บทแปลภาษาไทยโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com/2013/11/ufo-storyending.html
Good Ending No. 03 (มาริสะ A)
|
e08.msg.jdiff
|
|
#0@0 ศาลเจ้าฮาคุเรย์
|
|
#0@1 ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
|
|
#0@2 หิมะในเขตศาลเจ้าก็หายไปจากใต้ร่มเงาไม้จนเหลือเพียงน้อยนิด
|
|
#0@3 ซากุระเองก็ถึงเวลาที่จะต้องเบ่งบานแล้ว
|
|
|
Marisa
|
#0@4 「มัคไค~เทเรตเทเระ~」
|
Reimu
|
#0@5 「อารมณ์ดีเหลือเกินนะ」
|
Marisa
|
#0@6 「อื้ม, เป็นเพราะเจอเรื่องดีๆมาน่ะ」
|
Reimu
|
#0@7 「เรื่องเรือสมบัตินั่นน่ะเหรอ ?
เธอเคยพูดว่าจะลอบเข้าไปนี่นะ」
|
|
|
Marisa
|
#0@8 「เออ เจ้าเรือนั่นน่ะ สุดท้ายแล้วก็ไม่ใช่เรือสมบัติว่ะ」
|
Reimu
|
#0@9 「ว่าแล้วเชียว」
|
Marisa
|
#0@10 「เรือนั่นมีจุดมุ่งหมายอยู่ที่การเดินทางไปโลกปิศาจน่ะ
|
|
#0@11 ดูเหมือนว่าจะบินไปที่นั่นเพื่อช่วยเหลือเพื่อนพ้องออกมาว่ะ」
|
|
|
Reimu
|
#0@12 「โลกปิศาจงั้นเหรอ ?
|
|
#0@13 แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วทำไมถึงอารมณ์ดีล่ะ ?」
|
Marisa
|
#0@14 「ฉันเองก็โดยสารไปกับเรือนั่นด้วย เลยถูกพาไปจนถึงโลกปิศาจ
แล้วได้ค้นพบอะไรหลายๆอย่างน่ะ」
|
|
|
Marisa
|
#0@15 「อันนี้คือหินเวทมนตร์ ส่วนอันนี้คือเห็ดโลกปิศาจ แถมยังเจอ
กระทั่งขนมเซมเบ้โลกปิศาจเลยนะเว้ย เอามาเป็นของฝากแหละ」
|
Reimu
|
#0@16 「โลกปิศาจสิน้า... ถึงจะไม่ค่อยอยากไปก็เถอะ」
|
|
|
Marisa
|
#0@17 「ขากลับก็ขอนั่งเรือลำนั้นกลับมานั่นล่ะ แถมเขายังบอกด้วยว่า
นับแต่นี้ไปจะพาไปจนถึงโลกปิศาจให้ทุกเมื่อเลย
|
|
#0@18 แบบนี้ก็สามารถรวบรวมไอเทมหลายหลากได้สบายเลยว้อย」
|
Reimu
|
#0@19 「หืมー
|
|
#0@20 งั้นเหรอ... ไม่ใช่เรือสมบัติ แต่เป็นเรือท่องเที่ยวโลกปิศาจงั้นสินะ」
|
|
|
Reimu
|
#0@21 「ว่าแต่เรือนั่นจะพาไปโลกปิศาจทุกเมื่อที่ต้องการเลยเหรอ
|
|
#0@22 ทำไมถึงใจดีขนาดนั้นล่ะ ?」
|
Marisa
|
#0@23 「เพราะสู้จนชนะได้น่ะสิ」
|
|
|
Reimu
|
#0@24 「สู้กันจริงๆด้วยสินะ
|
|
#0@25 กับเรือซะด้วย」
|
Marisa
|
#0@26 「กัปตันเรือต่างหากล่ะ」
|
|
|
|
#0@27 มาริสะขอเบียคุเรน ให้ตนเองสามารถสัญจรไปมาระหว่าง
เกนโซวเคียวกับโลกปิศาจได้ตามอำเภอใจ
|
|
#0@28 เบียคุเรนถูกใจนิสัยเปิดเผยตรงไปตรงมาของมาริสะ
และการออกเรือก็ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากแต่อย่างใด
เธอจึงให้มุราสะเดินเรือได้
|
|
|
|
#0@29 นอกจากนี้ เบียคุเรนยังกล่าวไว้ว่า มาริสะก็เป็นจอมเวท
เหมือนกับตน ดังนั้นหากมีเรื่องเดือดร้อนอะไรขึ้นมา
ก็สามารถให้ยืมพลังได้ทุกเมื่อ
|
|
#0@30 มาริสะจึงตั้งใจว่าจะขอเต็มที่แบบไม่เกรงใจโดยอ้างว่า
「คนที่คลายผนึกให้คือฉัน ดังนั้นสิ่งตอบแทน
ระดับนี้ถือเป็นเรื่องธรรมดา」
|
|
|
|
#0@31 แต่อย่างไรก็ดี, เจ้า UFO ที่ใช้ในการคลายผนึกนั้น
|
|
#0@32 ขนาดถามกับเบียคุเรนว่าเหตุใดจึงมีรูปร่างแบบนั้น ก็ยังไม่ได้คำตอบที่แน่ชัด
|
|
#0@33 มาริสะจึงคิดว่า อาจจะยังมีความลับอะไรบางอย่างอยู่อีกก็เป็นได้
|
|
#0@34 Ending No.03 ทัวร์โลกปิศาจราคาถูก
|
|
#0@35 ยินดีด้วยที่ All Clear ! สมแล้วล่ะนะ !
|
|
|
Good Ending No. 04 (มาริสะ B)
|
e09.msg.jdiff
|
|
#0@0 ห้องของมาริสะ
|
|
#0@1 การถ่ายเทอากาศไม่ดี, ข้าวของกองสูงจนมืดทึม
|
|
#0@2 ที่นี่มีสิ่งของที่ไม่รู้แหล่งที่มาหรือไม่รู้คุณประโยชน์
หลับใหลอยู่มากมาย
มาริสะเองก็ไม่อาจแตะต้องข้าวของโดยไม่ระวังได้เช่นกัน
|
|
|
Marisa
|
#0@3 「อะไรกันวะเนี่ย ?
|
|
#0@4 ตอนที่ได้มายังบินอยู่เลยแท้ๆ แต่ตอนนี้กลับไม่ขยับเลยสักนิด」
|
Marisa
|
#0@5 「บอกไว้ว่าเป็น......ยุ้งฉางลอยฟ้าสินะ
|
|
#0@6 ส่วนหนึ่งของยุ้งฉางที่บินไปบนท้องฟ้างั้นเหรอー
|
|
#0@7 ไม่ใช่ว่าต้องทำอะไรสักอย่างถึงจะบินได้อีกครั้งรึไงนะー」
|
|
|
Marisa
|
#0@8 「หือ ?
|
|
#0@9 เจ้า UFO นี่เปิดข้างบนได้ด้วยแฮะ ?
|
|
#0@10 มีอะไรอยู่ข้างในวะเนี่ย ?」
|
|
|
Marisa
|
#0@11 「เอ๋ ? อะไรเนี่ย เจ้างูของเล่นขนาดเล็กนี่......?
|
|
#0@12 ทำไมของพรรค์นี้ถึงมาอยู่ข้างในได้หว่า ?
|
|
#0@13 ไม่มีชีวิตแล้วใช่มั้ยนะ......」
|
|
|
Marisa
|
#0@14 「เป็นสมบัติที่น่าพิศวงอย่างบอกไม่ถูกเลยน้า
|
|
#0@15 เอาเถอะ ก็ยังดีที่ดูเหมือนจะมีค่าล่ะวะ
|
|
#0@16 เอาไว้ถ้าถูกสาปขึ้นมา ค่อยไปขอให้เรย์มุปัดรังควานให้ก็ได้วะ」
|
|
|
|
#0@17 มาริสะตกใจอย่างยิ่งเมื่อดึงงูของเล่นออกมาจาก UFO
|
|
#0@18 สมบัติลอยฟ้าที่เคยมีรูปร่างเป็น UFO กลับเปลี่ยนรูปร่าง
เป็นเพียงเศษไม้ธรรมดาในชั่วอึดใจ
|
|
|
|
#0@19 มาริสะเห็นสิ่งที่เหมือนกับเวทมนตร์ของแท้ต่อหน้าต่อตา
จนพูดไม่ออก
และรู้สึกประทับใจในเวลาเดียวกัน
|
|
#0@20 เพราะของสิ่งนี้จะต้องมีพลังอันสุดยอดซุกซ่อนอยู่อย่างแน่นอน
|
|
|
|
#0@21 พอวางงูลงบนเศษไม้ ก็กลับกลายเป็น UFO อีกครั้งอย่างฉับพลัน
|
|
#0@22 มาริสะจึงมั่นใจว่าสิ่งนี้คือสมบัติอย่างไม่ต้องสงสัย
|
|
#0@23 แต่ก็ยังมีคำถามบางอย่างค้างคาใจอยู่
|
|
#0@24 นั่นคือเธอไม่ค่อยแน่ใจว่า อะไรคือสมบัติกันแน่ ระหว่างงูกับเศษไม้
|
|
#0@25 เธอรู้สึกได้ด้วยลางสังหรณ์ว่าสมบัติน่าจะเป็นเศษไม้มากกว่า
|
|
|
|
#0@26 เพราะพวกโยวไคกลุ่มนั้นเรียกสิ่งนี้ว่า เศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้า มาตั้งแต่แรก
|
|
#0@27 ดังนั้นสิ่งที่ดูคล้ายเศษเสี้ยวของยุ้งฉางมากกว่าย่อมต้องเป็น เศษไม้ นั่นเอง
|
|
#0@28 เธอคิดว่าเศษไม้ชิ้นนี้อาจจะมีพลังอะไรบางอย่างที่ทำให้
สามารถเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ได้ จึงทำการทดลองหลายๆอย่าง
แต่สุดท้ายมันก็ไม่ทำปฏิกิริยากับอะไรเลย นอกจากงูตัวนั้น
|
|
|
|
#0@29 ในตอนที่กำลังจะยอมแพ้นั้น มาริสะมีอันต้องหวั่นไหวอย่างมากเมื่อ
ได้พบความจริงที่น่าตื่นตะลึง
|
|
#0@30 「จะ..เจ้าของเล่นนี่... ...กำลังจะขยับ !」
|
|
#0@31 งูเริ่มเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันราวกับว่ามันฟื้นคืนชีพขึ้นมา
จากนั้นก็พยายามจะหนีออกไปทางหน้าต่าง !
|
|
|
|
#0@32 มาริสะที่กำลังอึ้งรีบไล่ตามงูไปโดยคิดอยู่ในหัวว่า
สมบัติไม่ใช่เศษไม้แต่เป็นงูงั้นเหรอ
|
|
#0@33 เจ้างูค่อนข้างรวดเร็วทีเดียว, เพียงแค่ชั่วพริบตามัน
ก็ไปจนถึงหน้าต่างแล้ว
|
|
|
|
#0@34 จากนั้นเจ้างูก็เปลี่ยนรูปร่างอย่างกะทันหัน คราวนี้กลายเป็นนก
แล้วบินหายไปในท้องฟ้ายามราตรี, ส่วนมาริสะก็ได้แต่อึ้งต่อไป
|
|
#0@35 "ตะ.. ต้องตรวจสอบแล้วว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ !"
|
|
#0@36 Ending No.04 ไปต่อ EXTRA
|
|
#0@37 ยินดีด้วยที่ All Clear ! สมแล้วล่ะนะ !
|
|
|
Bad Ending No. 09 (มาริสะ A)
|
e02.msg.jdiff
|
|
#0@0 มุมหนึ่งของโลกปิศาจ นามว่า ฮคไค
|
|
#0@1 มาริสะถูกเบียคุเรนจับตัวไว้จนไม่อาจเดินทางกลับมาได้
|
|
#0@2 ตอนแรกก็คิดว่าดีอยู่หรอก แต่......
|
|
|
Marisa
|
#0@3 「น่าเบื่อー จะตายอยู่แล้วー
|
|
#0@4 ไม่อยากอยู่ในโลกที่ไม่มีอะไรเลยพรรค์นี้แล้วโว้ย
|
|
#0@5 อยากกลับเร็วๆจัง......」
|
|
|
|
#0@6 เหล่าโยวไคต่างใช้ชีวิตกันอย่างสันติอยู่รอบๆ
|
|
#0@7 โลกที่ปราศจากการต่อสู้แย่งชิง ก็เป็นเหมือนนรกสำหรับมาริสะดีๆนี่เอง
|
|
#0@8
|
|
#0@8 Ending No.09 ยังเร็วเกินไปที่จะสนุกกับความน่าเบื่อนะ
|
|
#0@9 จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
|
|
|
Bad Ending No. 10 (มาริสะ B)
|
e03.msg.jdiff
|
|
#0@0 มุมหนึ่งของโลกปิศาจ นามว่า ฮคไค
|
|
#0@1 มาริสะถูกเบียคุเรนจับตัวไว้จนไม่อาจเดินทางกลับมาได้
|
|
#0@2 ตอนแรกก็คิดว่าดีอยู่หรอก แต่......
|
|
|
Marisa
|
#0@3 「ถึงได้สมบัติมา ก็กลับออกไปจากที่นี่ไม่ได้อยู่ดี
ไม่มีประโยชน์อะไรเอาซะเลย พับผ่า
|
|
#0@4 ก็ไม่มีวิธีที่จะตรวจสอบมันเลยนี่นา」
|
|
|
|
#0@5 นัยน์ตามืดมัวไปด้วยสมบัติ จนเป็นเหตุให้ไม่รู้สึกตัวว่าทางหนี
ทีไล่ได้ถูกตัดไปเสียสิ้นแล้ว
|
|
#0@6 ตอนนี้จึงคิดถึงแต่การกลับไปยังโลกเดิมเท่านั้น
|
|
#0@7
|
|
#0@8
|
|
|