|
8 โลกวิญญาณ, สถานที่อาศัยของมนุษย์ที่ตายแล้ว, และรอการเกิดใหม่
|
|
10 เกนโซวเคียวกำลังบานสะพรั่ง, แต่โลกวิญญาณได้ผ่านพ้นฤดูแห่งซากุระไปแล้ว,
|
|
12 และเริ่มเตรียมรับมือกับฤดูร้อนแล้ว
|
|
14 เหตุวิปลาสที่ทำให้รู้สึกถึงพลังชีวิตในครั้งนี้, ไม่ส่งผลกระทบมาถึงโลกวิญญาณเลย
|
|
17 ยูยูโกะ 「โยวมุ, แกล้งทำเป็นทำความสะอาดอยู่เหรอ~?」
|
|
20 โยวมุ 「อ๊ะ, ท่านยูยูโกะ
|
|
22 ไม่ได้แกล้งนะคะ ทำความสะอาดอยู่ค่ะ」
|
|
24 ยูยูโกะ 「รู้แล้วใช่มั้ย ? เกนโซวเคียวมีดอกไม้เต็มไปหมดเลยนี่นา
|
|
26 โยวมุคิดจะปิดเป็นความลับต่อฉันแล้วฮุบไว้คนเดียวล่ะสิ ?」
|
|
28 โยวมุ 「ไม่เข้าใจว่าฮุบอะไรไว้คนเดียวนะคะ, ก็แต่แรกเริ่มเดิมที ท่านยูยูโกะเป็นคนบอกฉันเองไม่ใช่เหรอคะ」
|
|
31 โยวมุ 「แล้วดอกไม้ของเกนโซวเคียวพวกนั้น... ...
|
|
33 มันคือเหตุวิปลาสค่ะ
|
|
35 แถมยังอยู่ในสภาพที่ไม่มีทางแก้ไขได้แล้วด้วย」
|
|
37 โยวมุ 「ถ้าหากจะไปชมดอกไม้ล่ะก็, ต้องไปด้วยกันเท่านั้นนะคะ」
|
|
39 ยูยูโกะ 「จะไปคนเดียวอ่ะ~」
|
|
41 โยวมุ 「ไม่ได้ค่ะ」
|
|
43 ยูยูโกะ 「จริงสิจริงสิ, ได้ยินอีกเรื่องรึยัง ?
|
|
45 โยวมุ... ...เธอโดนท่านยมบาลโกรธมาสินะ ?」
|
|
48 โยวมุ 「ทำไมถึงรู้เรื่องนั้นได้ล่ะคะ ?」
|
|
50 ยูยูโกะ 「ฟังมาจากเจ้าตัวโดยตรงเลยล่ะจ้ะ」
|
|
52 โยวมุ 「งั้นเหรอคะ, ก็โดนดุมาว่า อย่าฟันยูวเรย์ให้มากเกินไปนัก น่ะค่ะ」
|
|
54 ยูยูโกะ 「ที่สำคัญกว่าเรื่องนั้นก็คือ,
|
|
56 ต้องเอาใจใส่เรื่องการศึกษาของเธอให้มากกว่านี้แล้วล่ะ」
|
|
58 โยวมุ 「เอ๋ ? กะ.. การศึกษาอะไรเหรอคะ ?」
|
|
60 ยูยูโกะ 「ถึงจะบอกว่า ให้มากกว่านี้ ก็เถอะน้า
|
|
62 แต่ก็ไม่เคยให้การศึกษามาตั้งแต่แรกซะด้วยสิ
|
|
64 งั้นก่อนอื่น, เริ่มจากวิธีชงชาให้อร่อยละกัน」
|
|
66 โยวมุ 「เรื่องที่ยมบาลอยากบอกมันใช่เรื่องนั้นแน่เหรอคะ... ...?」
|
|
68 ยูยูโกะ 「ต้องศึกษาไปอย่างไม่เร่งร้อนนะ
|
|
70 ก็แหม, จู่ๆ จะให้มาสอนว่า โลกวิญญาณคืออะไร ยูวเรย์คืออะไร
|
|
72 เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีนี่เนอะ ?」
|
|
74 โยวมุ 「คิดว่า, ไม่เป็นอย่างนั้นหรอกค่ะ」
|
|
76 ยูยูโกะ 「แต่ว่านะ, ตอนนี้จำไว้แค่นี้ก่อนก็พอ」
|
|
78 โยวมุ 「คะ ?」
|
|
80 ยูยูโกะ 「ห้ามฟาดฟันยูวเรย์ที่อยู่ในเกนโซวเคียวด้วยดาบของเธอ」
|
|
82 โยวมุ 「เอ๊ะ ? เอาแบบนั้นสินะคะ」
|
|
84 ยูยูโกะ 「ก็แหม... ...มันเปลืองดาบนี่นา」
|
|
86 โยวมุ 「ดาบมันไม่ลดจำนวนลงหรอกค่ะ... ...
|
|
88 แต่ยังไงจะจารึกลงตับเอาไว้ค่ะ」
|
|
91 โลกวิญญาณ, คือสถานที่ให้เหล่าวิญญาณที่ยังไม่อาจนิพพานได้อยู่อาศัยเป็นเวลาชั่วคราว
|
|
93 วิญญาณที่ไม่อาจนิพพานได้นั้น, ก็คือผู้ที่ยังว้าวุ่นสับสนหลงทางหรือยังมีความอาลัยอาวรณ์อยู่
|
|
95 โดยท่านยมบาลจะกำหนดโลกหลังความตายให้แก่วิญญาณโดยขึ้นอยู่กับน้ำหนักของบาปกรรมที่วิญญาณดวงนั้นมีอยู่
|
|
97 บ้างก็ไปนรก, บ้างก็ไปสวรรค์, บ้างก็มายังโลกวิญญาณ... ...
|
|
99 ดาบของโยวมุใช้ผ่าความว้าวุ่นสับสนของวิญญาณ, กล่าวคือนิพพานทันที
|
|
101 ดังนั้นหากถูกฟาดฟันก่อนที่จะถูกพิพากษาโดยท่านยมบาล, ผู้มีความผิดก็จะได้ขึ้นสวรรค์ซะงั้น
|
|
104 จึงไม่ควรฟาดฟันยูวเรย์ของโลกนี้
|
|
106 ท่านยมบาลกล่าวไว้ว่า ดอกไม้ก็คือยูวเรย์จากโลกภายนอก
|
|
108 เมื่อคุณหนูได้ยินเช่นนั้นจึงบอกแก่โยวมุว่า จงพยายามไม่ฟาดฟันยูวเรย์,
|
|
110 การที่คุณหนูพูดแบบนี้, ก็คือ Message ถึงโยวมุว่า จงปล่อยเหตุดอกไม้วิปลาสไปซะ นั่นเอง
|
|
112 ดอกไม้ในเกนโซวเคียวยังคงเบ่งบานต่อไป
|
|
114 โยวมุคิดว่า เลิกอาละวาดและพยายามทำให้ดอกไม้กลับเป็นปกติ แล้วออกไปชมดอกไม้อย่างสบายใจกับคุณหนูดีกว่า
และครั้งนี้จะไปในฐานะคนของโลกวิญญาณ... ...
|
|
117 Congratulations ! Ending No. 4
|