บทแปล (โดยส่วนใหญ่) โดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com/2013/11/128-manual.html
Good Ending No. 1
|
e01.msg.jdiff
|
|
#0@0 ศาลเจ้าฮาคุเรย์
|
|
#0@1 ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
|
|
#0@2 ดอกซากุระที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิด, ก็คงจะกระจายไปด้วยสายลมที่ทำให้รู้สึกดี
|
|
|
Marisa
|
#0@3 「เห, เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นด้วยเหรอเนี่ย (ในระหว่างที่ฉันนอนหลับอยู่)」
|
Reimu
|
#0@4 「อีกฝ่ายแข็งแกร่งเอาเรื่องแต่ก็ไม่มีอะไรหรอก
|
|
#0@5 เป็นแค่กลุ่มคนตกยุคเท่านั้นเอง」
|
|
|
Marisa
|
#0@6 「(เทียบกับเกนโซวเคียวแล้วยังจัดว่าตกยุคเนี่ยน้า)
|
|
#0@7 แล้ว, หลังจากนั้นยัยพวกนั้นเป็นยังไบ้างล่ะ ?」
|
Reimu
|
#0@8 「เห็นบอกว่าใต้วัดไม่น่าอยู่
ก็เลยจะย้ายฐานที่มั่นน่ะ」
|
|
|
Marisa
|
#0@9 「เห, ไปอยู่ที่ไหนล่ะ
อยากเจอยัยพวกนั้นนิดหน่อยว่ะ」
|
Reimu
|
#0@10 「พวกนั้นไม่ได้บอกว่าจะย้ายไปที่ไหนน่ะ
|
|
#0@11 ได้ยินมาแค่ว่า จะสร้างสถานปฏิบัติธรรมสำหรับเซียนโดยเฉพาะ น่ะ」
|
|
|
Marisa
|
#0@12 「สถานที่สำหรับเซียนโดยเฉพาะ ? ที่ไหนล่ะนั่น, ภูเขางั้นเหรอ ?
(มีเซียนที่อาศัยบนภูเขาอยู่แล้วนี่นะ)」
|
Reimu
|
#0@13 「ก็บอกแล้วไง ? ว่าไม่รู้
|
|
#0@14 อ๊า--- คราวหน้าจะเชิญฉันไปเที่ยวบ้างมั้ยน้า」
|
|
|
|
#0@15 หลายวันต่อมา ณ ศาลเจ้าฮาคุเรย์
|
|
|
|
#0@16 มิโกะปรากฏตัวขึ้นในขณะที่เรย์มุกำลังทำความสะอาดสวนเหมือนทุกที
|
|
|
Miko
|
#0@17 「ฮึบ」
|
Reimu
|
#0@18 「โอ๋」
|
Miko
|
#0@19 「อ๊ะ, วันก่อนขอบใจมากนะ」
|
Reimu
|
#0@20 「โอ๋ ?」
|
|
|
Miko
|
#0@21 「แหม, ต้องขออภัยที่มาทักทายหลังย้ายบ้านช้านะคะ
|
|
#0@22 การต่อสู้เมื่อครั้งก่อนได้แสดงท่าทางไร้มารยาทออกไป ต้องขออภัยด้วยค่ะ
|
|
#0@23 ยังไม่ถึงเวลาตื่นนอน, ความสามารถในการวินิจฉัยไตร่ตรองเลยทื่อไปหน่อยค่ะ」
|
Reimu
|
#0@24 「โอะ......」
|
|
|
Miko
|
#0@25 「เธอน่ะ, ไม่สิ คุณน่ะ, มีความสามารถอันไร้ขีดจำกัดซ่อนอยู่ในกายค่ะ
|
|
#0@26 ฉันอยากจะมาขอโทษเรื่องวันก่อน และเชิญไปที่บ้านน่ะค่ะ」
|
Reimu
|
#0@27 「โอ๋ ?」
|
Miko
|
#0@28 「ว่าอย่างไรบ้างคะ ?」
|
Reimu
|
#0@29 「บะ.. บ้านของเธอ ? ที่ไหนล่ะนั่น ?」
|
|
|
Miko
|
#0@30 「ก็ตรงที่ฉันอยู่นี่ไงล่ะ」
|
Reimu
|
#0@31 「......เธอเป็นมดหรือตัวอ่อนแมลงเนี่ย !」
|
|
|
|
#0@32 แน่นอนว่า, มิโกะไม่ใช่ทั้งมดและตัวอ่อนแมลง
|
|
#0@33 พวกฟุโตะบอกว่าถ้าอยู่ใต้วัดซึ่งเป็นรังของโยวไคอย่างนี้ก็ไม่น่าอยู่เท่าไหร่
มิโกะจึงสร้างสถานปฏิบัติธรรมขึ้นมาในสถานที่ใหม่ แล้วย้ายไปอยู่ที่นั่น
|
|
#0@34 ที่นั่นเป็นโลกที่กว้างขวางและมีพื้นที่ว่างอย่างไร้จำกัด ซึ่งถูกขนานนามว่า โลกเซียน
|
|
|
|
#0@35 ด้วยเหตุนี้, พวกมิโกะจึงสามารถเดินทางไปยังที่แห่งใดก็ได้ในพริบตา
|
|
|
|
#0@36 เรย์มุถูกเชิญไปดูสถานปฏิบัติธรรมดังกล่าว
|
|
#0@37 เธอรู้สึกว่าเคยเห็นสิ่งก่อสร้าง อุปกรณ์ และเครื่องประดับเหล่านั้นจากที่ไหนสักแห่ง
ดวงจันทร์งั้นเหรอ, สวรรค์งั้นเหรอ......
|
|
#0@38 <c$Ending No.01 — สิ่งที่อาศัยอยู่ในช่องว่าง ไม่ได้มีแค่มดอย่างเดียวนะ.$>
|
|
#0@39 <c$ยินดีด้วยที่ All Clear ! สมแล้วล่ะนะ ! $>
|
|
|
Parallel Ending No. 02
|
e02.msg.jdiff
|
|
#0@0 ศาลเจ้าฮาคุเรย์
|
|
#0@1 ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
|
|
#0@2 ตอนนี้, มิใช่ศาลเจ้าเพียงหนึ่งเดียวของเกนโซวเคียวแล้ว
|
|
|
Reimu
|
#0@3 「อ๊า---, วันนี้ว่างจังเลยน้า
|
|
#0@4 กินข้าวดีกว่า ! เอางั้นแหละ !」
|
|
|
|
#0@5 『แกรกแกรก』
|
Reimu
|
#0@6 「หือ, เสียงอะไรบางอย่างมาจากกำแพง ?」
|
|
|
Seiga
|
#0@7 「ย้า」
|
Reimu
|
#0@8 「!?!?」
|
Seiga
|
#0@9 「การต่อสู้เมื่อครั้งก่อนยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ」
|
Reimu
|
#0@10 「ดะ.. ดะ.. เดี๋ยวสิ อย่าเจาะกำแพงสิ !」
|
|
|
Seiga
|
#0@11 「ไม่ต้องห่วง, ของแค่นี้, เดี๋ยวก็หายแล้วล่ะ」
|
Reimu
|
#0@12 「รูหายไปแล้ว......, เอ๋ อะไรเนี่ย ? มายากล ?」
|
Seiga
|
#0@13 「แล้วก็, ธุระที่มาที่นี่คือ
ดิฉัน, คาคุ เซย์กะ, อยากสอนวิชาเต๋าให้แก่คุณค่ะ」
|
Reimu
|
#0@14 「หา ?」
|
|
|
Seiga
|
#0@15 「พลังของคุณยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ
ไม่น่าเชื่อเลยว่า, แม้แต่ท่านโทโยซาโตะมิมิก็ยังโค่นไม่ได้」
|
Reimu
|
#0@16 「ฉันไม่รู้จักเต๋าอะไรนั่นหรอก」
|
Seiga
|
#0@17 「พูดอะไรอย่างนั้นล่ะ, พลังที่เธอใช้อยู่ก็คือวิชาเต๋านะ」
|
Reimu
|
#0@18 「หา ?」
|
|
|
Seiga
|
#0@19 「ทั้งลูกแก้วหยินหยาง ทั้งยันต์ ทั้งการ Trance เข้าสู่โลกผี
สิ่งต่างๆเหล่านั้นล้วนเป็นพลังของเต๋าไม่ใช่เหรอคะ」
|
Reimu
|
#0@20 「จริงเหรอ ?」
|
Seiga
|
#0@21 「จริงค่ะ
แต่ที่ญี่ปุ่นอาจจะเรียกว่า องเมียวโดว ล่ะมั้งคะ......」
|
|
|
|
#0@22 อันตราย ! เรย์มุกำลังถูกเซย์กะรุกประชิด
|
|
#0@23 เซียนมารตนนี้กำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่นะ
|
|
#0@24 แต่อันที่จริงแล้ว, เธอแค่ถูกครอบงำด้วยพลังของเรย์มุอย่างบริสุทธิ์ใจเท่านั้นเอง
|
|
|
|
#0@25 เซียนมารตนนี้มักถูกชักจูงโดยพลังของมนุษย์ที่แข็งแกร่ง จนเป็นนิสัยไปแล้ว
|
|
#0@26 และนี่ก็คือสาเหตุที่เธอพยายามเผยแผ่ลัทธิเต๋าให้แก่มิโกะนั่นเอง
|
|
#0@27
|
|
#0@27 <c$Ending No.02 — มันก็จริงที่ว่าท่าของเรย์มุนั้นไม่ใช่ของลัทธิชินโตน่ะนะ.$>
|
|
#0@28 <c$นี่คือ Parallel Ending ! ยินดีด้วย !$>
|
|
|
Bad Ending No. 09
|
e09.msg.jdiff
|
|
#0@0 ฮวงซุ้ยที่มิโกะหลับใหลอยู่
|
|
#0@1 แม้จะสามารถเอาชนะได้ แต่ก็ได้แผลมาเต็มตัว
|
|
|
Reimu
|
#0@2 「อะไรเนี่ย, แข็งแกร่งจัง ! แบบนี้เกนโซวเคียวต้องตกอยู่ในอันตรายแน่ !
ต้องรีบกลับไปแล้วพยายามไม่ให้ยัยพวกนี้ออกมาสู่ภายนอกได้......」
|
|
|
|
#0@3 เรย์มุรีบร้อนกลับไปที่ศาลเจ้าเพื่อเตรียมมาตรการรับมือ
|
|
#0@4 เธอเชื่อว่า ขอแค่มีมาตรการรับมือก็จะไม่มีทางพ่ายแพ้ !
|
|
#0@5
|
|
#0@5 <c$Ending No.09 — ยังฝึกฝนไม่เพียงพอนะ.$>
|
|
#0@6 <c$จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !$>
|
|
|