โทโฮ 13.5/ฉากจบของมาริสะ

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/ed/ed_marisa.pl.jdiff

	หมู่บ้านมนุษย์
	แม้ไม่เห็นว่ามีงานเทศกาลอันแสนวุ่นวาย แต่ทุกคนก็ก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างเงียบงัน\. <balloon> แม้จะดูเหมือนงานยุ่ง\. แต่ก็รู้สึกได้ถึงความมีชีวิตชีวา
	มาริสะ「 ทั้งที่มีแต่พวกดื่มเหล้าเฮฮาตั้งแต่กลางวันแสกๆ จนถึงเมื่อเร็วๆนี้แท้ๆเชียวน้า」
	มาริสะ「 สงบลงจนเงียบเหงาไปแล้วงั้นเหรอ......\. หรือว่าเต็มเปี่ยมไปด้วยความมีชีวิตชีวา สำหรับการใช้ชีวิตอย่างมั่นคงแล้วกันนะ」
	มาริสะ 「 ถึงยังไงคนที่ไม่ใช่นักศาสนาอย่างฉัน\. ก็คงไม่รู้อยู่ดีว่าอะไรจะเป็นยังไงต่อไปล่ะนะ」
	??? 「 ขอนั่งข้างๆได้มั้ย ?」\. มาริสะ 「 อ๋า--- ?\. ใครหว่า ?」
	มาริสะ 「 ......เธอ !\. ทำไมมาอยู่ในที่แบบนี้...... !」\. ยูกิ 「 ผู้ชมน้อยจังนะ\. วันนี้พักรบกันเหรอ ?」
	มาริสะ 「 พักรบ ?」\. ยูกิ 「 อืม ฉันมาดูทุกวันเลยล่ะ\. เพราะได้ยินมาว่ามีการจัดงานประลองยุทธกันบนพื้นพิภพน่ะ」
	มาริสะ 「 อ้อ มาดูหรอกเรอะ\. แต่ชาวบ้านคงเลิกเจี๊ยวจ๊าวกันแล้วล่ะ」
	ยูกิ 「 ในงานเทศกาลอันแสนวุ่นวาย\. ไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็นมนุษย์หรือโยวไค ถูกมั้ย ?」\. มาริสะ 「 แหม่......มันก็ใช่อ่ะนะ」
	ยูกิ 「 แล้ววันนี้ไม่มีการต่อสู้เหรอ ?\. เงียบๆแบบนี้ไม่ชอบเลยแฮะ......」
	มาริสะ 「 เออ ก็คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ\. กลับสู่ความสงบสุขแล้วล่ะ」
	หน้ากากของโคโคโระสร้างขึ้นจากอารมณ์ความรู้สึก\. จำนวนหน้ากากทั้งหมดคือ 66\. ในจำนวนนั้น หากสูญเสียไปแม้แต่แบบเดียว\. อารมณ์ความรู้สึกก็จะคลุ้มคลั่ง\.
	อารมณ์ความรู้สึกที่คลุ้มคลั่งจะติดต่อไปยังคนรอบข้าง\. หากอารมณ์ความรู้สึกรั่วไหลออกมาไม่สิ้นสุด ไม่นานก็จะหมดสิ้นลง
	หมู่บ้านมนุษย์ปั่นป่วนด้วยความสิ้นหวัง\. ผลจากการสูญเสียหน้ากากแห่งความหวังไปจนอารมณ์ความรู้สึกคลุ้มคลั่ง ทำให้อารมณ์ความรู้สึกเริ่มหมดไป
	หลังจากวันนั้น\. โคโคโระได้สร้างหน้ากากชั่วคราว ขึ้นมาจากความหวังที่มาริสะมีอยู่
	มันช่วยให้รักษาสมดุลของอารมณ์ความรู้สึกเอาไว้ได้\. มนุษย์จึงรู้สึกถึงความหวังและอนาคตอีกครั้ง แล้วกลับมาตั้งใจทำงานกันตามปกติดังเดิม
	แต่มาริสะแอบคิดแบบนี้อยู่เหมือนกัน\. คิดว่า......โลกที่ไม่มีความหวังมันสนุกสดใสกว่าไม่ใช่เหรอ......
	คิดว่า......พอมีความหวังแล้วมนุษย์ก็เลิกผจญภัยไปเลยไม่ใช่เหรอ......