โทโฮ 14.5/ เนื้อเรื่องของเรย์มุปัจฉิมบท
บทแปลภาษาไทย (ส่วนใหญ่) จัดทำโดย Sabrekun (เซเบอร์คุง) http://sabrekun.blogspot.com
ด่านที่ 1
data/event/script/reimub/stage1.pl.jdiff
|
⧼main_1⧽ | |
---|---|
Mamizou |
มีอะไรรึ |
Mamizou |
ถ้าเป็นมนุษย์คนนั้นล่ะก็ อีกเดี๋ยวก็กลับมาแล้วล่ะ |
Mamizou |
เพราะยังไม่ได้ออกจากเกนโซวเคียว อย่างถูกต้อง |
Reimu |
มัวแต่พูดถึงเรื่องเฉื่อยชา แบบนั้นไม่ได้แล้ว ! |
Reimu |
รีบพาฉันไปที่ โลกภายนอกเดี๋ยวนี้ ! |
⧼lose⧽ | |
Mamizou |
เกิดอะไรขึ้นเหรอ ? เอาน่า พักให้หัวเย็นสักหน่อยเถอะ |
⧼win⧽ | |
Mamizou |
เจ้าเป็นคิวสุดท้ายนะ ไม่ต้องรีบร้อนหรอก |
Mamizou |
วางแผนเอาไว้ว่า จะให้ทุกคนสั่งสอนให้หลาบจำ |
Reimu |
แล้วส่วนที่อร่อยที่สุดก็คือเจ้าไงล่ะ มัวแต่ยืดยาดแบบนั้นไม่ได้แล้ว |
Reimu |
ฉันสังเกตเห็นเรื่องที่สำคัญมากแล้ว มัวแต่ยืดยาดแบบนั้นไม่ได้แล้ว |
Reimu |
ไพ่ตายของยัยนั่นก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม บอลลูกนั้นมีความลับสุดท้ายซ่อนอยู่นะ |
ด่านที่ 2
data/event/script/reimub/stage2.pl.jdiff
|
⧼main_1⧽ | |
---|---|
Reimu |
ดีล่ะ― ทีนี้ก็ไล่ล่ายัยนั่น |
Mokou |
โอ้ กำลังจะเริ่มทำอะไร สนุกๆอีกแล้วสิน้า |
Mokou |
ถ้าจะไปโลกภายนอก ช่วยพาฉันไปด้วยสิ |
Reimu |
อย่ามาพูดบ้าๆน่า ตอนนี้ก็รีบจะตายอยู่แล้วแท้ๆ |
Mokou |
เมื่อกี้ฉันนำทางมนุษย์โลกภายนอกมาที่นี่น่ะ แต่ตอนนั้นเธอลืมของเอาไว้ |
Mokou |
เลยอยากเอาไปคืนน่ะ |
Reimu |
เรื่องไร้สาระพรรค์นั้น เอาไว้ทีหลังน่า |
Reimu |
ตอนนี้เกนโซวเคียว กำลังวิกฤติถึงขีดสุดแล้วนะ |
⧼lose⧽ | |
Mokou |
สามารถผ่านไปตามเส้นทางนี้ ได้แค่คนเดียวงั้นเหรอ |
⧼win⧽ | |
Reimu |
<balloon$a15x3> เดี๋ยวจะไปเจอยัยนั่นแล้ว เอาของที่ลืมไว้มาฝากฉันละกัน |
Reimu |
แล้ว นำทาง ที่ว่านั่นมันอะไรน่ะ |
Mokou |
เห็นบอกว่าอยากกลับไป |
Mokou |
เลยคิดว่าต้องพามาที่ศาลเจ้าถึงจะเข้าท่าน่ะ |
Reimu |
เฮ้อ― ใจดีจริงๆเลยน้า |
ด่านที่ 3
data/event/script/reimub/stage3.pl.jdiff
|
⧼main_1⧽ | |
---|---|
Kasen |
หา ? ทำไมเรย์มุมาอยู่ที่นี่ได้ ? |
Kasen |
อีกเดี๋ยวยัยนั่น ก็จะกลับไปที่เกนโซวเคียวอยู่แล้วแท้ๆ |
Reimu |
เกิดสถานการณ์ที่ทำให้มัวแต่ รออย่างเฉื่อยชาแบบนั้นไม่ได้แล้ว |
Reimu |
รีบพาฉันไปหายัยนั่น เดี๋ยวนี้เลย |
Kasen |
ไม่ได้นะ ตอนนี้เธอข้ามผ่านเกนโซวเคียว มาด้วยวิธีที่ถูกต้องแค่ชั่วคราวเท่านั้น |
Kasen |
ถ้าต่อสู้กับมนุษย์ในสภาพแบบนั้น ไม่มีทางที่จะไม่เป็นที่สะดุดตาของโลกภายนอกหรอก |
Reimu |
ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว ! ถ้าปล่อยให้ยัยนั่นกลับไปที่เกนโซวเคียวตอนนี้ จะเกิดอันตรายขึ้นนะ |
⧼lose⧽ | |
Kasen |
เสร็จกัน เผลออารมณ์ร้อนไปจนได้ |
⧼win⧽ | |
Kasen |
หมายความว่ายังไง ? อธิบายมาซิ |
Reimu |
ออคคัลท์บอล มีของที่ผิดปกติปะปนอยู่ |
Kasen |
มันคือพาวเวอร์สโตนของโลกภายนอกใช่มั้ยล่ะ |
Reimu |
<balloon$a15x3> แต่มีแค่บอลแห่งนครจันทราเท่านั้น ที่ไม่ใช่หินจากโลกภายนอก ! |
Reimu |
บางทียัยนั่นเองก็อาจถูกหลอกใช้อยู่เหมือนกัน |
Reimu |
คิดว่ายัยนั่นคงไม่รู้ตัวหรอก |
Reimu |
ถ้าพลังที่แท้จริงของลูกบอลถูกใช้ออกมาตอนนี้ มันจะไปเชื่อมต่อเข้ากับที่อื่น ที่ไม่ใช่แค่เกนโซวเคียวด้วย ! |
ด่านที่ 4
data/event/script/reimub/stage4.pl.jdiff
|
⧼main_1⧽ | |
---|---|
Reimu |
เจอจนได้ |
Usami |
มะ.. ไม่อยากเชื่อเลยว่า จะไล่ตามมาจนถึงโลกฝั่งนี้ ! |
Usami |
นี่ ปล่อยฉันไปเถอะน่า |
Reimu |
หมดเวลาเล่นตลกปาหี่แล้ว |
Reimu |
ตอนนี้เธอกลายเป็นเป้าหมายในการคุ้มครองแล้ว |
Usami |
พูดแบบนั้น แปลว่ายังไม่ยอมให้กลับมาที่นี่เหรอ― ? |
Reimu |
เปล่าเลย ถึงได้บอกไง ว่าพยายามคุ้มครองอยู่...... |
Usami |
เข้าใจแล้วค่า เข้าใจแล้ว พอแล้วค่ะ |
Usami |
ฉันขอทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ครั้งสุดท้าย ในฐานะประธานของชมรมผนึกลับ |
Usami |
ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไงซะด้วยสิ ถึงจะตั้งใจไว้ว่า จะให้ใครสักคนในเกนโซวเคียวเป็นคนทำก็เถอะ |
Usami |
แต่ตอนนี้มีทางเดียวคือปลดปล่อยพลัง ของออคคัลท์บอลเท่านั้น |
Usami |
ปลดปล่อยออกมาแล้วตัวฉันก็จะกลายเป็นกุญแจ ที่ทำลายเขตแดนระหว่างเกนโซวเคียว ! |
Reimu |
ไม่ เดี๋ยว ช้าก่อน มันเป็นกับดักนะ ! |
Usami |
ความตายของสาวมัธยมปลายที่ถูกไล่ต้อน จนมุมคงไม่หายไปจากความทรงจำแน่ๆล่ะนะ ! |
Usami |
อา ช่างเป็นความตายที่งดงามอะไรอย่างนี้ ช่างเป็นความตายที่มีค่าอะไรอย่างนี้ |
Reimu |
เรื่องแบบนั้นไม่มีวันงดงามหรอก ! การระเบิดตัวเองก็ไม่มีค่าอะไรเลย ! |
Reimu |
ฉันคือมิโกะแห่งสรวงสวรรค์ ฮาคุเรย์ เรย์มุ |
Reimu |
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะปกป้องเขตแดน ! |
Reimu |
และไม่ยอมให้มนุษย์ต้องมาตายง่ายๆหรอก ! |
Usami |
คืนสุดท้ายของโลกมนุษย |
Reimu |
คืนแรกสุดของเกนโซวเคียว |
Usami |
<balloon$a11x2> จงสลักไว้จนถึงก้นบึ้ง ของหน่วยพันธุกรรม ! |
Reimu |
<balloon$a11x2> จงสลักไว้จนกว่า จะเบื่อที่ได้เห็นฝันร้าย ! |