|
|
8 เนินสุซุรันที่ปรากฏตัวอย่างกะทันหัน, กลางภูเขาซึ่งปกติแล้วผู้คนจะไม่เข้ามา
|
|
|
10 ดอกสุซุรันที่บานอยู่ที่นี่, มีความเป็นพิษสูงยิ่งกว่าสุซุรันตามธรรมชาติ
|
|
|
12 นั่นเป็นสิ่งที่เกิดจากฝีมือของผู้ที่อาศัยอยู่ที่นี่... ...
|
|
|
15เมดี้ 「คอมพาโล, คอมพาโล, พิษเอ๋ยจงมารวมกัน---」
|
|
|
18เอย์ริน 「ทำอะไรอยู่เหรอ ?」
|
|
|
20เมดี้ 「อาคมสำหรับควบคุมพิษน่ะ」
|
|
|
23เรย์เซน 「ตอนอยู่คนเดียวก็อารมณ์ประมาณนี้มั้งนะ... ...」
|
|
|
26เอย์ริน 「อืม
|
|
|
28 สุซุรันของที่นี่สุดยอดไปเลยนะ
|
|
|
30 ถ้าอยู่ในที่แบบนี้เป็นเวลานาน,
คงจะเผลอใช้อาคมออกมาแน่เลย... ...」
|
|
|
34เรย์เซน 「นั่นสินะคะ
|
|
|
36 ไม่อยู่ที่นี่นานเกินไปก็คงจะดีกว่าล่ะค่ะ
|
|
|
38 ตุ๊กตาตัวนี้, ควบคุมพิษได้อย่างอิสระนะคะ」
|
|
|
41เมดี้ 「แหม, วันนี้ไม่โจมตีหรอก
|
|
|
43 ถ้าแค่นิดหน่อยล่ะก็, จะแบ่งพิษให้ก็ได้นะ」
|
|
|
46เอย์ริน 「หื---ม
|
|
|
48 ไม่เห็นว่าจะป่าเถื่อนเหมือนที่เรย์เซนเล่าเลยนะ ?」
|
|
|
51เรย์เซน 「ไม่นะคะ, อย่าถูกหลอกนะคะ
|
|
|
53 เจอกันครั้งก่อนยังเอาพิษมาสาดหัวอยู่เลยค่ะ」
|
|
|
55เมดี้ 「วันนี้อารมณ์ดีน่ะ
|
|
|
57 พวกพิษน่ะ, ถ้าบอกดีๆ จะให้มันเลี่ยงพวกเธอสองคนไปก็ได้นะ」
|
|
|
59เรย์เซน 「น่าสงสัย... ...」
|
|
|
62เอย์ริน 「พูดอะไรอย่างนั้นล่ะ เรย์เซน
|
|
|
64 ไปสงสัยตุ๊กตาที่น่ารักขนาดนี้ได้ยังไงกัน... ...」
|
|
|
66เอย์ริน 「จริงอยู่ว่ามันน่าสงสัยว่าใช้พิษได้ยังไง, เคลื่อนไหวได้ยังไง... ...
แต่เนื้อในน่าจะไร้เดียงสาอยู่นะ」
|
|
|
69เมดี้ 「ไม่ใช่แค่สุซุรัน, จะแบ่ง Collection พิษของฉันให้ด้วยก็ได้นะ ?」
|
|
|
72เมดี้ 「Belladonna, โทริคาบุโตะ, แล้วก็---ฮิกันบานะก็มี」
|
|
|
75เรย์เซน 「อาจารย์, อย่าโดนหน้าตามันหลอกเอานะคะ !
|
|
|
77 ยังไงก็น่าสงสัยอยู่ดีล่ะค่ะ !」
|
|
|
79 เธอยังไม่ได้ล้มเลิกเรื่องการปลกแอกตุ๊กตา
|
|
|
81 แค่คิดว่ายังไม่ถึงเวลานั้นเท่านั้นเอง
|
|
|
83 จำเป็นต้องสร้างพันธมิตรของตัวเองให้มากกว่านี้ เพื่อการนั้น, ก่อนอื่นต้องเรียนรู้
โลกที่อยู่นอกเนินสุซุรันให้ดีเสียก่อน
|
|
|
86 ทว่า, ในการสร้างพันธมิตรนั้น, มันต่างจากการสร้างยาพิษ, เพราะมีฝ่ายตรงข้าม
|
|
|
88 กล่าวคือ, จำเป็นต้องกุมหัวใจของฝ่ายตรงข้ามให้ได้นั่นเอง
|
|
|
90 เธอยังอยู่ในระหว่างการเรียนรู้ศาสตร์การเข้าสังคม แต่ก็รู้ตัวดีว่า
แค่สิ่งของหรือรูปลักษณ์ภายนอก ไม่อาจสร้างพันธมิตรที่แท้จริงได้
|
|
|
93 สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ, การที่ตัวเองรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดของจิตใจของผู้อื่น
|
|
|
95 ช่วงที่เอาแต่เก็บตัวนั้นไม่เคยพยายามศึกษา, เธอจึงยังคงลังเล, แต่ก็คิดว่าจากนี้ไป
จะพยายามปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนให้มากขึ้น
|
|
|
98 Congratulations! Ending No.12
|
