Th135/Reimu's Endings/th

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/ed/ed_reimu.pl.jdiff

	ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในฤดูร้อน
	เทศกาลอันแสนวุ่นวายที่เกิดจากอารมณ์ความรู้สึกชั่วแล่นได้สงบลงแล้ว\. แต่กลับถูกแทนที่ด้วยเสียงเจี๊ยวจ๊าวของแมลงที่มีอายุขัยชั่วพลันแทน
	สงครามความนิยมของเหล่านักศาสนาคง เป็นเพียงภาพมายาที่ก่อให้เกิดความสิ้นหวังแก่มนุษย์กระมัง
	เรย์มุ : เฮ้อ--- ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย\. ทั้งๆที่ผู้มาสักการบูชาเพิ่มขึ้นจน มีผู้ศรัทธาเยอะขึ้นจนถึงเมื่อเร็วๆนี้แท้ๆเชียวน้า
	เรย์มุ : แค่ต่อสู้อย่างงดงามอย่างเดียว ไม่นานความนิยมก็จะตกลงสินะ
	เรย์มุ : ทำยังไงถึงจะรวบรวมผู้ศรัทธาอย่างแท้จริงได้ล่ะเนี่ย......\. อ้าว ? ยินดีต้อนรับ
	โคโคโระ : นี่\. หาเจอรึยัง ? เรย์มุ : อืม--- ไม่มีเบาะแสเลยสักนิดน่ะ
	โคโคโระ : เหรอ\. ปริมาณความหวังที่มีอยู่ตอนนี้ คงทนอยู่ได้ไม่นานนะ เรย์มุ : รู้แล้วน่า
	หน้ากากของโคโคโระสร้างขึ้นจากอารมณ์ความรู้สึก\. จำนวนหน้ากากทั้งหมดคือ 66\. ในจำนวนนั้น หากสูญเสียไปแม้แต่แบบเดียว\. อารมณ์ความรู้สึกก็จะคลุ้มคลั่ง\.
	อารมณ์ความรู้สึกที่คลุ้มคลั่งจะติดต่อไปยังคนรอบข้าง\. หากอารมณ์ความรู้สึกรั่วไหลออกมาไม่สิ้นสุด ไม่นานก็จะหมดสิ้นลง
	หมู่บ้านมนุษย์ปั่นป่วนด้วยความสิ้นหวัง\. ผลจากการสูญเสียหน้ากากแห่งความหวังไปจนอารมณ์ความรู้สึกคลุ้มคลั่ง ทำให้อารมณ์ความรู้สึกเริ่มหมดไป
	เรย์มุ : ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ไม่มีเบาะแสอะไรบ้างเลยเหรอ ? อย่างเช่นที่อยู่ของหน้ากากแห่งความหวังน่ะ\. โคโคโระ : อืม--- ไม่รู้สิ
	เรย์มุ : Time Limit ล่ะ ?\. โคโคโระ : ด้วยปริมาณความหวังที่คุณมีอยู่ คงทนได้ประมาณ 10 วันล่ะมั้งนะ\.
	โคโคโระ : ต้องรีบหาหน้ากากแห่งความหวังของจริงก่อนที่จะถึงตอนนั้นนะ เนอะ คุณเรย์มุ\. เรย์มุ : พูดจาวางก้ามเชียวนะ ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ......
	หลังจากวันนั้น\. โคโคโระได้สร้างหน้ากากชั่วคราว ขึ้นมาจากความหวังที่เรย์มุมีอยู่
	มันช่วยสะกดความคลุ้มคลั่งของอารมณ์ความรู้สึกและนำความหวังกลับมาสู่ผู้คน\. แม้ว่าจะทำให้จำนวนผู้คนที่หวังพึ่งพาศาสนาลดน้อยลงก็เถอะ......
	แต่ยังไงหน้ากากแห่งความหวังในตอนนี้ก็เป็นแค่หน้ากากชั่วคราว\. ผลลัพธ์จึงคงอยู่เพียงชั่วคราวเท่านั้น\. <balloon> ยังไงหน้ากากแห่งความหวังของจริงก็ยังหายสาบสูญไปอยู่เหมือนเดิม
	ใครเป็นคนช่วงชิงหน้ากากแห่งความหวังไป และเพื่ออะไรกันแน่นะ เรย์มุรู้สึกได้ว่าเธอจำเป็นต้องตรวจสอบต่อไป