Th10.5/ฉากจบของอายะ

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/scenario/aya/ed.cv0.jdiff

	ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในฤดูร้อน@ ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ อาณาเขตทางตะวันออก――และตอนนี้ยังคงพังพินาศอยู่@ แม้จะไม่สูญเสียหน้าที่ในการเป็นศาลเจ้าไป แต่ก็สูญเสียหน้าที่ในการเป็นที่อยู่อาศัยไป
	เล่ากันว่าต้นเหตุการพังทลายของศาลเจ้าคือ แผ่นดินไหว@ จึงต้องมากลุ้มใจว่าจะเขียนข่าวเกี่ยวกับศาลเจ้าที่พังเพราะแผ่นดินไหวยังไงดี@ เพราะหนังสือพิมพ์นั้น, ถ้าไม่เขียนให้แปลกประหลาดน่าสนใจ ก็จะไม่มีใครอ่านกัน
	อายะ 「แบบนี้มันยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่นะคะ@ 　　　　ทั้งๆที่ทำลายได้หมดจดขนาดนี้แท้ๆ 　　　　แต่ไม่มีใครสักคนที่รู้สึกถึงแผ่นดินไหวเลย นอกจากมิโกะคนเดียว」
	อายะ 「หรือว่าบางที, ศาลเจ้า... ...@ 　　　　จะมีโครงสร้างที่เปราะบาง, ซึ่งค่อนข้างอ่อนแอต่อแผ่นดินไหวกันนะ 　　　　หรือจะเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีตำหนิกันนะ !?」
	อายะ 「ท่าทางจะเขียนบทความไปในแนวนั้นได้นะ@ 　　　　『บ้านของคุณเป็นยังไงบ้าง !? ถูกแลกตาย ! กับดักของการก่อสร้างแบบลดขั้นตอน』」
	เรย์มุ 「คึกคักอะไรอยู่คนเดียวน่ะ」@ อายะ 「อ๊ะ, กลับมาแล้วเหรอ ?」@ เรย์มุ 「อ๊า--- เหนื่อยจริงๆ ! ให้ตายสิ !」
	อายะ 「หลังจากนั้นแล้วเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ ?」@ เรย์มุ 「จะว่ายังไงดีล่ะ, ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ไปเจอตัวน่าโมโหที่เหนือเมฆเข้า, 　　　แล้วก็จะให้ยัยนั่นบูรณะซ่อมแซมศาลเจ้าให้น่ะ」
	อายะ 「เอ๋---? แบบนั้นมันยิ่ง... ...」@ เรย์มุ 「ถึงยัยนั่นจะยอมรับด้วยความยินดีก็เถอะ, แต่มันยังไงกันน้า」@ อายะ 「แหม, ได้ลู่ทางที่จะบูรณะศาลเจ้ามาก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอคะ ?」
	เรย์มุ 「มันก็ใช่อยู่หรอกนะ」@ อายะ 「งั้น, เก็บภาพศาลเจ้าก่อนที่จะถูกบูรณะซ่อมแซมไว้ดีกว่า」@ เรย์มุ 「ทำไมล่ะ ?」
	อายะ 「ฟังจากที่คุณเล่าแล้ว, คิดว่าเวลาที่รูปภาพพวกนี้จะมีประโยชน์ต้องมาถึงแน่ๆเลยค่ะ」
	ลางสังหรณ์ของอายะบอกว่า, คนบนเมฆที่เรย์มุไปเจอเข้านั้นต้องอันตรายแน่ ให้คนๆนั้นมาบูรณะซ่อมแซมศาลเจ้าก็รู้ๆอยู่ว่าจะถูกทำอะไร เพราะงั้น, ก็เลยถ่ายภาพรูปทรงของชิ้นส่วนของศาลเจ้าในตอนนี้เอาไว้ก่อน
	หากบังเอิญว่า, ศาลเจ้ากลายเป็นอะไรอย่างอื่นที่ไม่รู้จักหน้าค่าตาไป... ... ขอแค่มีรูปถ่ายพวกนี้อยู่ ก็จะสามารถทำให้กลับมาใกล้เคียงกับของเดิมได้ อายะรู้ดีว่า, รูปถ่ายมีความถูกต้องแม่นยำ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่ในความทรงจำของสิ่งมีชีวิต