Th08/คู่มือ HTML ภาษาไทย

From Touhou Patch Center
Jump to navigation Jump to search
This page is a translated version of the page Th08/HTML Manual and the translation is 51% complete.


1.บทสรุป

<img src="img00.jpg" align="center">

 โทโฮ Project กระสุนที่แปด 「東方永夜抄 ~ Imperishable Night.」 เป็นเกมสาวน้อยดันมาคุชูตติ้ง

 ผลงานในครั้งนี้มีเป้าหมายอยู่ที่การค้นหาคุณค่าของตัวตนใหม่ๆ, ในห่ากระสุนที่ชวนให้เหน็ดเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก (โกหกเล็กน้อย)



ความต้องการระบบขั้นต่ำ
ความต้องการระบบแนะนำ
OS Windows 98/SE/ME/2000/XP

ที่มีการอินสตอล DirectX 8.0 ขึ้นไปไว้ในเครื่องแล้ว

CPU Pentium (หรือเทียบเท่า) ที่มีความเร็ว 500 MHz ขึ้นไป
การ์ดจอแสดงผล

  

การ์ดจอความเร็วสูงที่ตอบสนองต่อ DirectGraphic และ DirectX 8.0 ขึ้นไป (และมี VRAM มากกว่า 16 MB)

今のところ正常に動くことが確認取れているビデオカード

・nVIDIA GeForce シリーズ

・ATI RADEON シリーズ

ฯลฯ

ความต้องการระบบ
Sound Sound Card ที่ตอบสนองต่อ Direct Sound

  (กรณีที่จะใช้ BGM แบบ MIDI ต้องมีระบบเสียง MIDI แบบ sc-88Pro(Roland) หรือสูงกว่า)

อื่นๆ จอยแพด

ภูมิต้านทานต่อห่ากระสุนในระดับหนึ่ง

ความสามารถในการเห็นภาพมายา





2.เนื้อเรื่องปฐมบท

 
                   -0- 

การสิ้นสุดของฤดูร้อน คือเรื่องราวของช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนเสียงจั๊กจั่นร้องเป็นเสียงจิ้งหรีดร้อง
เมื่อถึงยามราตรี ความร้อนของเกนโซวเคียวแห่งนี้ก็มลายสิ้นไป เป็นฤดูกาลที่แสนสบายกายสำหรับทุกคน
ทั้งมนุษย์และโยวไค 

ช่างแสนสงบสุขเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา
อย่างน้อย... พวกมนุษย์ก็เห็นเป็นเช่นนั้น 



          東方永夜抄 ~ Imperishable Night. 

                   -1- 

ที่นี่คือ เรือนไม้แบบโบราณที่ตั้งอยู่ ณ พรมแดนเกนโซวเคียว
รูปลักษณ์ของมันทำให้รู้สึกได้ถึงความเป็นมา และบรรยากาศที่ไม่ต้อนรับการมาเยือนของแขกคนใด
ไม่รู้เหตุใด ในบ้านหลังนี้จึงมีเครื่องมือที่เชื่อกันว่าเป็นของจากโลกมนุษย์อยู่มากมายหลายชิ้น
ทั้งเครื่องจักรที่ไม่ทราบว่ามีประโยชน์อันใด หนังสือหรือนิตยสารอ่านแล้วไม่เข้าใจสิ่งที่เขียนอยู่ภายใน 

กล่องเหล็กที่เชื่อกันว่าใช้รับสัญญาณภาพจากโลกภายนอกก็กลายเป็นแค่ภาชนะบรรจุพลังวิญญาณ
"สิ่งที่สะท้อนภาพรูปร่างของมนุษย์นั้นจะถูกสิ่งสู่โดยวิญญาณได้ง่ายน่ะนะ"... เธอสอนภูตรับใช้ของตนเอง 

โยวไคแห่งอาณาเขต 『ยาคุโมะ ยูคาริ』 อาศัยอยู่ที่นี่
เธอรู้สึกตัวได้ถึงเหตุวิปลาสอันแสนจิ๊บจ๊อยของเกนโซวเคียว เพราะหลายวันที่ผ่านมานี้เธอนอนไม่หลับเลย แม้แต่ในเวลากลางวัน 

แม้ยังไม่สามารถยืนยันตัวตนของศัตรูได้แน่ชัด แต่เธอก็สามารถจินตภาพได้ว่า คนที่สามารถทำเรื่อง『แบบนี้』ได้จะต้องแข็งแกร่งเอาการเลยทีเดียว
แต่ทว่า, สำหรับตัวเธอที่ปกติแล้วแทบจะไม่ออกเดินทางไปไหนเลยนั้น มันเป็นเรื่องที่ยุ่งยากสุดๆที่จะต้องทำอะไรด้วยตัวเอง 

 「จริงสิ ไปโยนให้『ยัยนั่น』จัดการดีกว่า ถ้า『ยัยนั่น』ยอมลงมือล่ะก็เยี่ยมเลย」 

ด้วยประการละฉะนี้แล ยูคาริจึงออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ พรมแดนเกนโซวเคียวเหมือนกัน
ที่นั่นมีมนุษย์อยู่คนหนึ่งที่เธอรู้จัก 

มนุษย์คนนั้นน่าจะกำลังเบื่อเพราะเป็นคนที่เย็นใจไร้กังวลเสมอ
ไม่ว่างานแบบไหนก็ต้องรับทำเป็นแน่แท้ 

                   -2- 

ฉุนกลิ่นลางร้าย ว่ากันว่าป่าแห่งนี้กินคน จึงเป็นสถานที่ที่มนุษย์ไม่เฉียดเข้ามาใกล้เท่าใดนัก
บรรยากาศอบอวลด้วยปราณภูตที่ไม่น่าโสภาอยู่เสมอ 

ป่าเวทมนตร์ ..... ป่าที่เหล่ามารในเกนโซวเคียวมารวมตัวกันโดยมิต้องนัดหมาย 

ในป่านั้นมีบ้านหลังน้อยๆอยู่หลังหนึ่งที่รวบรวมวัตถุขนาดเล็กซึ่งมีรูปร่างเหมือนคนเอาไว้
วัตถุซึ่งมีรูปร่างเหมือนคนและขนาดเล็กกว่ามนุษย์เป็นเท่าตัว 

ผู้เชิดตุ๊กตาเจ็ดสี 『อลิส มาร์กาทรอยด์』 กำลังอ่านหนังสืออยู่ท่ามกลางภูเขาตุ๊กตา 

 「ทำไมยัยมนุษย์พวกนั้นไม่รู้สึกถึงเหตุวิปลาสที่รุนแรงอย่างนี้นะ」
 「เนอะ ?」 

หากปล่อยไว้อย่างนี้ต่อไปก็จะไม่สามารถสนุกกับ "สิ่งนั้น" เหมือนทุกทีได้
ในเมื่อทุกคนไม่สนใจเหตุวิปลาสที่เกิดขึ้น เธอจึงลองออกเดินทางไปตามหาสาเหตุด้วยตนเองดู
แม้ว่าปกติแล้วเธอแทบจะไม่ออกเดินทางไปไหนเลยก็ตาม 

ไม่สิ แค่ คิดจะลอง เท่านั้นล่ะ 

 「ยุ่งยากชะมัดเลยน้า... ทั้งๆที่『ยัยพวกนั้น』คุ้นเคยกับเรื่องแบบนี้ดี น่าจะออกมาจัดการกันเองแท้ๆ」
 「อ๊ะ จริงด้วย จริงด้วย」 

เป้าหมายของศัตรูก็ไม่ทราบแน่ชัด จึงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเริ่มยังไงดี
คิดยังไงก็คิดไม่ออก จึงมุ่งหน้าไปยังที่อยู่ของมนุษย์ที่อาศัยในป่าเช่นเดียวกับตน 

เธอมีหนังสือในมืออยู่หลายเล่ม... ...
มันคือ กริมมัวร์, หนังสือที่มนุษย์หามาครอบครองได้ยาก
ด้วยของสิ่งนี้ ... มนุษย์คนนั้นไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธเธอ 

                   -3- 

 「ซาคุยะ~ อยู่ไหน~?」 

ที่นี่คือคฤหาสน์สไตล์ตะวันตกสีแดงฉานที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบ
วันนี้ก็ยังคงแว่วเสียงเอะอะโวยวายเฉกเช่นทุกวัน
ทะเลสาบสีขาว ป่าสีเขียว และมีคฤหาสน์สีแดงตั้งตระหง่านอยู่
ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นการจับกลุ่มที่แสนแสบตา แต่ก็แลดูสงบอย่างน่าประหลาด 

ลือกันว่าคฤหาสน์มารแดงแห่งนี้หยุดเวลาเอาไว้ ..... และนี่มิใช่การเปรียบเปรยแต่อย่างใด 

ผีดูดเลือด 『เรมิเลีย สคาร์เลท』 กำลังตามหาเมดประจำตัวของเธอ 

 「"ไอ้นั่น"ที่ฝากให้จัดการน่ะ เรียบร้อยรึยัง ?」
 「ที่สั่งมานั่นก็... ต้องขออภัยจริงๆค่ะ แต่ว่าดิฉันไม่ค่อยเข้าใจ ก็เลย... ...」 

ทำยังไงก็สื่อสารกับมนุษย์ที่อยู่ตรงหน้าไม่เข้าใจกันเสียที 

 「พอกันที ! ฉันจะไปเอง เพราะงั้นเรื่องที่บ้านนี่ซาคุยะก็...
  ช่างเถอะ, ทำตามใจชอบละกัน」 

ชัดเจนว่า มิได้สั่งให้เฝ้าบ้าน เมดสาวจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากติดตามไปด้วยในฐานะเครื่องรางคุ้มภัย
"ตัวคนเดียวเจอพระอาทิตย์ขึ้นก็ไร้น้ำยาแท้ๆ"... เธอคิดในใจ 

"ออกจะสงบสุขอย่างนี้ ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นสักหน่อย เดี๋ยวพอเทียวไปเทียวมาจนเหนื่อยก็กลับมาเอง"... เมดสาวคิดเบาๆในใจ
แน่นอนว่าไม่ปล่อยให้หลุดออกมาจากปากแน่ 

                   -4- 

แม้แต่ในเกนโซวเคียวก็คงไม่มีที่ใดจะเงียบสงบได้เท่าที่นี่
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอ้างว้างว่างเปล่า หากแต่เป็นความเงียบสงบที่เหมือนกับวิญญาณกำลังพักผ่อน อะไรทำนองนั้น
ไร้ซึ่งเสียงของคนหยาบคาย ได้ยินแต่เสียงของสายลมอันแสนสดชื่นสบายใจในธรรมชาติอันแสนอุดมเท่านั้น 

โลกวิญญาณ ... ถิ่นอาศัยของผู้ตาย 

ที่แห่งนี้ไร้ซึ่งมนุษย์ผู้มีชีวิตชีวา หากแต่เหล่าวิญญาณนั้นใช้ชีวิตในฐานะวิญญาณกันอย่างเริงร่า 

 「ท่านยูยูโกะไม่รู้สึกตัวหรืออย่างไรกันนะ ?」 

สถานที่กว้างซึ่งสวยงามโดดเด่นที่สุดในดินแดนที่เงียบงันแห่งนี้ ... ตำหนักหยกขาว
คนสวน 『คอนปาคุ โยวมุ』 กำลังลังเลว่าจะแจ้งเรื่องเหตุวิปลาสแก่คุณหนูดีหรือไม่
ในตอนนั้นเอง, คุณหนูก็ตรงมาทางนี้พอดี... จังหวะเหมาะทีเดียว 

 「เอ่อ, ท่านยูยูโกะ ... ...」
 「โยวมุ "สิ่งนั้น"ยังเป็นเช่นนั้นอยู่อีกหรือ ?」
 「เอ๋ ?... ..."สิ่งนั้น" ... มันคืออะไรเหรอคะ ?」
 「ตายจริง, ไม่รู้สึกตัวหรอกรึ ?
  เพราะอย่างนี้ถึงได้ถูกเหน็บแนมว่าเป็นคนสวนความรู้สึกช้าน่ะสิ」 

ถึงจะจำไม่ได้ว่าโดนเหน็บแนมตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ดูเหมือนคุณหนูจะรู้สึกตัวถึงเหตุวิปลาสแล้ว 

 「หมายถึงเรื่องของ『พระจันทร์』สินะคะ ? ดิฉันรู้สึกตัวแล้วล่ะค่ะ~
  ก็จู่ๆท่านพูดว่า"สิ่งนั้น" ดิฉันก็เลย... ...」
 「ดูเหมือนจะไม่มีใครเคลื่อนไหวเลยนะ, โยวมุ, ลองไปดูมั้ย ?」
 「เอ๋ ? ทำไมล่ะคะ」
 「ล้อเล่นน่ะ โยวมุน่ะยังวางใจไม่ได้หรอก
  พวกมนุษย์ที่เจอเมื่อคราวก่อนยังดีซะกว่า... ...เอาล่ะ ฉันจะไปเอง」
 「โธ่~ อย่าพูดแกล้งกันอย่างนี้สิคะ~ ... ดิฉันจะไปด้วยค่า~」
 「ที่ว่าวางใจไม่ได้นี่ฉันพูดจริงนะ」 

สาวน้อยวิญญาณแห่งตระกูลไซเกียวจิ 『ไซเกียวจิ ยูยูโกะ』 กล่าวเหน็บแนมโยวมุ 

 「แล้ว, คุณหนูมีจุดหมายที่จะไปแล้วหรือคะ ?」
 「แน่นอน มีเพียบเลยล่ะ. แต่เอาน่ะ บินไปแถวๆนั้นแล้วสอยให้เรียบ เดี๋ยวก็เจอเข้าจนได้ล่ะ」
 「อย่างนั้นก็ไม่ไหวน่ะคะ
  ท่านยูยูโกะน่ะเอาแต่พึ่งพาพลังแล้วไม่ยอมเล็งให้ดีๆ ถึงได้เสียเวลาไงล่ะคะ 
  ต้องโจมตีให้เข้าเป้ามากขึ้นกว่านี้นะคะ... แบบนี้ค่ะ... ...」
 「โยวมุ ข้างหลังมีช่องว่างนะ」 

ยูยูโกะนั้นรู้สึกไม่สบายใจจริงๆ หากปล่อยให้โยวมุมาคนเดียว ดังนั้นจึงตั้งใจจะลงมือเอง 

แต่หากจะต้องประมือกับคนที่สามารถก่อให้เกิดเหตุวิปลาสร้ายแรงขนาดนี้ได้ล่ะก็ ไปกันสองคนก็น่าจะดีกว่า 


                   -5- 

สงบสุข
ดูเหมือนสงบสุข 

ทว่า เหล่าโยวไคกำลังเดือดร้อน 

เหตุวิปลาสนั้นเกิดขึ้นอย่างเงียบๆโดยที่ไม่มีใครรู้สึกตัว และไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใดกันที่... ...
จันทร์เพ็ญได้หายไปจากยามราตรีของเกนโซวเคียว 

แม้แต่ในคืนที่น่าจะเป็นคืนวันเพ็ญ พระจันทร์นั้นก็จะขาดอีกเสี้ยวเพียงนิดเดียวเท่านั้น และไม่กลายเป็นจันทร์เพ็ญที่สมบูรณ์
มนุษย์ธรรมดาจะไม่รู้สึกตัวก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เพราะพระจันทร์ขาดเสี้ยวไปนิดเดียวเท่านั้น 

หากแต่สำหรับเหล่าภูตนั้น พระจันทร์ที่ไม่ยอมเต็มดวงก็เหมือนกับพระจันทร์ที่ทำงานไม่สำเร็จลุล่วงนั่นเอง
โดยเฉพาะพวกที่เกลียดแสงอาทิตย์นั้นถือว่าเป็นเรื่องคอขาดบาดตายเลยทีเดียว 

มนุษย์จับคู่โยวไค ออกทะยานไปในเกนโซวเคียวยามราตรี
แน่นอนว่าเพื่อออกตามหาเสี้ยวจันทร์ที่หายไป และกอบกู้จันทร์เพ็ญของเกนโซวเคียวกลับคืนมา 

             ต่อให้ต้องหยุดราตรีไว้จนกว่าจะหาพบ 

              ต่อให้ต้องกลายเป็นราตรีนิรันดร์ 

――ฤดูร้อนสิ้นสุดลง... จวนเจียนจะถึงเวลาจันทร์เพ็ญแห่งขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8
  คู่มนุษย์โยวไค จึงหยุดราตรีเอาไว้ 










                   -E- 

               วัตถุโบราณทรงกระบอกส่องแสงระยิบระยับ 

              วัตถุทรงกลมขนาดใหญ่แลเห็นอยู่เบื้องหน้า 

       มณีเม็ดน้อย พลอยส่องแสง วิญญาณใกล้ดับ และลูกแก้วสุดมหึมา 

         ตัวเธอตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่, ก็คงมองดูวัตถุทรงกลมอยู่กระมัง 

          ที่แห่งนี้คือสถานที่ซึ่งหยุดเวลาเอาไว้ และมีประวัติศาสตร์ซ้ำไปย้อนมาไม่สิ้นสุด 

               ตัวเธอเองก็ อยู่ในเกนโซวเคียวแล้วเช่นกัน 

3.แนะนำตัวละครฝ่ายผู้เล่น

ตัวละครฝ่ายผู้เล่น

ฝั่งมนุษย์

○มิโกะผู้เลิศล้ำแห่งสรวงสวรรค์ ... ฮาคุเรย์ เรย์มุ

<img src="pl00.jpg" width="128" height="256" vspace="0" hspace="0" border="0" align="left">

คุณมิโกะแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์

มนุษย์ผู้อาศัย ณ เขตแดน และมีความสามารถในการบินไปบนท้องฟ้า

คุณมิโกะแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์ที่มีประวัติศาสตร์มาช้านาน(มั้ง)ซึ่งตั้งอยู่ ณ พรมแดนเกนโซวเคียว

ขี้โวยวาย เจ้าอารมณ์ ไปอยู่ที่ไหนก็รู้ได้ทันทีว่าอยู่ที่นั่น แต่สักพักเดี๋ยวก็ชินเองล่ะ

ความสามารถในการบินของเธอ จะว่าไปแล้วก็คือ ไร้น้ำหนัก

ไม่ว่าจะเป็นแรงโน้มถ่วงของโลก, ความกดดันจากสิ่งใดๆ หรือแม้แต่การข่มขู่ด้วยกำลังต่างๆ ล้วนไม่มีความหมายต่อเธอทั้งสิ้น

มิโกะมหัศจรรย์ที่ล่องลอยไปในห้วงมายา ทั้งกายและใจ

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งเพียงไรก็ไม่ก่อให้เกิดความหมายใดๆทั้งสิ้นเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ

และด้วยความที่ปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ทำให้เธอเป็นที่ดึงดูดของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ โยวไค และเผ่าพันธุ์อื่นใด


อาวุธคือยันต์และลูกแก้วหยินหยาง ถูกแมลงกัดต่อยได้ง่าย

ความสามารถพื้นฐาน
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบเร็ว ช้า
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบช้า ช้า
ลักษณะพิเศษ ไม่มีจุดกระทบต่อข้ารับใช้ของศัตรู (แม้ชนข้ารับใช้ของศัตรูก็ไม่ได้รับความเสียหาย)
อาวุธที่ใช้
กระสุน 「マインドアミュレット」「Mind Amulet」
ข้ารับใช้ ไม่มี
Spell Card 霊符「夢想妙珠」 ยันต์วิญญาณ「ลูกแก้วจินตนาการ」
Last Spell 神霊「夢想封印 瞬」 วิญญาณเทพ「ผนึกจินตนาการ ชั่วพริบตา」
ความสามารถพิเศษ จุดกระทบมีขนาดเล็ก
Auto Last Spell ทำงานเสมอ (เมื่อถูกโจมตีจะมีจังหวะให้กดบอมบ์สวนค่อนข้างนาน)
เชิงอรรถ

คราวนี้มาคู่กับ ยาคุโมะ ยูคาริ

การเคลื่อนที่แบบช้านั้นเป็นลักษณะที่จะใช้งานได้เมื่อเล่นแบบตัวละครเดี่ยว

พลังทำลายค่อนข้างต่ำ แต่ก็เป็นอาวุธมาตรฐานที่ใช้งานง่าย ไม่จำเป็นต้องจดจำตำแหน่งของศัตรูมากนัก

ค่อนข้างแข็งแกร่ง (โดยเฉพาะตอนที่สู้กับพวกเบ๊)

ถ้าจะให้สรุปเป็นคำเดียวก็คือ ขี้โกง


○จอมเวทธรรมดาสามัญ ... คิริซาเมะ มาริสะ

<img src="pl01.jpg" width="128" height="256" vspace="0" hspace="0" border="0" align="left">

คุณจอมเวท มนุษย์ที่อาศัยในป่าเวทมนตร์ และมีความสามารถในการใช้เวทมนตร์

เนื่องจากต้องการทำความสะอาดบ้านที่รกเละเทะ ช่วงนี้เธอจึงใช้เวลาแต่ละวันไปกับหนังสือและไอเทมในบ้าน

เพื่อค้นคว้าวิจัยเวทมนตร์ที่สามารถช่วยจัดของในบ้านให้เป็นระเบียบเรียบร้อยได้

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผลการวิจัยไม่คืบหน้าเท่าไหร่นัก

เธอเป็นพวกพากเพียรพยายาม และก็เป็นนักสะสมในเวลาเดียวกัน

เธอเป็นพวกเกลียดความพ่ายแพ้ แต่ก็ไม่ชอบพวกที่ดูออกได้ง่ายว่าเกลียดความพ่ายแพ้, ช่างเป็นคนเกลียดความพ่ายแพ้เจ้าปัญหาจริงๆ


อาวุธคือเวทมนตร์ ที่มืดๆจะสว่างไสวในบัดดล ด้วยเวทมนตร์ของเธอ

ความสามารถพื้นฐาน
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบเร็ว เร็ว
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบช้า ปานกลาง
ลักษณะพิเศษ สามารถดูดไอเทมที่ด้านบนของหน้าจอได้แม้ไม่อยู่ในสภาพ Full Power
อาวุธที่ใช้
กระสุน 「スターダストミサイル」 「Stardust Missile」
ข้ารับใช้ ไม่มี
Spell Card 恋符「マスタースパーク」 ยันต์รัก「Master Spark」
Last Spell 魔砲「ファイナルスパーク」 ปืนใหญ่เวท「Final Spark」
ความสามารถพิเศษ จุดกระทบในการเก็บไอเทมมีขนาดใหญ่
ขอบเขตการดูดไอเทมเข้าตัวมีขนาดใหญ่
เชิงอรรถ

คราวนี้มาคู่กับ อลิส

การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วต่ำนั้นเป็นลักษณะที่จะใช้งานได้เมื่อเล่นแบบตัวละครเดี่ยว

มิซไซล์ระเบิดได้รุนแรง, และสนุกที่สุดตอนที่ได้สอยพวกข้ารับใช้ที่เกาะกลุ่มกันมาในรวดเดียว

สามารถฆ่าศัตรูส่วนมากได้ในพริบตา

เหมาะสำหรับผู้เล่นประเภทที่ว่า... อย่าไปใส่ใจเรื่องหยุมหยิมน่า


○เมดแห่งคฤหาสน์มารแดง ... อิซาโยอิ ซาคุยะ

<img src="pl02.jpg" width="128" height="256" vspace="0" hspace="0" border="0" align="left">

คุณเมดผู้คอยรับใช้ปิศาจ มนุษย์ที่อาศัยอยู่ในคฤหาสน์มารแดง และมีความสามารถในการควบคุมเวลา

เธอรับหน้าที่เป็นหัวหน้าเมดในคฤหาสน์มารแดง

และถ้าว่ากันตามจริงแล้ว เธอเป็นเหมือนหน้าตาของคฤหาสน์มารแดงนี้ เพราะเจ้านายของเธอเป็นเอาซะ"อย่างนั้น"

เธอมอบความจงรักภักดีให้แก่เจ้านายของเธอจากใจ

ฟังจากคำบอกเล่าเกี่ยวกับเนื้องานแล้วก็ไม่รู้สึกว่ามันมืดมนหดหู่น่ารังเกียจเลยแม้แต่น้อย ออกจะดูสบายๆให้ความรู้สึกที่ดีด้วยซ้ำ

ป้ำๆเป๋อๆเป็นบางครั้ง แต่ก็ยากจะทราบได้ว่าเธอแกล้งทำหรือจงใจกันแน่

แต่ไม่ต้องบอกก็รู้กันว่าตัวเธอนั้นเป็นคนจริงจังอย่างแน่นอน


อาวุธคือมีดซัด เธอกำลังพิจารณาคัดเลือกวัตถุดิบใหม่มาใช้ทำมีดแทนแร่เงินซึ่งหายากขึ้นทุกทีๆ

ความสามารถพื้นฐาน
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบเร็ว ปานกลาง
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบช้า เร็ว
ลักษณะพิเศษ ไอเทมร่วงลงมาด้วยความเร็วต่ำ
อาวุธที่ใช้
กระสุน 「ミステリアスジャック」「Mysterious Jack」
ข้ารับใช้ ไม่มี
Spell Card 幻符「殺人ドール」 ยันต์มายา「ตุ๊กตาฆาตกร」
Last Spell 幻葬「夜霧の幻影殺人鬼」 พิธีศพมายา「ปิศาจฆาตกรลวงตาแห่งสายหมอกยามราตรี」
ความสามารถพิเศษ ขอบเขตการ Graze มีขนาดใหญ่
ถ้าตายตอนที่ยังมีบอมบ์เหลือติดตัว จะปล่อยไอเทมบอมบ์ (B) ออกมาหนึ่งชิ้น
เชิงอรรถ

คราวนี้มาคู่กับ เรมิเลีย

การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วต่ำนั้นเป็นลักษณะที่จะใช้งานได้เมื่อเล่นแบบตัวละครเดี่ยว

สามารถเล่นได้ง่ายเพราะกระสุนเป็นแบบ Orthodox ที่ไร้ซึ่งลูกเล่นพลิกแพลงใดๆ

เหมาะสำหรับผู้เล่นประเภทที่ว่า... ไอเทมคือของของชั้นนะ


○ครึ่งคนครึ่งผี ... คอนปาคุ โยวมุ

<img src="pl03.jpg" width="128" height="256" vspace="0" hspace="0" border="0" align="left">

ลูกครึ่งมนุษย์กับยูวเรย์(ผี)

ครึ่งคนครึ่งผีที่อาศัยอยู่ในโลกวิญญาณ และมีความสามารถในการควบคุมและใช้วิชาดาบ เพลงดาบคู่ที่ใช้โรวคันเคนและฮาคุโรวเคนเป็นอาวุธ

สาวน้อยสารพัดประโยชน์ที่แม้แต่ร่างกายก็มีสองส่วนแบบครึ่งๆกลางๆคือมนุษย์และยูวเรย์

แม้ต้องรับหน้าที่ชี้แนะวิชาดาบให้ยูยูโกะ แต่ทุกๆวันก็ต้องทำหน้าที่คนสวนเป็นอันดับแรก

นิสัยเถรตรงเพราะความเยาว์วัย ทำให้เข้าใจได้ง่ายและเกลียดเธอไม่ลง แต่เพราะแบบนั้นทำให้เธอถูกแกล้งแหย่เล่นอยู่บ่อยๆ

มนุษย์ในเกนโซวเคียวก็มีแต่พวกที่แปลกผิดมนุษย์มนาเสียด้วย


อาวุธคือความเอาจริงเอาจัง อาจจะถึงขั้นเอาเป็นเอาตายก็เป็นได้

ความสามารถพื้นฐาน
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบเร็ว เร็ว
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบช้า ปานกลาง
ลักษณะพิเศษ ไม่มี
อาวุธที่ใช้
กระสุน 「六道怪奇」 「สิ่งประหลาดหกภพ」
ข้ารับใช้ 「半幽霊」 「ครึ่งผี」
Spell Card 人符「現世斬」 ยันต์มนุษย์「ผ่าภพปัจจุบัน」
Last Spell 人鬼「未来永劫斬」 อสูร「ผ่านิจนิรันดร์」
ความสามารถพิเศษ ฝั่งมนุษย์มีเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น (แท่งระดับภูต ฝั่งมนุษย์ มีค่า max ที่ 50%)
เมื่อจบด่านจะได้บอมบ์เพิ่มหนึ่งลูก (ในกรณีที่ยังไม่ครบ 3)
เชิงอรรถ

คราวนี้มาคู่กับ ยูยูโกะ

การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วต่ำนั้นเป็นลักษณะที่จะใช้งานได้เมื่อเล่นแบบตัวละครเดี่ยว

ขอบเขตการโจมตีแคบ และข้ารับใช้ก็โจมตีอย่างมีเอกลักษณ์ ทำให้ใช้งานอย่างชำนาญได้ยากยิ่ง

ขณะที่ใช้สเปลการ์ดก็ไม่สามารถควบคุมตัวละครได้

แถมสเปลการ์ดก็ใช้ยากอีกด้วย... ...

จะว่าไป ตำแหน่งของร่างครึ่งวิญญาณนั้นสามารถบังคับให้มาอยู่ตรงกลางตัวโยวมุได้ทันทีโดยการสลับฝั่งมนุษย-ภูต

การใช้งานให้ชำนาญจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นสุดๆ


ฝั่งโยวไค

○ผู้เชิดตุ๊กตาเจ็ดสี ... อลิส มาร์กาทรอยด์

<img src="pl05.jpg" width="128" height="256" vspace="0" hspace="0" border="0" align="left">

จอมเวทที่อาศัยอยู่ในป่าเวทมนตร์

มีความสามารถในการควบคุมเวทมนตร์ และการเชิดตุ๊กตาก็เป็นเวทมนตร์แขนงหนึ่ง

โดยปกติแล้วเธอจะไม่ค่อยออกมาด้วยตัวเองอย่างนี้สักเท่าไหร่, ครั้งนี้ก็ไม่ได้เต็มใจเท่าใดนัก

เธอมีจุดร่วมที่คล้ายกับมาริสะหลายอย่าง ทั้งเรื่องที่อาศัยอยู่ในป่าเวทมนตร์ การเป็นจอมเวท เป็นนักสะสม

แต่ก็ต่างกันอย่างแน่นอนตรงที่มาริสะเป็นมนุษย์ ส่วนเธอเป็นจอมเวท

จะว่าไปก็ต่างกันอีกเรื่องหนึ่ง ตรงที่ชอบใช้เห็ดที่โตในป่าเวทมนตร์ กับไม่ใช้ แน่นอนว่าอลิสเป็นฝ่ายที่ไม่ใช้

ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นเพราะเรื่องพวกนี้หรอกนะ ที่ทำให้ทั้งสองคนเข้ากันได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่


อาวุธคือเวทมนตร์ เวทมนตร์ของจอมเวทนั้นเป็น Original ของผู้ใช้เวทมนตร์เสมอ

ความสามารถพื้นฐาน
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบเร็ว เร็ว
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบช้า ปานกลาง
ความสามารถพิเศษ ไม่มี
อาวุธที่ใช้
กระสุน 「スペクトルミステリー」「Spectrum Mystery」
ข้ารับใช้ 「上海人形」 「ตุ๊กตาเซี่ยงไฮ้」
Spell Card 魔符「アーティフルサクリファイス」 ยันต์เวท「Artful Sacrifice」
Last Spell 魔操「リターンイナニメトネス」 เวทเชิดหุ่น「Return Inanimateness」
ความสามารถพิเศษ จุดกระทบในการเก็บไอเทมมีขนาดใหญ่
ขอบเขตการดูดไอเทมเข้าตัวมีขนาดใหญ่
เชิงอรรถ

คราวนี้มาคู่กับ มาริสะ

การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงนั้นเป็นลักษณะที่จะใช้งานได้เมื่อเล่นแบบตัวละครเดี่ยว

เลเซอร์ของเธอสามารถยิงทะลุทะลวงได้ จึงแข็งแกร่งผิดคาดเลยทีเดียว จะสู้กับบอสหรือกับเบ๊ ก็ถือว่าเป็นสมบัติล้ำค่าเลยล่ะ

ถึงแม้ว่าคนที่ยิงจะเป็นตุ๊กตาก็เถอะ

เหมาะสำหรับผู้เล่นประเภทที่ว่า... เสียดายเวลา ต้องรีบฆ่าเร็วๆ


○ปิศาจแดง ... เรมิเลีย สคาร์เลท

<img src="pl06.jpg" width="128" height="256" vspace="0" hspace="0" border="0" align="left">

ผีดูดเลือดที่อาศัยอยู่ในคฤหาสน์มารแดง

มีความสามารถในการควบคุมชะตา และดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่มานานกว่า 500 ปีแล้ว

เทียบกับอายุแล้วเธอยังดูอ่อนเยาว์อยู่มาก

สิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์แบบนี้มีชีวิตนิรันดร์ได้โดยละทิ้งการเจริญเติบโตไป

พูดอีกแง่หนึ่งก็คือ เป็นเพราะไม่โตขึ้นเลยจึงมีชีวิตอยู่ไปได้เรื่อยๆ

แน่นอนว่าเธอแพ้แสงแดด, ข้ามน้ำไหลไม่ได้, ไม่ถูกโรคกับกระเทียม และของอื่นๆ เช่น หัวปลาซาร์ดีน อย่างรุนแรง

แต่เธอไม่สะดุ้งสะเทือนต่อไม้กางเขนเลย

หากจะว่าไปแล้ว... ตัวเธอนั้นสงสัยอยู่เสมอว่า ทำไมฉันต้องแพ้เจ้าของพรรค์นั้นด้วยนะ


อาวุธคือค้างคาวและลูกศร สามารถปล่อยค้างคาวออกมาได้อย่างไม่มีวันหมดสิ้น

ความสามารถพื้นฐาน
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบเร็ว ปานกลาง
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบช้า เร็ว
ลักษณะพิเศษ ไม่มี
อาวุธที่ใช้
กระสุน 「ナイトダンス」 「Night Dance」
ข้ารับใช้ 「サーヴァントフライヤー」 「Servant Flier」
Spell Card 紅符「不夜城レッド」 ยันต์แดง「นครไร้ราตรี เรด」
Last Spell 紅魔「スカーレットデビル」 มารแดง「Scarlet Devil」
ความสามารถพิเศษ ขอบเขตการ Graze มีขนาดใหญ่
ถ้าตายตอนที่ยังมีบอมบ์เหลือติดตัว จะปล่อยไอเทมบอมบ์ (B) ออกมาหนึ่งชิ้น
เชิงอรรถ

คราวนี้มาคู่กับซาคุยะ

การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงนั้นเป็นลักษณะที่จะใช้งานได้เมื่อเล่นแบบตัวละครเดี่ยว

ข้ารับใช้จะตรึงตำแหน่งอยู่ตรงจุดที่ปรากฏตัวออกมา ไม่ขยับไปไหน และโจมตีไปได้เรื่อยๆ

หากใช้จนชำนาญล่ะก็ ไม่ว่าจะสู้กับบอสหรือสู้กับเบ๊ก็ต้องจัดว่าเป็นอาวุธที่ค่อนข้างแข็งแกร่งทีเดียว

เหมาะสำหรับผู้เล่นประเภทที่ว่า... การจำตำแหน่งปรากฏตัวของศัตรูเป็นพื้นฐานของเกมชูตติ้ง


○วิญญาณฝันกลางวัน ... ไซเกียวจิ ยูยูโกะ

<img src="pl07.jpg" width="128" height="256" vspace="0" hspace="0" border="0" align="left">

สาวน้อยวิญญาณที่อาศัยอยู่ในโลกวิญญาณ

มีความสามารถในการควบคุมความตาย และตัวเธอก็ตายมานานมากแล้ว

ไม่รู้ว่าเหตุใดจึงรู้สึกว่ามีบ่อยครั้งที่เมื่อเสียชีวิตในเกนโซวเคียวแล้วจะกลายเป็นผู้ร่าเริงสดใสไปอย่างน่าประหลาด

เธอเองก็เป็นวิญญาณที่ร่าเริงสดใสเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านี้ยังชอบทำตัวป้ำๆ เป๋อๆ ไม่รู้ว่าเป็นอย่างนี้อยู่แล้วหรือว่าแกล้งทำกันแน่

กรณีของเธอนั้น ไม่แน่ว่าตอนที่เสียชีวิตอาจจะลืมของสำคัญบางอย่างไว้ก็เป็นได้


อาวุธคือผีเสื้อมายา ยิงแบบไม่สนใจสิ่งรอบข้างนั่นล่ะ

ความสามารถพื้นฐาน
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบเร็ว ช้า
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบช้า ช้า
ลักษณะพิเศษ ไม่มี
อาวุธที่ใช้
กระสุน 「対岸の誘い」 「การเชิญชวนจากอีกฟากฝั่ง」
ข้ารับใช้ 「死蝶霊」 「วิญญาณผีเสื้อมรณะ」
Spell Card 死符「ギャストリドリーム」 ยันต์มรณะ「Ghastly Dream」
Last Spell 死蝶「華胥の永眠」 ผีเสื้อมรณะ「ฝันกลางวันชั่วนิรันดร์」
ความสามารถพิเศษ ฝั่งมนุษย์มีเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น (แท่งระดับภูต ฝั่งมนุษย์ มีค่า max ที่ 50%)
เมื่อจบด่านจะได้บอมบ์เพิ่มหนึ่งลูก (ในกรณีที่ยังไม่ครบ 3)
เชิงอรรถ

คราวนี้มาคู่กับ โยวมุ

การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงนั้นเป็นลักษณะที่จะใช้งานได้เมื่อเล่นแบบตัวละครเดี่ยว

เป็นตัวละครที่ใช้ง่าย เพราะกระสุน Wide Shot ของเธอนั้นครอบคลุมพื้นที่ด้านหน้าแทบจะทั้งหมดเลยทีเดียว

เพียงแต่พลังทำลายอาจจะด้อยไปสักหน่อย แต่ก็สามารถสลับเอาโยวมุมาใช้แทนในเวลาที่ต้องการได้

เหมาะสำหรับผู้เล่นประเภทที่ว่า... ไม่คิดอะไรเลย


○โยวไคแห่งอาณาเขต ... ยาคุโมะ ยูคาริ

<img src="pl04.jpg" width="128" height="256" vspace="0" hspace="0" border="0" align="left">

โยวไคที่อาศัยอยู่ ณ พรมแดนของเกนโซวเคียว

มีความสามารถในการควบคุมอาณาเขต มีชีวิตอยู่มายาวนานขนาดไหนนั้นไม่ทราบแน่ชัด รู้แต่ว่านานกว่าประวัติศาสตร์ของเกนโซวเคียว

ลักษณะนิสัยแปลกๆ ไม่ว่าใครก็อ่านใจเธอไม่ออก และก็ไม่มีความรู้สึกน่ารังเกียจอันเป็นลักษณะเฉพาะของพวกสูงอายุด้วย

เธอเป็นคนที่จัดว่าเข้าใกล้ได้ยาก ซึ่งมีสาเหตุมาจากความน่าสงสัยไม่น่าไว้ใจ มากกว่าที่จะเป็นความรู้สึกข่มขวัญ

เธอมีภูตรับใช้อยู่หนึ่งตน และปล่อยให้จัดการงานเบ็ดเตล็ดทุกอย่าง เธอก็เลยใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย

ภูตรับใช้ในอีกแง่หนึ่งก็เหมือนกับถูกจับตัวประกันเอาไว้ จึงใช้งานได้ตามอำเภอใจ

ไม่สามารถประเมินได้ว่าความสามารถในการควบคุมอาณาเขต(เขตแดน)ของเธอนั้นทรงพลังจนเป็นอันตรายขนาดไหน

การจะรับมือกับพลังของเธอ คงต้องใช้โยวไคที่แปลกพอๆกับยูคาริ หรือมนุษย์ที่สามารถทนต่อแรงกดดันจากพลังของเธอได้เท่านั้น


อาวุธคือภูตรับใช้ ใช้เหมือนกับเป็นอุปกรณ์ชิ้นนึง ยังไงยังงั้น

ความสามารถพื้นฐาน
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบเร็ว ช้า
ความเร็วในการเคลื่อนที่แบบช้า ช้า
ลักษณะพิเศษ ไม่มี
อาวุธที่ใช้
กระสุน 「妖回針」 「เข็มย้อนภูต」
ข้ารับใช้ 「召喚八雲式」 「อัญเชิญภูตรับใช้ยาคุโมะ」
Spell Card 境符「四重結界」 ยันต์อาณาเขต「เขตแดนซ้อนสี่」
Last Spell 境界「永夜四重結界」 อาณาเขต「เขตแดนซ้อนสี่ชั่วราตรีนิรันดร์」
ความสามารถพิเศษ จุดกระทบมีขนาดเล็ก
Auto Last Spell ทำงานเสมอ (เมื่อถูกโจมตีจะมีจังหวะให้กดบอมบ์สวนค่อนข้างนาน)
เชิงอรรถ

คราวนี้มาคู่กับเรย์มุ

การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงนั้นเป็นลักษณะที่จะใช้งานได้เมื่อเล่นแบบตัวละครเดี่ยว เป็นพวกที่ใช้ชีวิตแบบปล่อยให้ภูตรับใช้ทำทุกอย่าง

หากภูตรับใช้ล็อคเป้าได้ครั้งหนึ่งแล้วก็จะล็อคอยู่อย่างนั้นจนกว่าศัตรูจะตายหรือหยุดยิงเสียเอง

เพียงแต่ในการล็อคเป้าครั้งแรกสุดจะล็อคเป้าได้เพียงศัตรูที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น

เหมาะสำหรับผู้เล่นประเภทที่ว่า... ชีวิตมันต้องค่อยเป็นค่อยไปไม่ต้องรีบร้อน


4.ระบบของเกม

                   
■การควบคุมด้วย Keyboard
■ลูกศร / NumPad เคลื่อนไหวบนล่างซ้ายขวา
■ปุ่ม Z ยิงกระสุน / ตกลง
■ปุ่ม X  Spell Card (บอมบ์) / ยกเลิก
■ปุ่ม Shift สลับไปใช้วิชาควบคุมโยวไค (เคลื่อนที่แบบช้า)
■ปุ่ม ESC Pause
■ปุ่ม Ctrl Messeage Skip
■การควบคุมด้วย JoyPad (สามารถปรับ Key Config ได้)
■ปุ่มทิศทาง เคลื่อนไหวบนล่างซ้ายขวา
■ปุ่ม1 ยิงกระสุน / ตกลง
■ปุ่ม2 Spell Card (บอมบ์) / ยกเลิก
■ปุ่ม3 สลับไปใช้วิชาควบคุมโยวไค (เคลื่อนที่แบบช้า)
■ปุ่ม4 Message Skip
■ปุ่ม5 Pause
■เชิงอรรถ

ในห้อง Key Config สามารถปรับเลือกให้กดปุ่มยิงค้างแล้วจะเคลื่อนที่แบบช้าโดยอัตโนมัติได้ (ShotSlow) แต่แม้อยู่ในโหมด ShotSlow ก็ยังสามารถกดปุ่ม 3 เพื่อเคลื่อนที่แบบช้าได้






























7 System

Game System เค้าโครง

●1.สำหรับท่านที่เคยเล่นภาค 6 และภาค 7 มาแล้ว
 

 จุดเปลี่ยนแปลงที่สำคัญต่อการเคลียร์เกม ซึ่งต่างจากผลงานภาคก่อน (ภาค 6 และภาค 7) ได้แก่ 

 ・การสลับความเร็วในการเคลื่อนที่แบบ เร็ว-ช้า เปลี่ยนเป็นสลับการควบคุม มนุษย์-โยวไค แทน
 ・ขณะที่ใช้การเคลื่อนที่แบบเร็ว (วิชาควบคุมมนุษย์) จะมองเห็นข้ารับใช้ และสามารถยิงมันได้
 ・ขณะที่ใช้การเคลื่อนที่แบบช้า (วิชาควบคุมโยวไค) จะมองไม่เห็นข้ารับใช้ แต่สามารถบินผ่านและยิงผ่านตัวมันได้ 

 สิ่งที่จำเอาไว้แล้วจะมีประโยชน์ 

 ・แม้ไม่อยู่ในสภาพ Full Power ก็สามารถดูดไอเทมทั้งหน้าจอได้ด้วย วิชาควบคุมโยวไค (เคลื่อนที่แบบช้า) 
 ・เมื่อทำลายศัตรูได้ จะทำลายข้ารับใช้ของศัตรูตัวนั้นทั้งหมดด้วย และกระสุนของศัตรูที่อยู่ใกล้ข้ารับใช้จะถูกเปลี่ยนเป็นยันต์ชั่วยาม 

 นอกนั้นจะมีจุดที่แตกต่างกันอยู่มากมาย สามารถอ่านได้ที่ข้อมูลของตัวละครสำหรับ Player แต่ละตัวในภาคนี้ 
 เมื่อคุ้นเคยแล้วก็จะเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครสองตัวที่เป็นคู่กัน จากนั้นก็มามุ่งสู่คะแนนสูงสุดกันเถอะ 


●2.ระบบเกมพื้นฐาน
 

 Player จะควบคุมกลุ่มตัวละครสองตัวซึ่งประกอบด้วยมนุษย์และโยวไค (ในภายหลังจะสามารถใช้แบบเดี่ยวได้)
 มนุษย์ที่สามารถรับรู้ได้ถึงพลังของโยวไค, กับโยวไคผู้แข็งแกร่งที่มีชีวิตอยู่ในความมืด, ควบคุมทั้งสองแล้วทะยานไปในแดนห่างไกลยามราตรี 

 หากโดนตัวศัตรูหรือกระสุนศัตรูก็จะ Miss (ตาย), หากจำนวนตัวลดลงเหลือ 0 ก็จะ Game Over
 ท้ายสุดของด่านจะต้องพบกับศัตรูที่แข็งแกร่ง (Boss) เมื่อโค่นบอสได้ก็จะ Stage Clear
 ทุกครั้งที่ Stage Clear ก็จะผ่านชั่วยามไป, แต่หากสะสมยันต์ชั่วยามได้มากพอ ก็จะช่วยชะลอชั่วยามให้ผ่านไปช้าลงได้
 หากเคลียร์ครบทุกด่านและโค่นศัตรูที่แข็งแกร่งได้จนหมด หรือรุ่งสางมาเยือน ก็จะพบกับ Ending

Game System การควบคุมและคุ้นชิน

●3.วิชาควบคุมทั้งสองแบบ
 

 มีอยู่สองแบบคือ วิชาควบคุมมนุษย์ กับ วิชาควบคุมโยวไค
 โดยปกติแล้วจะอยู่ในสภาพควบคุมมนุษย์, แต่เมื่อกดปุ่มสลับก็จะกลายเป็นควบคุมโยวไค
 ลักษณะพิเศษมีดังนี้ 

 ◇「วิชาควบคุมมนุษย์」
  ・เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง
  ・มองเห็นและสามารถยิงข้ารับใช้ของศัตรูได้
  ・ใช้ ท่าพิเศษ (ของโยวมุจะเป็นข้ารับใช้) 

 ◇「วิชาควบคุมโยวไค」
  ・เคลื่อนที่ด้วยความเร็วต่ำ
  ・ใช้ ข้ารับใช้
  ・แม้ไม่อยู่ในสภาพ Full Power ก็สามารถดูดไอเทมทั้งหน้าจอได้ 

 วิชาควบคุมทั้งสองแบบนั้นไม่มีข้อจำกัดใดๆเป็นพิเศษ, สามารถสลับตามใจชอบได้ทุกเมื่อ 

●4.ท่าพิเศษ กับ ข้ารับใช้
 
 ◇「ท่าพิเศษ」
  ความสามารถอันเป็นเอกลักษณ์ที่มีเฉพาะในมนุษย์, และจะแสดงผลเสมอเมื่อใช้วิชาควบคุมมนุษย์ 
 ◇「ข้ารับใช้」
  อสูรที่คอยรับใช้โยวไค, ช่วยโจมตีได้เป็นอย่างดี
●5.ข้ารับใช้ของศัตรู
 
 ศัตรูบางตัวก็มีข้ารับใช้เหมือนกัน
 ข้ารับใช้จะต่างจากศัตรูธรรมดา, ต้องมีผู้ควบคุมเสมอ จึงจะมีตัวตนอยู่ได้
 ข้ารับใช้มีคุณลักษณะดังต่อไปนี้ 

 ・ขณะที่ใช้วิชาควบคุมมนุษย์ จะสามารถมองเห็นและสามารถยิงมันได้ 
 ・ขณะที่ใช้วิชาควบคุมโยวไค จะมองไม่เห็นข้ารับใช้ แต่สามารถบินผ่านและยิงผ่านตัวมันได้ 

 ・หากโค่นเจ้าของลงได้ในขณะที่ข้ารับใช้ยังค้างอยู่ในหน้าจอ, ข้ารับใช้จะสลายไป และกลายเป็นยันต์ชั่วยามจำนวนมาก
  (ในจังหวะนี้, กระสุนของศัตรูที่อยู่รอบข้ารับใช้จะถูกสลายไปและกลายเป็นยันต์ชั่วยาม) 

 เมื่อข้ารับใช้ถูกปล่อยออกมาจะมีเสียง Effect เฉพาะด้วย 

 เลือกใช้ให้ดีว่าจะควบคุมมนุษย์แล้วทำลายข้ารับใช้เพื่อลดความหนาแน่นของกระสุนลง
 หรือควบคุมโยวไคแล้วผนึกข้ารับใช้เพื่อเล็งไปที่ยันต์ชั่วยามและคะแนนสูงสุด 

 ในช่วงที่ยังว่างอยู่, ควรผนึกข้ารับใช้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
 แต่เมื่อระดับความยากสูงขึ้นแล้วเอาแต่ใช้วิชาควบคุมโยวไค ก็อาจถูกกองทัพข้ารับใช้ทับถมจนเต็มหน้าจอได้
 โดยทั่วไปแล้วการใช้วิชาควบคุมมนุษย์เพื่อทำลายข้ารับใช้นั้น, จะถือว่าเป็นทางลัดสู่การเคลียร์เกมก็ว่าได้

Game System Spell Card=

●6.Spell Card ของ Player
 
 หรือที่นิยมเรียกกันง่ายๆในเกมอื่นว่า Bomb 

 

 จำนวนครั้งใช้งานมีจำกัดโดยระบุจำนวนอยู่ใน Stock และสามารถเพิ่มได้ด้วยการเก็บไอเทม
หาก Miss (ตาย) จะกลับไปมีจำนวนครั้งเท่ากับ 3 เสมอ 

 พริบตาที่ใช้ออกมาจะเป็นอมตะชั่วครู่ และสามารถ Graze กระสุนได้

 Bomb ในภาคนี้สามารถแบ่งได้ 3 ประเภท ได้แก่ 

 ◇「Spell Card」
  ตราบเท่าที่ยังมีบอมบ์อยู่ใน Stock ก็สามารถกดใช้ได้เสมอ
  ใช้ 1 Stock ต่อการกดหนึ่งครั้ง 

 ◇「Last Spell」
  สามารถใช้งานได้โดยการกดใช้บอมบ์เมื่ออยู่ในสภาพ 『เขตแดนเป็นตาย』
  ระยะเวลาอมตะ, ความรุนแรง และความงดงามนั้นมากมายยิ่งกว่าสเปลการ์ดธรรมดา 
  (*คำเตือน ก่อนใช้ Last Spell จะถูกบังคับให้สลับมนุษย์-โยวไค)
  ใช้ 2 Stock ต่อการกดหนึ่งครั้ง, หากมีเหลือเพียง 1 ก็จะใช้เพียง 1 

 ◇「Dissolve Spell」
  บังคับใช้งานอัตโนมัติทันที เมื่อถูกยิงในขณะที่ศัตรูกำลังใช้ Last Spell
  เมื่อใช้งานแล้วจะจบการต่อสู้ทันที
  หรือจะเรียกว่าการ์ด 「ขอเวลานอก」 ก็ว่าได้
  เป็นการ์ดที่ใช่ได้ทุกคน แต่กดใช้เองไม่ได้ จะถูกสั่งใช้โดยอัตโนมัติเท่านั้น โดยผู้เล่นจะไม่เสียอะไรเลย 

 *『เขตแดนเป็นตาย (Border of Life)』
  เขตแดนเป็นตายจะถูกเปิดขึ้นเพียงชั่วพริบตา ในจังหวะที่ถูกยิงในขณะที่ยังมีบอมบ์เหลืออยู่ใน Stock
  หากกดใช้ Spell Card ได้ทันก่อนที่เขตแดนจะปิดลง, จะเป็นการสั่งใช้ Last Spell ออกมาแทน, และยกเลิกการ Miss (ตาย) ได้ 

  ความเร็วในการปิดตัวของเขตแดนจะลดลงตามปริมาณยันต์ชั่วยามที่เก็บสะสมมาได้ และจำนวนบอมบ์ใน Stock ที่เหลืออยู่ 
  (แต่ในขณะที่ศัตรูกำลังใช้สเปลการ์ดอยู่, เขตแดนเป็นตายจะปิดตัวลงในระยะเวลาที่ตายตัว)
  นอกจากนี้, ขอเตือนว่ายันต์ชั่วยามที่สะสมมาจะลดลงเรื่อยๆในระหว่างที่เปิดเขตแดนอยู่ 

 *อนึ่ง, ในระหว่างที่ใช้ Spell Card หรือ Last Spell จะไม่สามารถสลับตัวมนุษย์-โยวไคได้
  และเมื่อใช้แล้ว จะทำให้แท่งอัตราภูตเข้าสู่สภาพ MAX (+100 หรือ -100) ของตัวละครนั้นๆทันที 

●7.Spell Card ของศัตรู
 
 บอสเองก็มีการใช้สเปลการ์ดเช่นกัน
 ในระหว่างที่บอสโจมตีด้วยสเปลการ์ด จะมีชื่อของสเปลการ์ดปรากฏขึ้นที่ด้านขวาบนของหน้าจอ และฉากหลังของด่านจะเปลี่ยนไป 

 หากโค่นสเปลการ์ดของบอสโดย No Miss No Bomb ได้ภายในระยะเวลาที่กำหนด, ก็จะได้รับคะแนนโบนัส 
 คะแนนโบนัสนี้จะลดลงตามระยะเวลาที่ใช้, แต่สามารถเพิ่มได้ด้วยการสะสมยันต์ชั่วยาม 

 สถิติในการต่อสู้กับ Spell Card ของบอสจะถูกบันทึกเอาไว้ในหัวข้อ Result ตรงหน้าจอไตเติ้ล 

 ◇「Last Spell」
  ที่ความยากระดับ Normal ขึ้นไป, หากทำตามเงื่อนไขได้ครบถ้วนก็จะได้, หลังจบศึกแล้วบอสจะใช้สิ่งนี้ออกมา 

  ในระหว่างนี้ ผู้เล่นจะไม่สามารถใช้บอมบ์ได้ และถึงโดนกระสุนก็ไม่ถือว่าตาย
  หากผู้เล่นโดนกระสุนของศัตรู, ศัตรูตาย หรือเวลาหมด ก็จะยุติการต่อสู้ทันที 

  หากผู้เล่นโดนกระสุนของศัตรู, Dissolve Spell จะถูกใช้งานโดยอัตโนมัติ และถือว่าเสมอกัน
  ผู้เล่นจะไม่เสียจำนวนตัวหรือจำนวนบอมบ์, เพียงแค่ถูกบันทึกเป็นสถิติว่าเก็บการ์ดใบนี้ไม่ได้ไปครั้งหนึ่งเท่านั้น 

  ฝ่ายผู้เล่นไม่เสี่ยงที่จะต้องเสียอะไรก็จริง, แต่ฝ่ายบอสจะโจมตีอย่างค่อนข้างเอาจริง จึงจัดว่าเป็นสเปลการ์ดที่ยากเอาการอยู่ 

Game System Item

●8.อธิบาย Item
  

 Item อาจปรากฏขึ้นเมื่อคุณเอาชนะศัตรู 

<img src="item00.png">

Power Up Item : แต่ละอันจะเพิ่ม Power = 1

เมื่อเก็บครบ 128 ก็จะ Power MAX และเข้าสู่สภาพ Full Power

<img src="item02.png">

Power Up Item ใหญ่ : แต่ละอันจะเพิ่ม Power = 8

เมื่อเก็บครบ 128 ก็จะ Power MAX และเข้าสู่สภาพ Full Power

<img src="item04.png">

Full Power Up Item

1 อันเทียบเท่า Power Up 128 ชิ้น

<img src="item01.png">

ไอเทม แต้ม

เพิ่มคะแนนให้แก่ผู้เล่น, ยิ่งขึ้นไปเก็บที่ด้านบนของหน้าจอก็ยิ่งให้คะแนนเยอะ

มูลค่าสูงสุดของไอเทมนี้จะแสดงอยู่ที่ด้านซ้ายล่างของหน้าจอ

<img src="item03.png">

Spell Card Item

เพิ่มบอมบ์ 1 ลูกให้แก่ Spell Card Stock

<img src="item05.png">

Extend Item

เพิ่มจำนวนชีวิต 1 ชีวิต

<img src="item06.png">

Bonus Item

เพิ่มคะแนนให้นิดหน่อย

<img src="item07.png">

ไอเทม ยันต์ชั่วยาม

(อธิบายที่ด้านล่าง)

<img src="item08.png">

ไอเทม แต้มเล็ก

ให้คะแนนเท่ากับ 1/10 ของไอเทมแต้มปกติ

เมื่ออยู่ในสภาพ Full Power แล้ว P ไอเทมจะถูกเปลี่ยนเป็นไอเทมชนิดนี้

  

 Bonus Item กับ ยันต์ชั่วยาม จะถูกดูดเข้าหาตัวผู้เล่นโดยอัตโนมัติเสมอ 
 ไอเทมทุกชนิดจะถูกดูดเข้าสู่ตัวผู้เล่นทุกครั้งที่มีการใช้บอมบ์หรือผู้เล่นได้เข้าสู่ภาวะ Full Power
●9.การดูดไอเทม
 

 หากอยู่ในสภาพ Full Power สามารถขึ้นไปที่ด้านบนของหน้าจอเพื่อดูดไอเทมทั้งหมดในหน้าจอได้
 แม้ไม่อยู่ในสภาพ Full Power ก็สามารถดูดไอเทมทั้งหน้าจอได้โดยการสลับไปควบคุมโยวไค (เคลื่อนที่ด้วยความเร็วต่ำ)
 ใน Extra Stage นั้นแม้จะไม่อยู่ในสภาพ Full Power ก็ยังสามารถขึ้นได้ที่ด้านบนของหน้าจอเพื่อดูดไอเทมทั้งหมดในหน้าจอได้

Game System ช่วงและชั่วยาม

●10.ยันต์ชั่วยาม
  

 เป็นโบนัสไอเทมที่จะได้มาเมื่อทำเงื่อนไขได้ครบถ้วน
 เมื่อเก็บแล้วจะกลายเป็นคะแนนโบนัสให้แก่ผู้เล่น และยังเพิ่มมูลค่าสูงสุดของไอเทมแต้มอีกด้วย 

 วิธีได้มา 

  ・ทำลายข้ารับใช้, หรือทำลายศัตรูที่เป็นเจ้าของข้ารับใช้ในขณะที่ข้ารับใช้ยังคงตกค้างอยู่ในหน้าจอ
  ・แท่งอัตราภูตต่ำกว่า -80% (ช่วง -80 ถึง -100 %) แล้วยิงกระสุนโดนตัวศัตรูชนิดใดก็ได้
  ・แท่งอัตราภูตสูงกว่า +80% (ช่วง +80 ถึง +100 %) แล้วทำการ Graze กระสุนของ Boss ได้ 

 และอาจเพิ่ม-ลดได้เนื่องจาก
  ・เอาชนะ Spell Card ของศัตรูได้สำเร็จ = เพิ่ม
  ・Miss (ตาย) = ลด 

 ทางด้านขวาของหน้าจอจะมีค่า Time ระบุเอาไว้ โดยจะเป็น (ค่าปัจจุบัน) / (ค่าที่ด่านนั้นๆต้องการ)
 หากสะสมยันต์ชั่วยามจนเกินค่าที่ด่านต้องการได้ ก็จะได้พบกับ Last Spell ของบอสในตอนจบด่าน และค่าเวลาที่สะสมเกินยอดมานั้น จะถูกแปลงเป็นมูลค่าสูงสุดของโบนัสที่ได้จากยันต์ชั่วยาม 

 นอกจากนี้ หากสะสมได้มากๆ ยังช่วยลดการดำเนินไปของชั่วยามได้อีกด้วย 

●11.การดำเนินไปของชั่วยาม
 

 เมื่อเคลียร์สเตจได้ เวลา(ชั่วยาม)ก็จะดำเนินไป โดย 1 ชั่วยามจะเท่ากับ 30 นาที
 ระยะเวลาที่เพิ่มขึ้นก็จะต่างกันตามผลงานการเล่น ซึ่งตัวเกมจะให้เป็น Rank ดังนี้ 

  Rank 甲 (ที่หนึ่ง) (สะสมยันต์ชั่วยามได้ตามเป้าหมาย) ……… 1 ชั่วยาม (30 นาที)
  Rank 乙 (ที่สอง) (สะสมยันต์ชั่วยามไม่ได้ตามเป้าหมาย) …… 2 ชั่วยาม (60 นาที)
  Rank 丙 (ที่สาม) (เล่นได้ค่อนข้างแย่) ……………………… 3 ชั่วยาม (90 นาที) 

 

 เวลาเริ่มเกมคือ จุดเริ่มของยามชวดที่ 1 (PM 11:00) และจบเกมเมื่อถึงจุดเริ่มของยามเถาะที่ 1 (AM 5:00) ซึ่งเป็นเวลาฟ้าสาง 

Game system อัตราภูตและเวลาพบมาร

●12. อัตราภูต
 

 ที่ด้านซ้ายล่างของหน้าจอจะมี แท่งอัตราภูต แสดงอยู่