โทโฮ 14.5/ฉากจบของมาริสะ

บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com

data/event/script/ed_marisa.pl.jdiff

	――ศาลเจ้าฮาคุเรย์
	มาริสะสั่งสอนสาวมัธยมปลายอย่างงดงาม แล้วกลับมาสู่เกนโซวเคียวในเวลาไม่นานนักตอนที่กลับมาถึง
	ออคคัลท์บอลก็ไม่อยู่กับตัวแล้ว\. เท่านี้ก็คงเข้าใจได้แล้ว
	ไม่รู้ว่าทำไมคาเซนถึงหายตัวไปจากศาลเจ้า แถมยังไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆบนสิ่งก่อสร้างต่างๆเลย\. มาริสะรู้สึกเหมือนโดนจิ้งจอกหลอกปั่นหัวเล่น
	\c[255,210,255]มาริสะ : อูยยย นี่มันยังไงกันแน่เนี่ย ?\. นั่นคือโลกภายนอกงั้นเหรอ...... ?
	――ความฝันหรือความเป็นจริง\. ยิ่งย้อนนึกถึงเหตุการณ์ที่ประสบพบมา\. ยิ่งรู้สึกว่าไม่ใช่ความเป็นจริง
	รู้สึกเหมือนหลุดเข้าไปในโลกแห่งความฝัน\. ตั้งแต่ตอนที่คาเซนมีท่าทีแปลกไปแล้วด้วยซ้ำ
	พอมาลองนึกดูแล้ว เธอปักใจเชื่อมาตลอดว่า\. โลกภายนอกเป็นสิ่งที่ไม่สามารถสัมผัสได้โดยตรงไม่ใช่เหรอ\.
	แต่เธอก็สัมผัสกับสิ่งที่ไม่น่าจะสัมผัสได้ไปแล้วไม่ใช่เหรอ\. ความตื่นเต้นที่ไม่รู้ตัวตนแน่ชัดเริ่มพวยพุ่งขึ้นมาในใจ \. แล้วมาริสะก็หัวเราะออกมา
	\c[255,225,185]เรย์มุ : เป็นอะไรไปเหรอ ?\. ดึกดื่นป่านนี้ แถมยังหัวเราะเหมือนคนบ้าด้วย
	\c[255,210,255]มาริสะ : นี่\. ถ้าฉันบอกว่าเมื่อกี้เพิ่งไปที่โลกภายนอกมา เธอจะตกใจรึเปล่า ?
	\c[255,225,185]เรย์มุ : หา ?\. เธอเมารึเปล่า ?\. \c[255,210,255]มาริสะ : มันเป็นสถานที่ที่สว่างจ้าและสวยงามมากเลยนะโว้ย
	\c[255,225,185]เรย์มุ : ท่าทางจะไม่ใช่แอลกอฮอล์\. แต่เมาเห็ดล่ะสิ\. เดี๋ยวฉันไปเอายามาให้นะ
	เวลาที่จะได้สำรวจโลกภายนอกอย่างอิสระ\. คงมาถึงในสักวัน
	วันที่จะได้พบกับมนุษย์คนนั้นอีกครั้ง\. อาจหวนกลับมาอีกครั้งก็ได้
	อาจสามารถไปที่โลกภายนอกได้อีกครั้งก็เป็นได้\. ตอนที่กำลังคิดแบบนั้นก็พบว่า\. ออคคัลท์บอลกำลังลอยอยู่เหนือศีรษะของเรย์มุ
	แม้จะไม่เหมาะต่อการคลี่คลายวิกฤตการณ์ของเขตแดน แต่มาริสะก็ไม่รู้สึกกังวลแล้ว\. เธอคิดว่า แบบนั้นอาจจะดีแล้วก็ได้