Th06/ฉากจบของมาริสะ

บทแปลภาษาไทยโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) https://sabrekun.blogspot.com/2013/11/eosd-storyending.html

Good Ending No. 05 (มาริสะ A)

end10.end.jdiff

	8ฤดูร้อนแห่งเกนโซวเคียว ในที่สุดดวงอาทิตย์ที่ได้พักผ่อนไปชั่วระยะเวลาหนึ่งก็โผล่หน้ามาให้เห็น, และขจัดหมอกทั้งหมดไปจนสิ้น คฤหาสน์มารแดงที่มีหน้าต่างน้อยนิดก็แสดงตัวออกมาโดยไม่มีทีท่าว่าเสียดายหมอกแต่อย่างใด
	15ซาคุยะ 「อ๊า--- ยุ่งก็ยุ่ง ร้อนก็ร้อน ให้ตายสิ 　　　　เพราะอย่างเงี้ย การปล่อยหมอกถึงได้ดีกว่าไงเล่า」
	18ซาคุยะ 「อ๊ะ ได้เวลาของว่างแล้วสินะ 　　　　แหม่, ถึงจะแม้ว่าจะหยุดเวลาเอาก็ได้ก็เถอะ」
	22?? 「ของว่างยังไม่ได้อีกเหรอ ?」
	25ซาคุยะ 「ค่า ค่า, จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ, คุณหนู」
	28ซาคุยะ 「ขออภัยที่ให้รอค่ะ」
	31มาริสะ 「เหนื่อยหน่อยนะ」
	34ซาคุยะ 「ชาแดงวันนี้เป็นของหายากที่เรียกว่า Kandy ค่ะ」 (ใบชาจากเมือง Kandy ประเทศศรีลังกา)
	37มาริสะ 「สีแดงเกินไปจนรู้สึกไม่ดีเลยว่ะ」
	40ซาคุยะ 「จะว่าไปแล้ว, ในเค้กเองก็ใส่ของหายากลงไปด้วยนะคะ」
	43มาริสะ 「ใส่อะไรลงไปล่ะเนี่ย (^ ^ ;」
	46ซาคุยะ 「ดอกไม้ไผ่ น่ะค่ะ」
	49ซาคุยะ 「แม้ว่ามันจะบานเพียงแค่ครั้งเดียวในรอบ 60 ปี แต่ก็สามารถทำให้มันบานได้ทันทีด้วยความสามารถควบคุมเวลาค่ะ」
	53มาริสะ 「ใส่ลงไปแล้วมันจะอร่อยขึ้นเหรอ ?」
	56ซาคุยะ 「ก็ของหายากนี่คะ」
	60เรมิเลีย 「เฮ้ย ทำไมเธอถึงมาอยู่เป็นปกติได้ล่ะเนี่ย 　　　　อ๊ะ, อะไรกันน่ะ, อย่ามากินของว่างของคนอื่นตามใจชอบสิ---」
	64มาริสะ 「ก็ของว่างของคนนี่หว่า」
	67ซาคุยะ 「อ๊ะ ส่วนของคุณหนูเรมิเลียก็มีนะคะ」
	70เรมิเลีย 「ของว่างวันนี้คืออะไรเหรอ ?」
	73ซาคุยะ 「ของหายากค่ะ」
	76เรมิเลีย 「ว้าย, ของโปรดเลยนะเนี่ย」
	79มาริสะ 「อย่าชอบอะไรซี้ซั้วแบบนั้นสิ (เหงื่อตก)」
	82มาริสะ 「...จะว่าไปแล้วก็เป็นฤดูร้อนที่ร้อนจริงๆ เลยนะ」
	85เรมิเลีย 「เห็นมั้ยล่ะ, ปล่อยหมอกออกมาก็ดีกว่านี้แล้วแท้ๆ 　　　　นี่ก็เพราะเธอบอกให้เลิกนั่นล่ะ」
	89มาริสะ 「...ก็มีบางครั้งที่รู้สึกอย่างนั้นล่ะนะ」
	92มายาสีฤดูร้อน, วันนี้ก็หยุดเวลาเอาไว้อย่างสงบสุข เวลาคงจะไม่เริ่มเดินอีกครั้งแล้วกระมัง
	96ENDING NO.5

Good Ending No. 06 (มาริสะ B)

end11.end.jdiff

	8ฤดูร้อนแห่งเกนโซวเคียว ในที่สุดดวงอาทิตย์ที่ได้พักผ่อนไปชั่วระยะเวลาหนึ่งก็โผล่หน้ามาให้เห็น, และขจัดหมอกทั้งหมดไปจนสิ้น คฤหาสน์มารแดงที่มีหน้าต่างน้อยนิดก็แสดงตัวออกมาโดยไม่มีทีท่าว่าเสียดายหมอกแต่อย่างใด
	15มาริสะ 「・・・」
	17มาริสะ 「・・・・」
	19มาริสะ 「...อืม---」
	21มาริสะ 「...บางที อาจจะน่าสนใจก็ได้แฮะ 　　　　ถึงจะมีส่วนที่อ่านไม่ออกเยอะแยะเพราะภาษา Esperanto ก็เถอะ」
	25?? 「อยู่ที่นี่อีกแล้ว」
	28มาริสะ 「ไม่อยู่โว้ย」
	32ซาคุยะ 「ไม่ให้เข้ามาอ่านหนังสือตามอำเภอใจ 　　　　ดังนั้นถือว่าเป็นการบุกรุกอย่างผิดกฎหมายนะ」
	36มาริสะ 「ไหนๆ ก็มาเป็นประจำแล้ว, อย่างน้อยน่าจะยกน้ำชาห่วยๆมาเสิร์ฟกันบ้างไม่ใช่เรอะ ?」
	40ซาคุยะ 「ที่นี่มีแต่น้ำชาอร่อยๆ ค่ะ」
	43มาริสะ 「อีกอย่าง, หนังสือน่ะมีไว้อ่านน่ะเฟ้ย」
	46ซาคุยะ 「อ่านหนังสือเล่มนั้นออกด้วยเหรอ ?」
	49?? 「เฮ้--- ซาคุยะ--- อยู่ไหนน่ะ---」
	52ซาคุยะ 「อ๊ะ, คุณหนูนี่นา 　　　　เธอไปซ่อนแป๊บนึงซิ」
	56ซาคุยะ 「อยู่ที่นี่ค่า--- คุณหนู」
	60เรมิเลีย 「เจอแล้ว เจอแล้ว, ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วรึ ?」
	63ซาคุยะ 「ค่ะ, เสร็จเรียบร้อยแล้ว」
	66เรมิเลีย 「ฉันจะออกไปข้างนอกสักหน่อย ฝากเรื่องทางบ้านด้วยนะ」
	69ซาคุยะ 「กรุณาอย่าลืมเอาร่มกันแดดไปด้วยนะคะ 　　　　ข้างนอกมีแดดออกอยู่」
	73เรมิเลีย 「ไม่ต้องห่วงว่าจะลืมหรอก, ก็มันเกี่ยวข้องถึงชีวิตเลยนี่นะ」
	76เรมิเลีย 「แล้วก็อีกอย่าง, รู้สึกว่าจะได้กลิ่นหนูในห้องหนังสือนี้นะ」
	79ซาคุยะ 「ไม่เป็นไรหรอกค่ะ 　　　　ถึงจะได้กลิ่นเหมือนหนูเน่าที่ไม่น่าโสภา 　　　　แต่หนูมันไม่ได้เน่าหรอกค่ะ」
	84เรมิเลีย 「เอาเถอะ, ทำความสะอาดให้ดีละกัน, ไปล่ะ」
	87ซาคุยะ 「ไปดีมาดีนะคะ」
	90ซาคุยะ 「ไม่ต้องห่วงค่ะ, หนูมันยังมีชีวิตอยู่」
	93มาริสะ 「หมายถึงฉันงั้นเหรอ」
	96คฤหาสน์มายา ไม่แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลง แต่ดูเหมือนว่า มีเพียงสายลมแห่งฤดูร้อนที่ได้ทำการเปลี่ยนแปลงบางสิ่งบางอย่างไป
	100ENDING NO.6

Bad Ending No. 02 (มาริสะ)

end10b.end.jdiff

	8กลางป่าที่มืดสลัว ป่าแห่งนี้ไม่อาจนำความสว่างดังเช่นที่ผ่านมากลับคืนมาได้
	12มาริสะ 「โว้ย--- เจ็บใจชะมัด 　　　　โดนคนแบบนั้นเล่นงานเอาซะได้ ไม่สมกับเป็นตัวฉันเลย」
	15มาริสะ 「...ก็แค่ลองพูด Test ดูน่ะนะ」
	18ฤดูร้อนที่มืดสลัว ดูเหมือนว่าวันวานที่ไม่อาจต้องแสงตะวัน จะยังคงดำเนินต่อไป
	21BAD ENDING No. 2 ตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue ในระดับ Normal ขึ้นไปกันเถอะ !