โทโฮ 13.5/ฉากจบของมิโกะ

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/ed/ed_miko.pl.jdiff

	หมู่บ้านมนุษย์
	การต่อสู้แสนตระการตาไม่มีให้เห็นอีกแล้ว\. ทุกคนกำลังคิดว่าจะพยายามใช้ชีวิตอย่างแข็งขัน
	สุดท้ายแล้วสภาพที่เหมือนงานเทศกาลก็เป็นแค่วันไม่ธรรมดาเท่านั้น\. วันธรรมดาต้องเงียบสงบและสงบสุขอย่างนี้แหละถึงจะดี
	เรย์มุ「 หน้ากากแห่งความหวัง ?」\. มิโกะ「 ใช่แล้ว นั่นคือสิ่งที่หายไป และเป็นต้นเหตุให้จิตใจของมนุษย์ปั่นป่วนค่ะ」
	มิโกะ 「 หน้ากากที่เลิศล้ำจะแสดงอารมณ์ความรู้สึกออกมาอย่างยอดเยี่ยม\. และเมื่อมันเลิศล้ำเกินไป เพียงแค่สวมใส่\. ก็สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ค่ะ」
	เรย์มุ 「 อ๋อ--- อย่างนี้นี่เอง---\. มันก็จริงนะ แค่ใส่หน้ากากหัวเราะ ก็หัวเราะออกมาเฉยเลย」
	เรย์มุ 「 แล้ว... เธอก็เลยสร้างหน้ากากแห่งความหวังขึ้นมา เพื่อรักษาจิตใจที่ปั่นป่วนงั้นสินะ 」\. มิโกะ 「 ใช่แล้ว ถูกต้องตามนั้นค่ะ 」
	เรย์มุ 「 ว่าแต่หน้ากากแห่งความหวังเนี่ย\. หน้าตาเป็นยังไงเหรอ ? 」
	เรย์มุ 「 หา ? หน้าของเธอ ?」\. มิโกะ 「 ใช่แล้ว สิ่งนี้แหละที่จะกลายเป็นความหวัง」\. เรย์มุ 「 มั่นใจน่าดูเลยนะ」
	มิโกะ 「 แถมยังช่วยเพิ่มชื่อเสียงของฉันได้ด้วย\. เป็นหน้ากากที่ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวค่ะ \. เหมือนกับพวกรูปหล่อทองแดงนั่นล่ะค่ะ」
	เรย์มุ 「 ถ้าไม่ใจกล้าหน้าด้านขนาดนั้น คงเอาชนะสงครามศาสนาไม่ได้......สินะ」
	มิโกะสร้างหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ขึ้นมา\. ความหวังไม่ได้มาสิงสถิตในทันที\. แต่ก็ช่วยสะกดความคลุ้มคลั่งของ ฮาตะ โนะ โคโคโระเอาไว้ได้
	ความสงบสุขจึงมาเยือนยังจิตใจของมนุษย์ด้วยสิ่งนี้\. กาลเวลาจะเป็นตัวช่วยแก้ปัญหาเรื่องการเติมเต็มความหวังให้แก่หมู่บ้านเอง
	แต่ว่ามิโกะเองก็ตกใจที่หน้ากากซึ่งตนเคยสร้างไว้ในอดีต ได้กลายร่างเป็นโยวไคเมนเรย์คิ(ภูตหน้ากาก)
	เธอไม่ได้สำนึกผิด\. แค่ตกใจในความสามารถของตัวเอง และยิ่งมีความมั่นใจมากขึ้นเท่านั้นเอง......