บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง)
http://sabrekun.blogspot.com
|
data/ed/ed_miko.pl.jdiff
|
|
|
|
การต่อสู้แสนตระการตาไม่มีให้เห็นอีกแล้ว\.
ทุกคนกำลังคิดว่าจะพยายามใช้ชีวิตอย่างแข็งขัน
|
|
สุดท้ายแล้วสภาพที่เหมือนงานเทศกาลก็เป็นแค่วันไม่ธรรมดาเท่านั้น\.
วันธรรมดาต้องเงียบสงบและสงบสุขอย่างนี้แหละถึงจะดี
|
|
เรย์มุ「 หน้ากากแห่งความหวัง ?」\.
มิโกะ「 ใช่แล้ว นั่นคือสิ่งที่หายไป
และเป็นต้นเหตุให้จิตใจของมนุษย์ปั่นป่วนค่ะ」
|
|
มิโกะ 「 หน้ากากที่เลิศล้ำจะแสดงอารมณ์ความรู้สึกออกมาอย่างยอดเยี่ยม\.
และเมื่อมันเลิศล้ำเกินไป เพียงแค่สวมใส่\.
ก็สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ค่ะ」
|
|
เรย์มุ 「 อ๋อ--- อย่างนี้นี่เอง---\.
มันก็จริงนะ แค่ใส่หน้ากากหัวเราะ
ก็หัวเราะออกมาเฉยเลย」
|
|
เรย์มุ 「 แล้ว... เธอก็เลยสร้างหน้ากากแห่งความหวังขึ้นมา
เพื่อรักษาจิตใจที่ปั่นป่วนงั้นสินะ 」\.
มิโกะ 「 ใช่แล้ว ถูกต้องตามนั้นค่ะ 」
|
|
เรย์มุ 「 ว่าแต่หน้ากากแห่งความหวังเนี่ย\. หน้าตาเป็นยังไงเหรอ ? 」
|
|
เรย์มุ 「 หา ? หน้าของเธอ ?」\.
มิโกะ 「 ใช่แล้ว สิ่งนี้แหละที่จะกลายเป็นความหวัง」\.
เรย์มุ 「 มั่นใจน่าดูเลยนะ」
|
|
มิโกะ 「 แถมยังช่วยเพิ่มชื่อเสียงของฉันได้ด้วย\.
เป็นหน้ากากที่ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวค่ะ \.
เหมือนกับพวกรูปหล่อทองแดงนั่นล่ะค่ะ」
|
|
เรย์มุ 「 ถ้าไม่ใจกล้าหน้าด้านขนาดนั้น
คงเอาชนะสงครามศาสนาไม่ได้......สินะ」
|
|
มิโกะสร้างหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ขึ้นมา\.
ความหวังไม่ได้มาสิงสถิตในทันที\. แต่ก็ช่วยสะกดความคลุ้มคลั่งของ
ฮาตะ โนะ โคโคโระเอาไว้ได้
|
|
ความสงบสุขจึงมาเยือนยังจิตใจของมนุษย์ด้วยสิ่งนี้\.
กาลเวลาจะเป็นตัวช่วยแก้ปัญหาเรื่องการเติมเต็มความหวังให้แก่หมู่บ้านเอง
|
|
แต่ว่ามิโกะเองก็ตกใจที่หน้ากากซึ่งตนเคยสร้างไว้ในอดีต
ได้กลายร่างเป็นโยวไคเมนเรย์คิ(ภูตหน้ากาก)
|
|
เธอไม่ได้สำนึกผิด\. แค่ตกใจในความสามารถของตัวเอง
และยิ่งมีความมั่นใจมากขึ้นเท่านั้นเอง......
|