TH105/ฉากจบของซาคุยะ
บทแปล (โดยส่วนใหญ่) โดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com/2013/11/128-manual.html
data/scenario/sakuya/ed.cv0.jdiff
|
|
ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ อาณาเขตทางตะวันออก――และตอนนี้ยังคงพังพินาศอยู่@ แม้จะไม่สูญเสียหน้าที่ในการเป็นศาลเจ้าไป แต่ก็สูญเสียหน้าที่ในการเป็นที่อยู่อาศัยไป |
---|---|
|
มันคงเกิดขึ้นตอนที่ซาคุยะอยู่บนสวรรค์กระมัง เธอจึงไม่รู้สึกตัวว่าเกิดแผ่นดินไหวขึ้นแม้แต่นิดเดียว |
|
มาริสะ 「หลังคาถล่มลงมาอย่างงดงามเลยนะเนี่ย」@ ซาคุยะ 「เวลาที่สิ่งก่อสร้างพังเพราะแผ่นดินไหว ก็มีอยู่บ่อยๆนะที่หลังคามันถล่มลงมา」 |
|
เรย์มุ 「ทุกคนใจเย็นกันจังเลยนะ !」@ ซาคุยะ 「ดูเหมือนว่าที่คฤหาสน์มารแดงจะไม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนเลยสักนิดซะด้วยสิ」 |
|
มาริสะ 「ถ้าเปิดรับเงินบริจาคล่ะจะเป็นไง ? ด้วยกล่องเงินทำบุญนั่น」 |
|
|
|
มาริสะ 「... ...คาดไม่ถึงเลยนะนั่น」@ ซาคุยะ 「ถ้าไปขอร้องคนๆนั้นล่ะก็ คงไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องคลื่นสั่นสะเทือนหลังแผ่นดินไหวเลยล่ะ」 (Aftershock) |
|
|
|
ฉันแค่คิดขึ้นมาน่ะค่ะว่า, แผ่นดินไหวครั้งนี้เนี่ย คนๆนั้นเป็นคนก่อให้เกิดขึ้นมารึเปล่าน้า, อะไรทำนองนั้น」 |
|
ซาคุยะ 「อย่างแรกเลยก็คือ มันเป็นแผ่นดินไหวที่ทำลายศาลเจ้าได้เลยนะคะ.@ แต่ไม่มีใครอื่นรู้สึกตัวเลยแบบนี้ มันไม่ผิดธรรมชาติเกินไปหน่อยเหรอคะ ?」 |
|
แถมเวลาปกติก็ชอบพลั้งปากออกมาว่า 『อ๊า--- อยากก่อแผ่นดินไหวจังเลยน้า---』 ด้วยนะคะ」 |
|
ซาคุยะ 「จะจริงหรือไม่นั้น, เรย์มุ, เธอตัดสินเอาเองละกันค่ะ」@ เรย์มุ 「... ...ยัยนั่นเป็นคนร้ายสินะ ! มันอยู่ที่ไหนเหรอ ?」 |
|
เรย์มุ 「เหนือเมฆ... ...จะอยู่ที่ไหนฉันก็จะไปหาอยู่ดีนั่นแหละ ! ต้องจับยัยนั่นมาชดใช้เรื่องศาลเจ้าให้ได้เลย !」 |
|
|
|
|
|
|
|
|