โทโฮ12.5/คอมเม้นต์ภารกิจของฮาตาเตะ

From Touhou Patch Center
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
This page is a translated version of the page Th125/Hatate's mission comments and the translation is 99% complete.

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

Gnome-colors-gtk-edit.svg missions.js
Mission Comment
Special Comments
Mission locked

No photos

กล้องของฉันจะลุกเป็นไฟแล้ว !

Low score

มีแต่รูปที่ใช้ไม่ได้ทั้งนั้นเลยนะ--- ต้องออกไปถ่ายอีกสักรอบล่ะมั้งนะ ?

Low photos

จำนวนภาพยังไม่พอสินะ แบบนี้ก็เขียนบทความไม่ได้น่ะสิ

Level 1
Scene 1

กระจอก, กระจอก รูปถ่ายพรรค์นี้ก็แค่ของสำหรับฝึกฝนเท่านั้น เดี๋ยวก็คงทิ้งแล้วล่ะ

Scene 2

ปีนี้อุดมสมบูรณ์จังเลยนะ--- มีข้าวมากมายจนเอามาปาเล่นได้เลย ทีนี้พวกสัตว์ในภูเขาก็จะมารวมตัวกันสินะ

Scene 3

ซัดต้นไม้เต็มแรงหนึ่งทีจนใบไม้ร่วงลงมาคลุมตัวแบบนั้นน่ะ มันคือไอ้นั่นใช่มะ ? มนุษย์ที่ชอบใส่เสื้อกั๊กแล้วชกต้นไม้ ว่าง่ายๆก็คือ ระบายความคับแค้นใจ สินะ

Scene 4

เทศกาลป่าเถื่อนนี่ดีจังนะ, สุดท้ายแล้ว---, เทศกาลก็ทำได้แค่แบบป่าเถื่อนเท่านั้นเหรอ ? อย่างกับปลาซันมะที่ติดอยู่ในเมกุโระเลยน้า--- ถ้าไม่จัดเทศกาลแบบเรียบร้อยก็เขียนบทความไม่ได้น่ะสิ

Scene 5

และนี่ก็คือใบไม้ร่วงร่ายรำที่งดงามอีกครั้ง--- ซากุระร่ายรำแล้วงดงามดีอยู่หรอก, แต่ใบไม้ร่วงร่ายรำแล้วรู้สึกหดหู่แฮะ ฤดูใบไม้ร่วงมันน่าเศร้าเนอะ

Scene 6

หวาน--- กลิ่นหอมหวานนี่ขี้โกงจังเลย---, เล่นเอาสูญเสียความอยากทำงานไปหมดเลย วันนี้เอามันเผากลับบ้านให้เยอะๆเลยดีกว่า

Level 2
Scene 1

อ๋า--- แย่นะ---, พวกที่มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการอิจฉาริษยาเนี่ยน่าขยะแขยงชะมัด แต่เอาเถอะ, ข่าวหนังสือพิมพ์น่าสนุกขึ้นมาได้ก็เพราะคนแบบนี้นี่นะ ทุกคนคงมีความสุขที่ได้ดูแคลนผู้อื่นล่ะมั้งนะ---

Scene 2

เขาห้ามสัมผัสตุ๊กตาฮินะล่องน้ำไม่ใช่เหรอ--- เพราะว่ามันรวบรวมเคราะห์ร้ายนานาชนิดเอาไว้--- ให้พูดตรงๆเลยก็คือ สกปรกเลอะเทอะ นั่นล่ะน้า---

Scene 3

หวา, อิจฉาริษยาอะไรมาล่ะนั่น ? รู้สึกว่ามีโอกาสเป็นคดีได้นิดหน่อยแฮะ หรือนี่จะเป็นโอกาสในการเปิดโปง ? การฆาตกรรมด้วยความอาฆาตแค้นกำลังลุกไหม้---

Scene 4

มันยังไงกันน้า---, ตุ๊กตาฮินะล่องน้ำตัวนี้, ดูมีชีวิตชีวาจังเลย--- หรือเป็นเพราะกระแสน้ำไหลเชี่ยวกันนะ ถ้าไม่อยู่นิ่งๆก็ถ่ายรูปลำบากซะด้วยสิ

Scene 5

มนุษย์เนี่ย, พอแค้นมากๆก็จะเผาบ้านสินะ อย่างที่คิดเลยนะ--, ว่าไม่ควรให้อุปกรณ์แก่คนที่จิตใจยังไม่โตเต็มที่ ยิ่งอุปกรณ์ใช้ง่ายเท่าไหร่ ก็ยิ่งให้ผลที่เลวร้ายมากขึ้นเท่านั้น

Scene 6

อะไร---กัน, ตุ๊กตาที่ถูกสาปที่เขาลือกันมาก็คือเธอเองเหรอ พอดีเลย, ฉันอยากได้ข่าวไปเขียนบทความน่ะ ขอความร่วมมือหน่อยได้ม้า--- หัวข้อว่า ตุ๊กตาฮินะต้องคำสาปที่น่าสะพรึงกลัว น่ะ

Level 3
Scene 1

จะมีข่าวเกี่ยวกับลักษณะของอุปกรณ์ของพวกยักษ์มั้ยน้า ยัยนี่เป็นพาหะนำโรคก็เลยถูกพวกมนุษย์รังเกียจนี่น้า ฮะ ! หรือว่ายัยนี่กับคุณเภสัชกรจับมือกันทำธุรกิจ ?

Scene 2

ผีร่มงั้นเหรอ--- จะว่าไป, รู้สึกเหมือนไม่ค่อยได้เจอพวกภูตสถิตสิ่งของเลยน้า--- ทำไมกันนะ, เป็นเพราะอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งถูกใช้เพียงไม่นานล่ะมั้งน้า

Scene 3

ชอบเข้าไปอยู่ในถังใบจิ๋วอย่างนี้เนี่ยนะ คงขาดความมั่นใจในตัวเองอย่างแรงล่ะมั้งน้า--- ขอถ่ายรูปหน่อยเถอะว่าข้างในถังเป็นยังไงกันแน่ !

Scene 4

ใยแมงมุมเนี่ยมันเหนียวเหนอะหนะตามแนวนอน, แต่แนวตั้งไม่เหนียวสินะ--- ต้องการประหยัดส่วนประกอบที่เหนียวๆรึไงกันน้า

Scene 5

สายรุ้งล่ะ---! ความเร็วในการหนีของสายรุ้งช่างสุดยอดจริงๆเลยนะ--- ทั้งที่มั่นใจในฝีเท้าของตัวเอง, แต่ก็ตามไม่ทันเลยสักนิดเดียว อย่างน้อยก็ขอถ่ายรูปหน่อยเถอะ

Scene 6

อ๋า, รวดเร็วกว่าที่คิดจนจับไม่อยู่เลยแฮะ ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงต้องเขียนบทความเกี่ยวกับข้างในถังด้วยจินตนาการแล้ว--- เป็นแบบปูเสฉวน หรือเป็นแบบเต่ากันแน่นะ... ...

Scene 7

แมงมุมฝูงใหญ่, ขยะแขยง---! ทำไมแมงมุมถึงมีขาและตาเยอะนักนะ ? รักสวยรักงามรึไงกันน้า, วงการแมงมุมเนี่ย

Scene 8

ภูตสถิตร่มมักจะขว้างปาร่มอย่างสูญเปล่าสินะ ไม่ค่อยเข้าใจความคิดของภูตสถิตสิ่งของเลยน้า--- อยากให้ใช้อย่างทะนุถนอมงั้นเหรอ, หรืออยากให้ไม่เอาใจใส่กันแน่นะ

Level 4
Scene 1

คนที่สร้างกล้องให้ฉันก็คือเหล่ากัปปะทุกตนนั่นล่ะนะ--- ถึงพวกกัปปะจะมีอัธยาศัยไม่ดี, แต่ก็มีวิทยาการสูงมากเลยล่ะ แถมเครื่องจักรที่กัปปะสร้างน่ะ, ยังมีทีเด็ดตรงที่กันน้ำได้อย่างสมบูรณ์แบบอีกด้วย !

Scene 2

อา, โมมิจิที่เป็นเทนกุหมาป่าขาวสินะ--- ดูเหมือนเธอจะไม่ถูกโรคกับอายะ, แต่ก็ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไรกันแน่แฮะ คงเป็นเหมือนสุนัขกับลิงล่ะมั้งนะ

Scene 3

แทบจะไม่มีใครต่อกรกับกัปปะในน้ำได้เลยสินะ--- ถ้าเอาท่าทีอวดดี นั่นมาเขียนบทความ, จะเป็นการละเมิดความเป็นส่วนตัวของกัปปะมั้ยนะ ? ก็ Pen แข็งแกร่งยิ่งกว่าน้ำ นี่นะ

Scene 4

ถ้ามีมนุษย์บุกรุกเข้ามา, จะไล่กัดแบบนี้รึเปล่าน้า--- แล้วถ้าได้ของแถมเป็นโรคกลัวน้ำ, แถวนี้ก็มีแต่น้ำซะด้วยสิน้า ชักจะเข้าใจเหตุผลที่เข้ากับกัปปะได้ดีแล้วสิ

Scene 5

อาบน้ำทั้งที่ยังใส่เสื้อผ้าแบบนั้นไม่หนาวรึไงน้า ไม่เข้าใจความรู้สึกของสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำเลยแฮะ อย่างซาลาแมนเดอร์ก็เป็นแค่อาหารซะด้วยสิน้า

Scene 6

ดูเหมือนจะไม่ถูกโรคกับอายะยังไงก็ไม่รู้, ว่าแต่เทนกุหมาป่าขาวนี่สายตาดีจังเลยนะ--- แถมจมูกดีอีกต่างหาก, สุดยอดจริงๆ เอาเถอะ, ข้อดีแบบนั้นไม่เขียนเป็นบทความจะดีกว่ามั้ง ? ก็พวกเดียวกันนี่นะ

Scene 7

หวา, ชิริโคะดามะนี่นา---, เหม็นนะเนี่ย--- จริงๆแล้วเป็นนักชิมอาหารรึเปล่านะ, ถึงได้ชอบกินของพรรค์นี้ แต่ฉันคิดว่ายังไงเนื้อก็อร่อยกว่าเครื่องในพวกนั้นอยู่ดี

Level 5
Scene 1

อ๊ะ, คุณนักพรตนี่นา--- คนที่เขาลือกันในหมู่เด็กๆชาวมนุษย์สินะ ว่าเป็นโยวไคที่ควบคุมคุณลุงตัวใหญ่

Scene 2

อ๋า---, ผีเรือมันต้องพกกระบวยไร้ก้นนี่นา--- ? เป็นผีที่ใช้กระบวยเติมน้ำใส่เรือไม่ใช่เหรอ ? แต่ถ้าไม่มีก้นแล้วจะตักน้ำได้ยังไงกันล่ะ

Scene 3

ออกมาแล้วค่ะ ! มือขนาดยักษ์ของนักพรต ความเร็วสูงกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย---, จะถ่ายออกมาสวยๆได้มั้ยน้อ ? ถ้าถ่ายได้สวยล่ะก็, เอาไปเขียนบทความประมาณว่า นักพรตนวดไหล่ ดีมั้ยน้า

Scene 4

ฟาดด้วยสมอที่ใหญ่ขนาดนี้เพื่อจมเรือสินะ หืม---, เปลี่ยนวิธีจมเรือไปซะแล้วเหรอเนี่ย--- แบบนี้ก็พอจะเข้าใจเรื่องที่กระบวยไม่มีก้นแล้วล่ะ

Scene 5

ใหญ่จริงๆเลยน้า---, อย่างนี้กล้องของฉันก็เก็บภาพได้ไม่หมดน่ะสิ--- อ๊ะ, จะว่าไปแล้ว กัปปะเคยบอกว่ามีคุณสมบัติที่เรียกว่า Panorama อยู่นี่นา ? แล้วต้องทำยังไงถึงจะใช้ได้ละเนี่ย

Scene 6

เอ๋ ? เธอตักน้ำได้นี่นา เคยตรวจสอบไปแล้วนี่นาว่ากระบวยนั่นไม่มีก้น--- หืม---, หมายความว่า ไม่ว่าอะไรก็ทำได้ถ้ามีความพยายาม งั้นเหรอ---

Scene 7

ถึงนักพรตจะทำให้เห็นว่าตัวใหญ่ แต่ร่างจริงก็ยังเล็กเหมือนเดิมอยู่ดีสินะ ดูเหมือนว่าร่างจริงจะเป็นความลับ, ลองออกค้นหาดูดีมั้ยน้า--- ว่าแต่, โนคิ, เนี่ยมันคืออะไรอ่ะ ?

Scene 8

ต่อให้แต่งตัวเหมือนคุณกะลาสีแค่ไหน, ยังไงก็เป็นผีอยู่ดีนั่นล่ะนะ--- ถ่ายรูปผีให้ติดในภาพมันยากนะ พวกภาพถ่ายติดวิญญาณที่เผยแพร่ ไปในโลกน่ะโกหกทั้งเพ ผีของจริงน่ะเบลอจนถ่ายรูปยากจะตาย---

Level 6
Scene 1

โอ๊ะ, เจอยักษ์เข้าซะแล้ว ท่านโอโอเทนกุบอกว่าอย่าติดต่อคบค้ากับยักษ์มากเกินไป ต้องการปกปิดเรื่องแย่ๆรึไงกันนะ ? หรือคิดจะตัดความสัมพันธ์

Scene 2

ถึงจะบอกว่า อย่าติดต่อคบค้ากับยักษ์มากเกินไป ก็เถอะ แต่เจอคนที่น่าจะเป็นข่าวแบบนี้แล้วจะปล่อยไปได้ยังไงกันล่ะ ! เอาล่ะ, จะเอาไปเขียนเป็นบทความหลายๆแบบเลย---

Scene 3

เป็นเกลียวที่มีความดันสูงสุดยอดเลยนะ--- ถ้าโดนข่มขวัญแล้วจับปั่น ก็ต้องตาลายแน่ๆสินะ--- Power Harassment, Power Harassment

Scene 4

อ้าว ? ไม่ใช่ว่าเส้นผมที่ดึงออกมามันกลายร่างเป็นยักษ์จิ๋วสินะ เคยคิดว่าถ้าเป็นเส้นผมก็น่าจะหมดที่แสนเส้น, แต่ดูเหมือนจะออกมาจาก ลมที่หายใจเข้าออกตามปกติ อย่างนี้ก็ไม่มีวันหมดสิ้นน่ะสิ

Scene 5

การข่มขู่ที่ไม่รู้ว่ามาจากทางไหนเนี่ยน่ากลัวชะมัด--- เจอกับพลังแบบนี้, สู้บินเข้าใส่ในอึดใจอาจจะดีกว่าล่ะมั้งนะ เพราะถ้าทำแบบนั้นแล้วจะมองเห็นกระแสของพลังได้ง่าย

Scene 6

ถอนลมหายใจที่เปล่งแสงออกมาเนี่ย อย่างกับวันที่อากาศหนาวเลย, แต่ลมหายใจของยักษ์เนี่ยร้อนสุดๆเลยนะ--- บางทีในร่างกายอาจถูกเผาด้วยเหล้าก็เป็นได้นะ

Scene 7

ก็ว่าได้ยินเสียงดัง ที่แท้จัดงานประลองส่งเสียงดังอยู่นี่เอง--- ลองถ้ายักษ์โผล่มาร่วมงาน คนที่พอจะต่อกรได้ก็คงมีแต่เทพเจ้าสายฟ้าล่ะมั้ง ผิดกฎเห็นๆเลยน้า

Scene 8

มหึมา ! กล้องของฉันเก็บภาพได้ไม่หมดแน่ คงต้องเตรียมกล้องตัวอื่นมาด้วยเพื่อให้ได้บทความที่สมบูรณ์แบบไปลงหนังสือพิมพ์ ไม่งั้นมันจะเหมือนภาพตัดต่อน่ะน้า

Level 7
Scene 1

บิชามอนเทน ? บิชามอนเทนเป็นเสืองั้นเหรอ ? เป็นคนที่น่าสงสัยจังน้า--- การเปิดโปงตัวตนที่แท้จริงก็เป็นหน้าที่ของนักข่าวหนังสือพิมพ์นะ !

Scene 2

หนูป่ามารวมตัวกันในบ้าน แสดงว่าหิมะจะตกหนักงั้นเหรอ ? ยังไงก็ต้องตายเรียบด้วยยาเบื่อหนูอยู่แล้วนี่นะ--- เป็นสัตว์ที่ต่อให้ถูกมนุษย์จับไปใช้ทดลองก็ไม่มีใครสงสารเลยซะด้วยสิ---

Scene 3

หัวข้อ 「เทนกุเห็นแล้ว ! นิสัยที่แท้จริงของบิชามอนเทนที่หิวโหย」 อาจจะดีก็ได้มั้ง แต่ว่า, แค่รูปใบนี้อย่างเดียวมันยังขาดอะไรสักอย่างไปน้า ? อ๊ะ, ถ้าเอาหนูหรืออะไรสักอย่างไปล่อ อาจจะได้ภาพดีๆมาก็เป็นได้ !

Scene 4

เอ๋, สุดยอด---! เคยได้ยินอยู่เหมือนกันว่าหนูเป็นนักสะสม, แต่การที่มีความสามารถในการขุดค้นหาเหรียญโบราณเนี่ย ก็สมกับเป็นสัตว์เล็กดีนะ

Scene 5

โอ๊ะ, เริ่มรีบร้อนทำท่าว่าเป็นเทพเจ้าแล้วสินะ ถึงฉันจะรู้อยู่แล้วก็เถอะนะ--- แต่ร่างจริงของยัยนี่น่ะเป็นแค่สัตว์ภูตธรรมดาเท่านั้นเอง

Scene 6

เอ๊ะ ? จริงเหรอ ? ไม่ใช่แค่เหรียญโบราณแต่ขุดเจอกระทั่งทองแท่งเลยเหรอ ? มหัศจรรย์จนไม่อยากเชื่อเลยแฮะ อืม---, ไม่เขียนเป็นข่าว แล้วจับไปเลี้ยงให้เชื่องน่าจะเหมาะกว่า... ...

Scene 7

อะไรกันเนี่ย---? พลังที่น่าพิศวงนี่ สัตว์ภูตธรรมดาที่ใช้กระบวนท่าอันชักนำไปสู่การหลอกลวงงั้นสิน้า การที่มนุษย์ถูกหลอกได้ง่ายก็เป็นเพราะพลังแบบนี้ล่ะมั้งนะ

Level 8
Scene 1

แมว ? ว่องไวเอาการนะ มันยังไงกันนะ, รู้สึกเหมือนไม่ใช่ปิศาจแมวธรรมดา--- จำเป็นต้องสะกดรอยเพื่อตรวจสอบอีกนิดหน่อยสินะ !

Scene 2

อ๋า, นี่คือพระอาทิตย์ดวงที่สองที่เขาลือกันสินะ--- ปรมาณูหลอมรวมที่เลื่องชื่อ ด้วยการทำให้ออนเซนผุดขึ้นมา ถึงจะไม่รู้ว่ามีโครงสร้างยังไงก็ต้องจัดว่าสุดยอดไปเลยนะ ดูเหมือนจะเป็นพลังที่แม้แต่โลกภายนอกก็ยังทำให้เป็นจริงไม่ได้เชียวนะ---

Scene 3

อ้อ, นึกอยู่แล้วว่าไม่ใช่ปิศาจแมวธรรมดา ที่แท้ก็คาชานี่เอง--- ดูเหมือนจะรวบรวมศพเป็นงานอดิเรก แต่มันสนุกตรงไหนกันนะ คงเพราะนักสะสม (Collector) หลายคนเป็นพวกหัวรั้นนั่นล่ะน้า

Scene 4

เป็นพระอาทิตย์ที่ไม่ยอมอยู่นิ่งเลยนะ ! ถ้าเคลื่อนที่เร็วขนาดนี้ แต่ละวันก็จะสั้นลง อาจจะสนุกก็ได้มั้ง--- จะได้ลิ้มรสความสนุกสนานของแต่ละวันเพิ่มขึ้นอีกเพียบเลยไงล่ะ !

Scene 5

อี๋, ศพเต็มไปหมดเลยอ่ะ--- ศพที่โดนถ่ายรูปแล้วไม่ยอมล่าถอยไปเนี่ยนิสัยไม่ดีเลยนะ--- รวบรวมศพมาเพื่อจุดประสงค์นี้รึเปล่าน้า--- นิสัยไม่ดี !

Scene 6

ร้อนจนอันตรายเลยแฮะ--- ต้องคอยต้มออนเซนนี่ก็ลำบากน่าดูเลยนะ--- จากนี้ไปต้องเข้าใกล้อย่างรอบคอบ, ต้องเอาเหล้าไปด้วย

Scene 7

Random Walk เนี่ยหมายถึงการเดินตุปัดตุเป๋ของมนุษย์ที่เมาแอ๋เหรอ ? สำหรับแมวก็คงจะ Random Walk ด้วยฤทธิ์มาทาทาบิล่ะมั้งน้า ถ้าเธอรู้สึกเขินกับสภาพแบบนั้นล่ะก็, เป็นข่าวใหญ่เลยนะ !

Scene 8

เจ็ดดาวเหนืองั้นเหรอ---? นั่นน่ะมันคือกระบวยของยักษ์ใช่มะ ? พอพลิกกระบวยนั่นก็จะมีดาวตกจำนวนมากร่วงโรยลงมา เขียนบทความด้วยอารมณ์ประมาณนั้นดีมั้ยน้า---

Level 9
Scene 1

ซาโทริน่ะ, เมื่อก่อนนิยมอาศัยอยู่ในภูเขานี่นะ--- คงเพราะถูกทุกคนรังเกียจล่ะมั้ง, ดูเหมือนว่าจะอ่านใจคนอื่นจนเหนื่อยแล้ว เลยมาหมกตัวอยู่ใต้พิภพ

Scene 2

โอ๊ะ ซาโทริตัวที่สองสินะ กะว่าจะให้มีความสุขกับการอ่านใจที่สนุกสนานของฉัน คิดอะไรดีน้า---, ก็คงต้องงานเลี้ยงนั่นล่ะน้า---

Scene 3

เป็นซาโทริสายโจมตีงั้นสิน้า เคยนึกว่าเป็นโยวไคที่เน้นตั้งรับมากกว่านี้ซะอีก จะทำให้อะไรระเบิดเหรอ ? เช่น ความไม่พอใจของทุกคน ?

Scene 4

อ้าว ? ไม่ได้อ่านใจที่สนุกสนานของฉันเหรอเนี่ย--- จะว่าไป, ดูเหมือนจะไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยด้วยซ้ำ--- หรือว่ากำลังเหม่อลอยกันนะ, แล้ว DNA เนี่ยมันคืออะไรอ่ะ ?

Scene 5

อืม---, ถ้าถ่ายโดยไม่คิดอะไร จะสามารถถ่ายภาพโดยที่เธอไม่รู้ตัวได้รึเปล่านะ--- ถึงจะคิดแบบนั้นก็เถอะ, การไม่คิดอะไรเลยเนี่ยมันยากแฮะ--- ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ เป็นแค่ซาโทริแท้ๆ ทำไมว่องไวนักนะ---

Scene 6

กรอด---, นี่มันความฝันหรือภาพมายากันแน่เนี่ย--- ถึงจะเคยถ่ายภาพพิศวงสุดๆได้อยู่บ้างก็เถอะ---, นี่มันโลกยุคดึกดำบรรพ์งั้นเหรอ ? ซาโทริตนนี้มีพลังแบบไหนกันแน่นะ

Scene 7

อ้าว ? ห่ากระสุนนี่เหมือนจะเคยเห็นในหนังสือพิมพ์ของอายะล่ะมั้ง หนังสือพิมพ์ของอายะแพร่หลายมาถึงซาโทริที่อยู่ใต้พิภพแบบนี้มันน่าอิจฉาจังน้า 『หนังสือพิมพ์ของฉันสนุกกว่านะ !』 เอ้า อ่านใจของฉันสิ !

Scene 8

นรกกุหลาบงั้นเหรอ, ไม่รู้ว่าเป็นของชั้นสูงหรือของชั้นต่ำเลยนะเนี่ย กุหลาบมีกลิ่นแรงก็จริง แต่คงไม่ได้ผลกับคนที่โพรงจมูกอักเสบล่ะมั้ง จะเชื้อเชิญผู้คนมาด้วยนรกแบบนั้นได้รึเปล่าน้า

Level 10
Scene 1

ไม่ค่อยอยากให้เทวดาลงมาจากสวรรค์เลยน้าในหมู่มนุษย์น่ะ, คนบาปที่ชาญฉลาดจะถูกผนึกไว้ในพิภพ คนธรรมดาที่โง่เขลาจะถูกผนึกไว้ในโลกวิญญาณ และผู้ที่ได้รับความรักอย่างเหลือล้นจะถูกผนึกไว้ในสวรรค์แบบนั้นสินะ ? ไม่ใช่เหรอ ?

Scene 2

โยวไคหายากนี่นา---, ริวกูวโนะทสึไคงั้นเหรอ--- ปกติจะไม่ค่อยปรากฏตัวให้ใครเห็นนี่นะ สังหรณ์ว่าจะเป็นข่าวเด็ดล่ะ ! เนื้อจะมีรสชาติแบบไหนกันนะ ?

Scene 3

ว้าว ! หินทับของดองตกลงมาจากฟ้าล่ะ--- โรแมนติคจังเลยนะ--- ทีนี้บนพื้นพิภพก็จะเต็มไปด้วยของดอง, อาหารรวมมิตรสุดวิเศษ---

Scene 4

ถ้าแค่นิดหน่อยล่ะก็ ริวกูวโนะทสึไคจะสามารถขอยืมพลังจากท่านเทพมังกรได้ล่ะมั้ง น่าอิจฉาจังเลยน้า ถึง Pen จะแข็งแกร่งกว่าปืน แต่ก็ยังเทียบเทพมังกรไม่ติดสินะ

Scene 5

ตอนนี้หินทับของดองกำลังเร่าร้อน ! ในแง่ของอุณหภูมินะ ! หรือว่าถ้าทำให้อุ่นแล้วจะดองเสร็จเร็วขึ้นนะ--- เก็บข้อมูลเสร็จแล้วเอาหินทับของดองกลับไปเป็นของฝากด้วยดีกว่า

Scene 6

วังมังกรเนี่ยมันอยู่ที่ไหนกันน้าคิดว่าถ้าลอบเข้าไปหาข้อมูลได้, จำนวนผู้ติดตามหนังสือพิมพ์จะกลายเป็นอันดับหนึ่งได้ก็ไม่ใช่ความฝัน--- แต่ทุกคนอาจจะกลัวการลงโทษจนไม่อ่านก็ได้ล่ะมั้ง

Scene 7

อะไรเนี่ย, กลุ่มก้อนปราณที่ก่อตัวขึ้นจากความรู้สึกด้านลบของมนุษย์เช่น ความเกลียดชัง ความอิจฉาริษยา ความเศร้าที่ต้องแยกห่างจากคนรักขอเอาเรื่องนี้ไปเขียนลงหนังสือพิมพ์หน่อยนะ ! ถึงจะมีความรู้สึกด้านบวกปนอยู่ด้วยก็เถอะ

Scene 8

แหวกว่ายในเมฆได้นี่น่าอิจฉาจังเลยน้า จะไปแม่น้ำก็เจอกัปปะมาเกะกะ จะไปทะเลสาบก็ได้กลิ่นคาวเลือดจางๆ... ... อยากเห็นทะเลอันแสนกว้างใหญ่อีกครั้งจังเลยน้า

Level 11
Scene 1

เทพเจ้าแห่งขุนผาองค์ใหม่สินะ---ดูออกได้ชัดเลยว่าพยายามใช้ประโยชน์จากพลังของเทนกุอยู่ ที่น่าสมเพชก็คือ โอโอเทนกุเองก็พยายามใช้ประโยชน์จากจิตศรัทธาเหมือนกัน ช่วยทำจิตใจให้สนุกสนานกว่านี้หน่อยเถอะ

Scene 2

ดูเหมือนจะเป็นเทพเจ้ากบ, จริงๆแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับเทพเจ้าองค์นี้เลยนะ--- ดูเหมือนจะอาศัยอยู่ในศาลเจ้าแห่งขุนผา, แล้วมีความสัมพันธ์ยังไงกับคุณคานาโกะนะ--- อาหารสำรอง ?

Scene 3

งูนี่นา--- ว่ากันว่าถ้าเอาคราบงูใส่ในกระเป๋าสตางค์แล้วเงินจะเพิ่มพูนขึ้น ถ้าจับได้ว่าจะลองถลกหนังทั้งเป็นดู

Scene 4

อ้าว ? นึกว่าขว้างมาแต่หยกซะอีก... ... พอดูให้ดีๆ, มีหินจิ้งจอกปนอยู่ด้วยนี่นา--- ขี้เหนียวชะมัด, สีมันต่างกันชัดเจนจนความแตกหมดแล้วนะ---

Scene 5

เห---, มีเทศกาลก็ดีนี่นา ! แบบนั่นใช่มั้ยล่ะ ? ไม่ต้องคำนึงถึงฐานันดร ? อย่างกับฝันเลย--- มีแต่เวลาแบบนี้เท่านั้นแหละที่จะได้ตบหัวท่านโอโอเทนกุไงล่ะ---

Scene 6

ห่วงเหล็กงั้นสินะ---, คมจนน่ากลัวเลยนะ ไอ้นี่มีไว้ใช้ทำอย่างอื่นนอกจากขว้างใส่คนที่ไม่ชอบด้วยเหรอ ? ไม่เข้าใจความหมายในการมีอยู่ของอุปกรณ์แบบนี้เลยแฮะ---

Scene 7

ถ่ายภาพชั่วพริบตาที่โอมิวาตาริถูกสร้างขึ้นมาได้ล่ะ ! สร้างขึ้นมาด้วยความเร็วที่ร้ายแรงเกินคาดเลยนะ--- แต่ถ้าไม่ถ่ายภาพต่อเนื่องหรือทำอะไรสักอย่างก็คงจะบอกระดับความเร็วไม่ได้น่ะน้า

Scene 8

เอ๋ ? ม.. ไม่ใช่เหรอ ? ไม่ได้ทำอะไรที่ก่อให้เกิดระเบิดที่ตัวฉันใช่มั้ย ? จริงๆนะ ? แต่ว่า... ...ถ้างั้นที่ระเบิดไปคืออะไรกันน้า

Level 12
Scene 1

คุณแม่ชีงั้นเหรอ--- คุณแม่ชีเนี่ยทานเนื้อสัตว์ เนื้อปลา และเหล้าไม่ได้เลยไม่ใช่เหรอ ? แล้วชีวิตจะไปสนุกตรงไหนกันล่ะ---

Scene 2

ถ่ายภาพนุเอะได้แล้ว---! เอ๊ะ แล้วไอ้ที่อยู่ในภาพนี้คือนุเอะเหรอ ? นุเอะมันต้องเป็นตัวที่คล้ายลิงหรือเสือไม่ใช่เหรอ ? อืม---, เอาเถอะ, ผิดตัวก็ช่าง, เอาไปเขียนบทความดีกว่า---

Scene 3

เรื่องเล่าของนักบวชเนี่ยน่าเบื่อชะมัดเลยน้า ถ้าไม่ใช่เรื่องราวที่หวือหวาเปรี้ยงปร้างตูมโครมกว่านี้ก็ไม่สนุกหรอก เฮ้อ---, ยังไม่ถึงฉากฆาตกรรมอีกเหรอ ? แล้วฆาตกรล่ะ--- ?

Scene 4

โอ๊ะ, พบเห็นคนประหลาดที่เขาลือกันล่ะ--- ถ้าถูกถามในห้องน้ำว่า 「อยากได้ผ้าคลุมสีแดงหรือสีฟ้า」 ให้ตอบกลับไปว่า 「อยากได้ชีวิตของแก」 แบบนี้สิถึงจะสะใจ

Scene 5

ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ว่าเจิดจ้าจนแสบตาเลยอ่ะ--- ความเป็นเทพนี่มีความยาวคลื่นเหมือนพระอาทิตย์สินะ--- กล่าวคือพอถ่ายรูปก็จะเกิดการย้อนแสง, นี่มันศัตรูชัดๆ !

Scene 6

คุณฮานาโกะ ? อ๋อ---คุณฮานาโกะนั่นสินะ--- ก่อนหน้านี้เคยไปเก็บข้อมูลมานิดหน่อย เป็นวิญญาณที่ขี้อายน่าดูเลยล่ะ การขับถ่ายไม่ค่อยดีเลยต้องนั่งในห้องน้ำนานๆน่ะ

Scene 7

นักบวชรูปนี้, เอาจนได้นะ ! ภาพถ่ายคงอธิบายไม่ได้, แต่การที่เตรียมคำสอนที่ ทำให้พลังของฉัน ต้องยอมจำนนมาด้วยเนี่ย..... ท่าทางจะยังซ่อนพลังเวทเอาไว้อีกมากเลยนะ---

Scene 8

วงกลม สี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม...... ไม่เข้าใจว่าคืออะไร แต่เป็นห่ากระสุนที่ทำให้รู้สึกร่าเริงดีนะ--- โลกนี้ยังเต็มไปด้วยปริศนาอีกมากมายนัก ! จากนี้ไปก็จะออกตามหาสถานที่ที่สามารถเล่นได้อย่างสนุกสนานเพื่อหาข้อมูลล่ะ

Level EX
Scene 1

ขอปฏิเสธคำชวนให้รับหนังสือพิมพ์แบบประจำค่ะ... งั้นเหรอ ? เป็นแค่มนุษย์แท้ๆแต่แก่แดดน่าดูเลยแฮะ รู้ทั้งรู้ว่ากระดาษกาวแบบนั้นมันไม่มีความหมายอะไรเลย--- เอ๊ะ, กระดาษกาวพวกนี้......กลายเป็นยันต์......

Scene 2

อ๊า--- มนุษย์คนนี้, คนที่เห็นในภูเขาบ่อยๆนี่นา--- ดูเหมือนอายะจะคอยให้ที่หลบซ่อนทุกที แต่ทุกคนเขาก็รู้อยู่นะ แต่เอาเถอะ จะให้ลักพาตัวมนุษย์ที่โตขนาดนี้แล้วก็ไม่มีความหมายซะด้วยสิ---

Scene 3

มิโกะคนใหม่ของภูเขาสินะ, ถึงจะเป็นมนุษย์ แต่ดูเหมือนจะเป็นเทพด้วย ถ้างั้นความแตกต่างระหว่างเทพเจ้ากับมนุษย์คืออะไรกันนะ---, รสชาติของเนื้อ ? เอาเถอะ จะใครก็ช่าง ยังไงก็หนีจากกล้องของฉันไม่พ้นอยู่แล้ว

Scene 4

อะไรเนี่ย, มาตรการป้องกันนักข่าวหนังสือพิมพ์ที่รัดกุมนี่ แสดงว่าถูกเกลียดมากน่าดูเลยนะ--- อายะเนี่ย เอาเถอะ, ก็เพราะยัยนั่นใช้วิธีรุนแรงในการหาข้อมูลนั่นล่ะนะ--- ทั้งที่ฉันออกจะสุภาพแท้ๆ---

Scene 5

เห---, เป็นห่ากระสุนที่เรียบง่ายน่าดูเลยนะ--- เคยได้ยินข่าวลือว่าเป็นคนที่ฉูดฉาดกว่านี้ ฉูดฉาดเรื่องการใช้ชีวิตรึไงน้า, แต่ที่บ้านก็เหม็นสาปคนจนนี่นา

Scene 6

กบระเบิดแล้วให้กำเนิดกบจำนวนมากออกมา !? มันยังไงกันเนี่ย ??? ลูกกบมันต้องเป็นลูกอ๊อดไม่ใช่เหรอ ? นี่คือปาฏิหาริย์ที่เธอพูดถึงงั้นเหรอ--- ?

Scene 7

เดี๋ยวก็ขี้โมโหเหมือนมนุษย์ เดี๋ยวก็ใช้กำลังเหมือนโยวไค เป็นมิโกะที่น่าพิศวงจริงๆเลยนะ--- ชักเข้าใจเหตุผลที่อายะถูกใจจนเอามาเขียนบทความเป็นประจำแล้วสิ---

Scene 8

พอยุเข้าหน่อยก็ใช้ออกมาให้ดู---, ห่ากระสุนที่ฉูดฉาดสุดๆ แต่ต่อให้เอาเจ้านี่ไปลงหนังสือพิมพ์ก็ดูไม่ออกอยู่ดีว่าอะไรเป็นอะไรไม่ใช่เหรอ ? ภาพถ่ายที่ทำให้รู้สึกถึงความเร็วเนี่ย ทำยังไงถึงจะถ่ายได้กันน้า

Scene 9

อ๊า, พลังถูกดูดไปอ่ะ---, ท่าสำหรับต่อต้านโยวไคงั้นเหรอ--- ? แต่ว่านะ---, ดูดพลังภูตแบบนี้มันไม่คล้ายโยวไคไปหน่อยเหรอ ? แต่ก็ดีอยู่หรอก ไม่เหมือนมนุษย์ ไม่เหมือนเทพเจ้า แค่คล้ายกับคนชั่วมากกว่า...

Spoiler Level
Scene 1

null null null

Scene 2

null null null

Scene 3

null null null

Scene 4

null null null

Scene 5

ไล่ตามทันจนได้--- อายะเองก็เข้ามาพูดคุยด้วยอีกตะหาก, ไม่ใช่ว่ากำลังรีบอยู่หรอกเหรอ ? ผลักเธอให้ล้มซะตรงนี้, แล้วค่อยออกไปหาข่าวที่โลกเบื้องล่างละกัน

Scene 6

โอ๊ะ, อายะใช้วิธีรุนแรงในการหาข่าวสินะ--- ลองเอาความรุนแรงนั่นมาใช้เป็นแบบอย่างสักนิดจะดีมั้ยน้า--- เฉพาะกับคดีที่ถูกปฏิเสธการให้ข้อมูลน่ะนะ---

Scene 7

ดีจังเลยน้า กล้องของอายะเนี่ย, อยู่ตั้งไกลก็ยังถ่ายได้--- มันอะไรกันนะ, ความต่างของขนาดเลนส์เนี่ย--- เอาเถอะ, ถ้าเอาเข้าจริงฉันก็ถ่ายภาพติดวิญญาณได้อยู่ดี ดังนั้นไม่มีปัญหาหรอก

Scene 8

โอ๊ะโอ, นี่คือคุณค่าที่แท้จริงของการหาข่าวของอายะสินะ หาข่าวแบบพุ่งเข้าใส่ แปลตรงๆตามตัวอักษรเลยฉันไม่ใช่พวกที่ใช้ความรุนแรงถึงขนาดนั้นซะด้วย--- พวกที่มีนิสัยเย่อหยิ่งนิดหน่อยจะเหมาะกับการหาข่าวมากกว่าล่ะมั้งนะ---

Scene 9

สุดท้ายก็เลิกประลองหาข่าวแล้วกลับมาเป็นอายะตามปกติสักที กล่าวคือ ยอมรับความพ่ายแพ้ เนี่ยดีแล้วเหรอ ? ฮุฮุฮุ, เท่านี้ก็มีความเชื่อมันในการหาข่าวแล้ว ! เอาล่ะ, ลุยเลย !