โทโฮ12.3/ฉากจบของซานาเอะ

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/scenario/sanae/ed.cv0.jdiff

	――ศาลเจ้าฮาคุเรย์ซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนเกนโซวเคียว@ ความร้อนของฤดูร้อนทำให้ Contrast ระหว่างสีเขียวกับสีดำของศาลเจ้าเพิ่มสูงขึ้น@ หากจั๊กจั่นไม่ร่ำร้อง คงจะสูญเสียความรู้สึกถึงความเป็นจริงและถูกยับยั้งการคิดพิจารณาสิ่งต่างๆไปแล้ว@ การไม่คิดอะไรเลย เป็นสิ่งที่ง่ายสำหรับอนินทรีย์วัตถุ แต่ยากสำหรับมนุษย์
	มาริสะ 「เฮ้ย--- เห็นหนังสือพิมพ์นี่รึยัง ?」@ เรย์มุ 「ดูอยู่นี่ล่ะ 　　　ไดโชวกิ(หมากรุกญี่ปุ่นชนิดหนึ่ง)แห่งภูเขาและท้องฟ้าครั้งที่สี่สิบเจ็ด」
	มาริสะ 「เออ ช่วยไม่ได้ที่จะเห็นหมากรุกที่ไม่รู้แพ้ชนะแบบนั้นน่ะนะ 　　　　ช่วงนี้ก็เอาแต่เดินหมากเหมือนเดิมซ้ำไปซ้ำมาจนไม่รู้ตัวว่า@ ทำแบบเดิมซ้ำอยู่กี่วันแล้วนี่นะซะที่ไหนล่ะโว้ย นี่ต่างหาก ข่าวนี้」
	เรย์มุ 「Bazaar (ตลาดนัด) พรายน้ำแห่งอนาคต 　　　งานเทกระจาดของรักของหวงลดราคาครั้งใหญ่ มีตั้งแต่สิ่งประดิษฐ์ของกัปปะไปจนถึงชิริโคะดามะเลยทีเดียว」@ มาริสะ 「ช่างน่าสนใจอะไรอย่างนี้ ลองไปดูกันมั้ย ? 　　　　อาจจะบังเอิญเจอของดีราคาถูกเข้าก็ได้นะว้อย」
	เรย์มุ 「เอาไงดีนะ--- 　　　สิ่งประดิษฐ์ของกัปปะนี่ท่าทางจะเหม็นคาวซะด้วยสิ」@ มาริสะ 「ไม่เป็นอย่างนั้นหรอกน่า」
	เรย์มุ 「ที่สำคัญคือเกิด Appeal (ดลใจ) อะไรขึ้นมา ? 　　　จู่ๆก็เปิด Bazaar ขึ้นมาซะนี่」
	มาริสะ 「เงินทุนไม่พอไม่ใช่เหรอ ?@ 　　　　หมดไปกับค่าบำรุงรักษาเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นนั่นไง」
	เรย์มุ 「ถ้าเป็นเพราะแบบนั้นมันก็ดีอยู่หรอกน้า@ 　　　อ๊ะ มีเขียนเรื่องตุ๊กตาขนาดยักษ์ไว้ด้วยล่ะ」
	มาริสะ 「ไหน ไหน@ 　　　　『ตุ๊กตาเคลื่อนไหวอัตโนมัติรูปร่างโยวไคขนาดยักษ์, ฮิโซวเทนโซะคุ, ออกโรง』 　　　　『ฮิโซวเทนโซะคุสามารถมองเห็นได้จากที่ไกลๆ หากมุ่งหน้ามาหามันจนได้ร่วมงานก็คงดี』」
	เรย์มุ 「สินค้าไม่ใช่เหรอเนี่ย」@ มาริสะ 「คิดจะซื้องั้นเหรอ ?@ 　　　　ดูจากบทความแล้วมันน่าจะเป็นแค่จุดสังเกตมากกว่านะ」
	เรย์มุ 「เห็นว่าอยู่ในระหว่างทดลอง แต่การเคลื่อนไหวก็ดูสมจริงทีเดียวนะ ?@ 　　　ทำให้เคลื่อนไหวแบบนั้นได้ยังไงกันนะ」
	มาริสะ 「นั่นสิน้า 　　　　จะควบคุมด้วยเส้นใย มันก็ใหญ่เกินไปซะด้วย... ...」@ เรย์มุ 「ดีจังน้า... ...」
	――ศาลเจ้าโมริยะ, ศาลเจ้าแห่งใหม่ซึ่งตั้งอยู่บนภูเขา@ แม้เป็นฤดูร้อนแต่บนภูเขาก็ยังหนาวอยู่, ราวกับกำลังหัวเราะเยาะความขมขื่นของชาวตีนเขาเลย@ ที่นี่มีเทพเจ้าสององค์กับเทพเจ้า... ...อีกหนึ่งคน อาศัยอยู่
	สุวะโกะ 「... ...ฮิโซวเทนโซะคุน่ะนะ มันก็แค่ Ad Balloon ของพวกกัปปะเท่านั้นแหละ@ 　　　　　แต่ก็เคลื่อนไหวได้สมจริงใช่มั้ยล่ะ ?」@ ซานาเอะ 「สมจริงอย่างสูญเปล่าน่ะสิคะ ฉันอุตส่าห์มั่นใจว่าเป็นหุ่นยนต์ยักษ์แน่แท้ๆ」 (Ad Balloon ย่อมาจาก Advertising Balloon อันหมายถึง บอลลูนโฆษณา นั่นเอง)
	คานาโกะ 「หืม--- สร้างของแบบนั้นขึ้นมางั้นสิน้า@ 　　　　　ทั้งๆที่ถ้าให้ฉันช่วยก็จะออกแบบมาให้ใช้งานจริงได้มากกว่านี้แท้ๆ」
	สุวะโกะ 「ฉันบอกไปว่าให้สร้างขึ้นมาโดยคิดถึงเฉพาะเรื่องการเคลื่อนไหวที่สมจริงโดยไม่คิดอะไร มากกว่าการใช้งานจริงอะไรเทือกนั้นน่ะนะ@ 　　　 การออกแบบของกัปปะก็ยอดเยี่ยมดีนะ, ภายในว่างเปล่าอย่างยอดเยี่ยมเลยล่ะ」
	ซานาเอะ 「ไม่คิดอะไรเลย ? 　　　　　หมายความว่ายังไงเหรอคะ... ...」@ คานาโกะ 「อย่างนี้นี่เอง 　　　　　ถ้ามันสามารถเคลื่อนไหวได้เองตามใจชอบก็จะวุ่นวายสินะ」
	สุวะโกะ 「ใช่ เจ้าตัวมหึมาแบบนั้นถ้าเกิดกลายเป็นทสึคุโมะงามิขึ้นมาล่ะก็คงวุ่นวายน่าดูเลยล่ะนะ@ 　　　　　เมื่อเคลื่อนไหวอย่างมีความหมายซ้ำไปซ้ำมาก็จะเกิดการคิดขึ้นในจุดนั้น 　　　　　หลังจากนั้นไม่นานก็จะกลายเป็นทสึคุโมะงามิไป@ 　　　　　ดังนั้นจึงจำเป็นต้องสร้างตุ๊กตาที่ไม่คิดอะไรเลยออกมา」
	ซานาเอะ 「อย่างนั้นเองเหรอคะ@ 　　　　　แต่ว่า ทำยังไงถึงสร้างการเคลื่อนไหวที่สมจริงอย่างนั้นได้ล่ะคะ ?」
	สุวะโกะ 「แน่นอน, พลังนิวเคลียร์ไงล่ะ」@ ซานาเอะ 「พลังนิวเคลียร์เนี่ยไม่ว่าอะไรก็ทำได้งั้นเหรอคะ ?@ 　　　　　อีกอย่าง, ฉันยังไม่เข้าใจเลยค่ะ ว่าพลังนิวเคลียร์มันคืออะไรกันแน่น้า」
	คานาโกะ 「จริงๆแล้วพลังนิวเคลียร์ก็เป็นแค่แสงเท่านั้นล่ะนะ 　　　　　เพียงแต่ ความเข้มแสงมันมากมายมหาศาลจนเกินไปเท่านั้น@ 　　　　　การทำให้ตุ๊กตาขนาดยักษ์เคลื่อนไหวได้ ไม่พ้นต้องแปลงเป็นพลังงานอะไรสักอย่างก่อนสินะ 　　　　　อย่างความร้อนหรือไฟฟ้า... ...」
	สุวะโกะ 「ไอ้นั่นน่ะนะ---@ 　　　　　ก็แค่ใช้ประโยชน์จากไอน้ำของน้ำพุร้อนในการทำให้มันเคลื่อนไหวเท่านั้นล่ะ@ 　　　　　พอเพิ่มพลังไอน้ำเข้าไป มันก็จะยกแขนขึ้น, พอกักพลังไว้มันก็จะก้มหน้าลง」
	ซานาเอะ 「ถ้าอย่างนั้นมันก็แค่... ...」@ คานาโกะ 「ของที่เหมือนกับบอลลูนสินะ」@ สุวะโกะ 「ดังนั้นแม้กระทั่งความว่างเปล่าก็ยังยอดเยี่ยมไงล่ะ 　　　　　เจ้าฮิโซวเทนโซะคุเนี่ย」 (ปกติแล้วบอลลูนโฆษณาจะใช้ลมเป่าที่ฐาน แต่นี่กลับใช้ไอน้ำแทน)
	ซานาเอะ 「ฉันอุตส่าห์คิดว่าจะได้ต่อสู้กับหุ่นยนต์ยักษ์แล้วซะอีก」@ สุวะโกะ 「กรณีของซานาเอะ น่าจะอยากขับมากกว่าต่อสู้ ใช่มะ ?」@ ซานาเอะ 「ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่คะ 　　　　　ก็หุ่นยนต์ยักษ์รูปร่างมนุษย์มันเป็นความฝันของมนุษยชาตินี่คะ」
	คานาโกะ 「ตุ๊กตาที่มีไว้รวบรวมมนุษย์ 　　　　　โยวไคในเกนโซวเคียวเองก็คงจะสนใจอย่างแน่นอนเลยล่ะ@ 　　　　　พวกกัปปะนี่ช่างมีหัวการค้าจริงๆเลยน้า」@ สุวะโกะ 「แต่ฉันเป็นคนให้คำแนะนำนะ」