื่องการตรวจสอบแก่นหินและบูรณะศาลเจ้าโดยชาวพื้นพิภพ」@ เรย์มุ 「... ...」
	ซุยกะ 「จะแสดงการบูรณะซ่อมแซมที่รวดเร็วยิ่งกว่าเหล่าเทวดาให้ดูเอง 　　　　เรื่องนี้มันเป็นสายงานที่เผ่ายักษ์เชี่ยวชาญนะ, ยิ่งไปกว่านั้น พวกเทนกุก็จะมาช่วยด้วยล่ะ」@ เรย์มุ 「... ...คิดจะแต่งเติมอะไรบางอย่างลงไปในศาลเจ้ารึเปล่า ?」
	ซุยกะ 「ไม่รู้สินะ---@ 　　　　แต่ก็ดีกว่าให้เทวดามาแต่งเติมไม่ใช่รึไง ?」@ เรย์มุ 「แบบไหนก็เหมือนกันนั่นแหละน่า」
	ซุยกะ 「เอาล่ะ, มาจัดงานเลี้ยงแห่งความทรงจำในการเริ่มก่อสร้างกันดีกว่า !」@ ทั้งสี่คน 「เอาอีกแล้วเหรอ !」
	ศาลเจ้าได้รับการบูรณะซ่อมแซมจนเสร็จสมบูรณ์ด้วยฝีมือของยักษ์และเทนกุ ส่วนเรย์มุก็ตัดสินใจลำบากว่าจะเชื่อใจฝ่ายไหนดี ระหว่างเทวดากับยักษ์ เพราะไม่ว่าฝ่ายไหนทำให้ เธอก็ไม่ทราบอยู่ดีว่ามันก่อให้เกิดผลเสียอะไรต่อตนเองรึเปล่า
	เธอจึงคิดขึ้นมาว่า ลองเป็นแบบนี้ล่ะก็ การซ่อมแซมปรับปรุงตามระยะเวลาที่กำหนดก็อาจจะเป็นความคิดที่ดีก็เป็นได้, ก็เลยจะรับเอาพิธี ชิคิเนนเซนกูว มาใช้ซะเลย