บทแปล (โดยส่วนใหญ่) โดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com/2013/11/128-manual.html
Good Ending No. 3
|
e03.msg.jdiff
|
|
|
#0@0มหาสถานบวงสรวง
|
|
|
#0@1ที่นั่นมีชินเรย์จิ๋ว (=ความโลภ) มารวมตัวกันเพื่อขอพรจากมิโกะอยู่เต็มไปหมด
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@2「แล้ว, เธออยากขออะไรล่ะ ?
|
|
|
#0@3ว่าไงนะ ? 『อยากกินของอร่อย ?』 ไปกินเห็ดซะสิ
|
|
|
#0@4『ปวดสะโพก ?』 มีร้านนวดดีๆอยู่นะ」
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@5「โว้ย, อย่างนี้ต้องทำยังไงถึงจะเข้าใจทั้งหมดได้ล่ะ」
|
|
Miko
|
#0@6「ก็บอกแล้วไงจ๊ะ, ว่าถ้าไม่ฟังความโลภทั้งสิบพร้อมๆกัน มันก็ไม่มีความหมาย」
|
|
Marisa
|
#0@7「ฟังความโลภทั้งสิบพร้อมๆกัน......งั้นเหรอ」
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@8「คอ......ง่วง......โดย......ในฝัน......พลัง......
|
|
|
#0@9เฮ้ย อย่าพูดพร้อมกันสิ !」
|
|
Miko
|
#0@10「ความคิดของผู้คนจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาจ้ะ
|
|
|
#0@11หากฟังไปตามลำดับ ผลลัพธ์ก็จะเปลี่ยนแปลงไป
|
|
|
#0@12ดังนั้นจึงต้องฟังพร้อมกัน เพื่อให้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงจ้ะ」
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@13「อย่าพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้เซ่, เฮ้ย」
|
|
Miko
|
#0@14「ฉันว่ามันก็ง่ายออกน้า」
|
|
Marisa
|
#0@15「เธอน่ะ, ไม่ใช่คนธรรมดานี่นา......」
|
|
|
|
|
|
#0@16ชินเรย์ต้องการรับกุศลผลบุญจากการคืนชีพของมิโกะ จึงมารวมตัวกันโดยธรรมชาติ
|
|
|
#0@17ความโลภอันเล็กน้อย แต่แสดงถึงตัวตนที่แท้จริงของมนุษย์
|
|
|
#0@18นั่นล่ะคือร่างจริงของชินเรย์จิ๋ว
|
|
|
|
|
|
#0@19ชินเรย์จิ๋วที่มารวมตัวกันในฮวงซุ้ยเป็นสิ่งที่เกินมือของมาริสะ
|
|
|
#0@20เธอจึงเลิกสนใจฮวงซุ้ย แล้วกลับไปใช้ชีวิตตามปกติเหมือนทุกที
|
|
|
#0@21แล้วหลังจากนั้นชินเรย์จิ๋วเป็นยังไง, งั้นเหรอ ?
|
|
|
|
|
|
#0@22เมื่อมิโกะไปเยือนหมู่บ้านมนุษย์ พวกมันก็หายไปในทันที
|
|
|
#0@23ข่าวลือเกี่ยวกับมิโกะที่สามารถฟังและเข้าใจเรื่องราวของสิบคนได้ในเวลาเดียวกัน
กลายเป็นประเด็นร้อนในหมู่ผู้คน
|
|
|
|
|
|
#0@24ส่วนมาริสะนั้นไม่เข้าใจจุดหมายปลายทางของชินเรย์จิ๋ว จึงเลิกสนใจไปแล้ว
|
|
|
#0@25ชินเรย์จิ๋วนั้นถูกดูดซับไปหมดแล้ว โดยชินเรย์ที่แท้จริงซึ่งมีนามว่า มิโกะ
|
|
|
#0@26
|
|
|
#0@26<c$Ending No.03 — พริบตาที่ศรัทธาถือกำเนิดขึ้นจากความโลภหลากหลาย.$>
|
|
|
#0@27<c$ยินดีด้วยที่ All Clear ! สมแล้วล่ะนะ !$>
|
|
|
|
Parallel Ending No. 04
|
|
e04.msg.jdiff
|
|
|
#0@0ห้องของมาริสะ
|
|
|
#0@1การถ่ายเทอากาศไม่ดี, ข้าวของกองสูงจนมืดทึม
|
|
|
#0@2มาริสะมิได้อยู่ที่นั่น
|
|
|
#0@3แต่ว่า, ได้ยินเสียงประหลาดพิลึกแว่วมาจากข้างนอก
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@4「ฮึบ ! ฮ่า !」
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@5「ฟู่, ฝึกวิชาแต่เช้านี่รู้สึกดีชะมัดเลยว่ะ」
|
|
|
|
|
|
#0@6จะอธิบายให้ฟัง !
|
|
|
#0@7ทำไมมาริสะถึงได้มาเต้นด้วยท่าประหลาดตั้งแต่เช้างั้นหรือ
|
|
|
#0@8ที่จริงเป็นเพราะมาริสะได้ยินความลับของลัทธิเต๋าจากเซย์กะ
|
|
|
#0@9ความลับของลัทธิเต๋าคืออะไรงั้นหรือ ?
|
|
|
|
|
|
#0@10นั่นคือความไม่แก่ไม่ตาย
|
|
|
#0@11เป้าหมายสุดท้ายของลัทธิเต๋าคือความไม่แก่ไม่ตายนั่นเอง
|
|
|
#0@12เคยได้ยินมาจากอิบาระคาเซนแล้วก็จริง, แต่เพิ่งได้เห็นกับตาว่ามีมนุษย์ที่ (อ้างว่า)
ไม่แก่ไม่ตาย คือ ฟุโตะและมิโกะ มาริสะจึงหลงใหลลัทธิเต๋าเข้าอย่างจัง !
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@13「ไฮ่ย่า--- !
|
|
|
#0@14เอ, ฝึกวิชาแบบเต๋าก็อารมณ์ประมาณนี้ล่ะมั้ง ?」
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@15「อืม, ได้เหงื่อดีจริงๆ
|
|
|
#0@16แบบนี้ต้องไม่แก่ไม่ตายได้แน่ๆ」
|
|
|
|
|
|
#0@17ใช่แล้ว, ฝึกแบบนั้นไปก็ไม่มีวันไปถึงการไม่แก่ไม่ตายหรอก
|
|
|
#0@18แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มาริสะได้ตื่นเช้าและออกกำลังกายจนมีสุขภาพดี
บางทีอาจมีอายุยืนขึ้นนิดหน่อยกระมัง
|
|
|
#0@19<c$Ending No.04 — ยังไงซะ, อีกเดี๋ยวก็เบื่อการฝึกวิชาแล้วล่ะ.$>
|
|
|
#0@20<c$นี่คือ Parallel Ending ! ยินดีด้วย !$>
|
|
|
|
Bad Ending No. 10
|
|
e10.msg.jdiff
|
|
|
#0@0ฮวงซุ้ยที่มิโกะหลับใหลอยู่
|
|
|
#0@1แม้จะสามารถเอาชนะได้ แต่ก็ได้แผลมาเต็มตัว
|
|
|
|
|
Marisa
|
#0@2「ยัยนี่อันตรายชะมัด
|
|
|
#0@3ออร่าแตกต่างจากพวกที่เคยเจอมาจนถึงตอนนี้เลยว่ะ
|
|
|
#0@4หนีก่อนดีกว่า !」
|
|
|
|
|
|
#0@5มาริสะรู้สึกได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของพวกมิโกะ จึงหนีกลับมา
|
|
|
#0@6เจอครั้งแรกก็ถูกสั่งสอนว่าร้ายกาจขนาดนี้ เธอจึงเตรียมตัวสำหรับการเปิดศึกอีกครั้ง
|
|
|
#0@7
|
|
|
#0@7<c$Ending No.10 — จดจำรูปแบบการโจมตีของศัตรูแล้วพยายามเข้า.$>
|
|
|
#0@8<c$จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !$>
|
|
|
|
